Τα πειράματα και η ζωοτομία συνιστούν μια βάρβαρη και απαρχαιωμένη πρακτική, για την οποία τα ζώα αναπαράγονται σε αιχμαλωσία, κοστολογούνται και αγοράζονται από εργαστήρια πειραμάτων. Οι πειραματιστές μετατρέπουν έμβια, νοήμονα όντα σε εργαλεία, με το επιχείρημα του μεγαλύτερου οφέλους προς τον άνθρωπο, αγνοώντας πως η ζωή κάθε ζώου έχει αυτοτελή αξία. Η πρακτική του πειραματισμού λειτουργεί στα πλαίσια του σπισισμού, υπονοώντας πως τα συμφέροντα των ανθρώπινων ζώων είναι πιο ισχυρά από αυτά των μη ανθρώπινων, διαχωρίζοντας έτσι τον άνθρωπο από τα άλλα είδη.

Γύρω στα 100 εκατομμύρια ζώα χρησιμοποιούνται ετησίως σε πειράματα, αν και σπάνια προκύπτουν αποτελέσματα. Είναι χαρακτηριστικό ότι στη συντριπτική πλειοψηφία τους οι αναφορές των ερευνών δηλώνουν πως ο οργανισμός των ζώων δεν είναι ίδιος με αυτόν του ανθρώπου και τα αποτελέσματα καθίστανται άχρηστα. Τα μισά φάρμακα που κρίνονται ασφαλή μετά από πειραματισμό σε ζώα σε Αγγλία και Αμερική, αποσύρονται γρήγορα αφού δημιουργούν παρενέργειες στον ανθρώπινο οργανισμό. Ουσίες όπως η κορτιζόνη, η ασπιρίνη και η καφεΐνη κρίνονται επικίνδυνες αν βασιστούμε στα πειράματα που έγιναν σε ζώα.

Ακόμα κι αν δεχόμασταν πως ο πειραματισμός στα ζώα έχει βοηθήσει σε ένα μικρό βαθμό στη δημιουργία νέων φαρμάκων, αυτό δεν τον δικαιώνει αυτόματα. Κάποια απειροελάχιστα οφέλη δε μπορούν να δικαιολογήσουν ούτε τον εγκλεισμό, ούτε το βασανισμό εκατομμυρίων ζώων. Επιπλέον, δεν τίθεται κάποιο θέμα παρεμπόδισης της επιστήμης. Υπάρχουν πολλοί εναλλακτικοί τρόποι πειραματισμού που επικεντρώνονται στη δημιουργία ιστού, ανοσοποιητικού συστήματος και οργάνων σε εργαστήρια.

Στις 19 Σεπτέμβρη θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα το 5ο Διεθνές Συνέδριο στην επιστήμη των ζώων εργαστηρίου. Το πρόγραμμα του σεμιναρίου θα περιλαμβάνει διαλέξεις και πρακτική πάνω στον πειραματισμό και θα συμμετέχουν γιατροί από όλον τον κόσμο. Η επιλογή του χώρου κάθε άλλο παρά τυχαία είναι καθώς το ερευνητικό κέντρο Αλέξανδρος Φλέμινγκ στο οποίο θα διεξαχθεί, έχει ανοίξει πρόσφατα και βρίσκεται υπό την εποπτεία της Γενικής Γραμματείας Έρευνας και Τεχνολογίας και του Υπουργείου Ανάπτυξης. Το πειραματικό κέντρο προβλέπει μέσα από αυτό το σεμινάριο βασανισμών να διαφημιστεί και να αποσπάσει μελλοντικούς πελάτες που θα χρηματοδοτούν το νοσηρό του έργο. Συνιστά μια τυπική καπιταλιστική διαδικασία, με μοναδικό στόχο την κερδοφορία. Θέλουν κι αυτοί να εισπράξουν κέρδος από το αίμα των αδυνάτων.

Ας τους σταματήσουμε!

Συγκέντρωση ενάντια στο 5ο Διεθνές Συνέδριο στην επιστήμη των ζώων εργαστηρίου
Δευτέρα 19 Σεπτεμβρίου, 12:00
Ερευνητικό Κέντρο Βιοϊατρικών Επιστημών Αλέξανδρος Φλέμινγκ
Αλεξάνδρου Φλέμινγκ 34, Βάρη (λεωφορείο Ε22)
Προσυγκέντρωση 10:30, Σύνταγμα

Spirit of Freedom-Σεπτέμβριος 2011

Δευτέρα 5 Σεπτεμβρίου 2011


Το ακόλουθο κείμενο είναι μετάφραση του ενημερωτικού δελτίου που κυκλοφόρησε από το ELP.SN.


Ενημερωτικό δελτίο από το Earth Liberation Prisoners Support Network

«Όλη η εμπειρία ήταν σκληρή, αλλά όλα αυτά τα καλά και εμψυχωτικά λόγια και οι σοφές σκέψεις από αγνώστους την έκαναν πολύ πιο εύκολη!»

- Πρώην Σουηδός φυλακισμένος για τα Δικαιώματα των Ζώων

Καλώς ήρθατε στην έκδοση του Spirit of Freedom του Σεπτεμβρίου του 2011. Αρχικά, το ELP θα ήθελε να απολογηθεί για την καθυστέρηση της κυκλοφορίας αυτού του δελτίου και του τελευταίου δελτίου μας. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων μηνών το ELP έχει χάσει ένα σημαντικό αριθμό εθελοντών, συμπεριλαμβανομένου και του ατόμου που διαχειριζόταν την ιστοσελίδα μας. Δε θα ονομάσουμε το άτομο, ξέρει ποιο είναι το ίδιο, αλλά θα θέλαμε να το ευχαριστήσουμε για όλα όσα έκανε για το ELP τα τελευταία 7 χρόνια που δούλευε μαζί μας. Το ELP εύχεται σ' αυτό το άτομο και σε όλους τους προηγούμενους εθελοντές μας ότι καλύτερο για τις καινούργιες τους προσπάθειες.

Από το τελευταίο μας ενημερωτικό δελτίο έχουν συμβεί πολλά. Ένας ανώνυμος ακτιβιστής για τα δικαιώματα των ζώων συνελήφθη στο Gothenburg της Σουηδίας, για υποτιθέμενη δραστηριότητα ενάντια στη βιομηχανία γούνας. Το ELP δεν είναι σε θέση να παρέχει περισσότερες πληροφορίες αυτή τη στιγμή αλλά όσοι επιθυμούν να στείλουν μήνυμα συμπαράστασης στον φυλακισμένο μπορούν να στείλουν email στη διεύθυνση S.GBG.VEGAN@gmail.com και τα μηνύματά υποστήριξής τους θα μεταφερθούν στον κρατούμενο.

Ακούσαμε επίσης για δύο Φιλανδούς ακτιβιστές για τα δικαιώματα των ζώων που συνελήφθησαν ενώ βιντεοσκοπούσαν μέσα σε μια φάρμα χοίρων και τώρα είναι υπό την απειλή δύο χρόνων φυλάκισης!

Το ELP έμαθε επίσης για επιδρομές της αστυνομίας στη Γερμανία όπου ακτιβιστές κατηγορήθηκαν για δράση ενάντια στη βιομηχανία γούνας. Στο ίδιο μήκος κύματος, τέσσερις Ολλανδοί επίσης περιμένουν να δικαστούν για μια υποτιθέμενη δραστηριότητα ενάντια σε μια φάρμα της βιομηχανίας γούνας (απελευθερώνοντας μινκ).

Και στην Ισπανία ένας μεγάλος αριθμός ατόμων συνελήφθησαν και θα δικαστούν για ενδεχόμενη δράση για τα δικαιώματα των ζώων.

Αλλού στην Ευρώπη, εξαιτίας κάποιων αλλαγών στο σωφρονιστικό σύστημα, αλλάξανε τα νούμερα κάποιων Βρετανών κρατούμενων. Γι' αυτό το λόγο έχετε το υπ' όψιν σας και σιγουρευτείτε πως ο αριθμός του κρατουμένου που χρησιμοποιείται είναι έγκυρος (μπορείτε να το επιβεβαιώσετε και μέσα από την ιστοσελίδα του ALF.SG).

Αφήνοντας τα ευρωπαϊκά νέα, στην Αμερική, ο κατηγορούμενος με το Green Scare Justin Solondz εκδόθηκε από την Κίνα πίσω στην Αμερική και τώρα κρατείται αναμένοντας τη δίκη για κατηγορίες δράσεις τόσο για το ELF όσο και για το ALF.

Το ELP έμαθε επίσης για την σοκαριστική υπόθεση του Αμερικανού περιβαλλοντιστή Tim DeChristopher, ο οποίος φυλακίστηκε για δύο χρόνια επειδή υπέβαλε ψεύτικες προσφορές σε μια δημοπρασία γης για να παρεμποδίσει τις δραστηριότητες εταιρειών πετρελαίου και φυσικού αερίου. Δεν ξέρουμε τη διεύθυνσή του, αλλά αν τη γνωρίζει κανείς, παρακαλώ ενημερώστε μας.

Αλλά παρά τα κακά νέα, υπάρχουν και καλά. Ο Scott DeMuth, ο οποίος ήταν φυλακισμένος για μια δράση για το ALF στην Αμερική, είναι πλέον ελεύθερος. Επίσης ελεύθερος είναι και ο Kevin Kjonaas των Αμερικανών της SHAC 7.

Και κάποια φανταστικά νέα. Ο Αμερικανός προδότης και πληροφοριοδότης της αστυνομίας, Jacob Jeremiah “Jake” Ferguson, φυλακίστηκε για πέντε χρόνια για εμπόριο και χρήση ναρκωτικών. Ο Ferguson είναι προσωπικά υπεύθυνος για αρκετούς ακτιβιστές που βρίσκονται φυλακισμένοι. Ένα από τα θύματά του αυτοκτόνησε στη φυλακή ενώ περίμενε τη δίκη του.

Όπως δείχνει αυτό το σύντομο άρθρο της σύνταξης, η απελευθέρωση των ζώων και της γης πραγματοποιείται σε όλο τον κόσμο. Θυμηθείτε, η υποστήριξη των φυλακισμένων είναι διεθνής. Στηρίξτε όλους τους οικο-φυλακισμένους όπου κι αν είναι στον κόσμο. Κανένας συμβιβασμός για την υπεράσπιση της Μάνας Γης!

Αν διαπιστώσει κανείς πως οι πληροφορίες για τους κρατούμενους από το ELP δεν είναι πλέον έγκυρες ή αν δεν συμπεριλάβαμε στη λίστα κάποιον φυλακισμένο που θα έπρεπε να έχουμε βάλει, παρακαλώ ενημερώστε μας το συντομότερο δυνατό. Το ELP λειτουργεί από μια μικρή ομάδα εθελοντών και παρόλο που προσπαθούμε να διασφαλίσουμε την ακρίβεια των λιστών μας, παραδεχόμαστε πως κάνουμε και λάθη. Οπότε βοηθήστε μας στο να διατηρήσουμε έγκυρες τις λίστες λέγοντάς μας για ότι αλλαγές χρειάζεται να γίνουν.

● ● ●

Οικο-Φυλακισμένοι

Grant Barnes #137563, San Carlos Correctional Facility, PO Box 3, Pueblo, CO 81002, USA. Εκτίει 12 χρόνια για τον εμπρησμό αρκετών οχημάτων SUV. Τα γράμματα «ELF» ήταν βαμμένα με σπρέι πάνω σε όλα τα οχήματα. (Ο Grant είναι βίγκαν).

Luca Bernasconi, c/o Regionalgefängnis Bern, Genfergasse 22, 3001 Bern, Switzerland. Εκτίει ποινή 3 χρόνων και 6 μηνών για την κατοχή εκρηκτικών υλικών. Ο Luca είναι Σουηδός και γνωστός ακτιβιστής για τα δικαιώματα των ζώων και την υποστήριξη φυλακισμένων. Παρόλο που δεν συνδέεται με την Il Silvestre ο ίδιος, άλλοι κατηγορούμενοι αυτής της υπόθεσης συνδέονται με την Il Silvestre. (Ο Luca είναι βίγκαν).

Nathan Block, #36359-086, FCI Lompoc, Federal Correctional Institution, 3600 Guard Road, Lompoc, CA 93436, USA. Εκτίει 7 χρόνια και 8 μήνες για έναν εμπρησμό εκ μέρους του ELF σε μια φάρμα της Poplar Tree και για έναν εμπρησμό πάλι εκ μέρους του ELF σε μια αντιπροσωπεία SUV. Έχει ομολογήσει τη συμμετοχή του επίσης και σε μια συνωμοσία σχετικά με το ELF/ALF. (Άγνωστη διατροφή)

Federico Buono, c/o CC San Vittore, Piazza Filangieri 2, 20123 Milano, Italy. Προφυλακισμένος με κατηγορίες για κατοχή εκρηκτικού μηχανισμού. (Ο Federico είναι βίγκαν).

Marco Camenisch, Justizvollzugsanstalt Lenzburg, Postfach 75, 5600 Lenzburg, Switzerland. Εκτίει 18 χρόνια. 1) 10 χρονια για χρήση εκρηκτικών για την καταστροφή πυλώνων ηλεκτρικού ρεύματος που έφταναν σε πυρηνικά εργοστάσια. 2) 8 χρόνια για το φόνο ενός μέλους της Ελβετικής Φρουράς ενώ ήταν υπό καταδίωξη. Το '02 ο Marco εκπλήρωσε μια ποινή 12 χρόνων στην Ιταλία για την καταστροφή πυλώνων ηλεκτρικού ρεύματος εκεί. (Ο Marco είναι κρεοφάγος που υποστηρίζει την οργανική διατροφή).

Tim DeChristopher (άγνωστη διεύθυνση). Εκτίει 2 χρόνια για την υποβολή ψεύτικων προσφορών σε μια δημοπρασία γης για να παρεμποδίσει τις προσπάθειες εταιρειών πετρελαίου και φυσικού αερίου να αγοράσουν εκτάσεις.

Silvia Guerini, c/o Regionalgefängnis Biel, Spitalstrasse 20, 2502 Biel/Bienne, Switzerland. Εκτίει 3 χρόνια και 4 μήνες για την κατοχή εκρηκτικών υλών. Η Silvia είναι Ιταλίδα και συνδέεται με την Il Silvestre. (H Silvia είναι βίγκαν).

Marie Jeanette Mason, 04672-061, FMC Carswell, P.O. Box 27137, Fort Worth, TX 76127, USA. Εκτίει 21 χρόνια και 10 μήνες για τη συμμετοχή της σε έναν εμπρησμό ενός γραφείου σε πανεπιστήμιο εκ μέρους του ELF, καθώς ο καθηγητής είχε σχέση με δοκιμές γενετικά τροποποιημένων σοδειών. Η Marie ομολόγησε επίσης πως κατέστρεψε μηχανήματα υλοτομίας. Ακόμα δήλωσε ένοχη σχετικά με την οργάνωση δράσεων για το ELF και παραδέχτηκε τη συμμετοχή της σε 11 άλλες δράσεις του ELF και σε 1 του ALF. (Η Marie είναι βίγκαν).

Abraham López Martínez (φυλακισμένος στο Μεξικό). Γράμματα υποστήριξης μέσω email στη διεύθυνση cna.mex@gmail.com. Προφυλακισμένος με κατηγορίες για μια σειρά από δράσεις που έμοιαζαν με αυτές του ELF ενάντια σε διάφορα οχήματα και επιχειρήσεις. (Ο Abraham είναι βίγκαν).

Eric McDavid, 16209-097, FCI Victorville, Medium II, Federal Correctional Institution, PO Box 5300, Adelanto, CA 92301, USA. Εκτίει 19 χρόνια και 7 μήνες για τη σχεδίαση καταστροφής ιδιοκτησίας της Δασικής Υπηρεσίας των ΗΠΑ, κεραιών κινητής τηλεφωνίας και μονάδων παραγωγής ενέργειας. Όταν συνελήφθη δεν είχε γίνει καμία ουσιαστική εγκληματική ζημιά. (Ο Eric είναι βίγκαν).

Daniel McGowan, #63794-053, FCI Terre Haute – CMU, Post Office Box 33, Terre Haute, Indiana 47408, USA. Εκτίει 7 χρόνια για έναν εμπρησμό εκ μέρους του ELF ενάντια σε μια φάρμα της Poplar Tree και έναν εμπρησμό πάλι εκ μέρους του ELF ενάντια σε μια παλιά επιχείρηση υλοτομίας. Έχει ομολογήσει τη συμμετοχή του επίσης και σε μια συνωμοσία σχετικά με το ELF/ALF. (Ο Daniel είναι χορτοφάγος).

Steve Murphy, 39013-177, FCI Beaumont Medium, Federal Correctional Institution, P.O. Box 26040, Beaumont, TX 77720, USA. Εκτίει 5 χρόνια για συνωμοσία με στόχο εμπρησμό και για τον επακόλουθο εμπρησμό σε μια κατασκευαστική περιοχή σπιτιών το 2006. Η δράση αυτή έγινε εκ μέρους του ELF. (Ο Steve είναι βίγκαν).

Mattia Petit, c/o CC Vigevano, Via Gravellona 240, 27029 Vigevano (PV), Italy. Προφυλακισμένος με κατηγορίες για κατοχή εκρηκτικού μηχανισμού. (Ο Mattia είναι βίγκαν).

Costatino Ragusa, c/o Regionalgefängnis, Thun
Allmendstr. 34, 3600 Thun, Switzerland. Εκτίει 3 χρόνια και 8 μήνες για την κατοχή εκρηκτικών υλών. Ο Constantino είναι Ιταλός και συνδέεται με την Il Silvestre. (Ο Costatino είναι βίγκαν)

Justin Solondz, #98291-011, FDC Seatac, Federal Detention Center, P.O. BOX 13900, Seattle, WA 98198, USA. Προφυλακισμένος με κατηγορίες για δράση εκ μέρους του ELF και του ALF. (Άγνωστη διατροφή).

Michael Sykes 696693, Michigan Reformatory, 1342 West Main Street, Ionia, MI 48846, USA. Εκτίει από τέσσερα έως δέκα χρόνια για αντι-επεκτατικούς [anti-sprawl] εμπρησμούς, εγκληματική ζημιά σε ένα στύλο ηλεκτροδότησης, για πολιτικά γκράφιτι με σπρέι και για το κάψιμο της αμερικανικής σημαίας. (Άγνωστη διατροφή).

Fermín Gómez Trejo (φυλακισμένος στο Μεξικό). Γράμματα υποστήριξης μέσω email στη διεύθυνση cna.mex@gmail.com. Προφυλακισμένος με κατηγορίες για μια σειρά από δράσεις που έμοιαζαν με αυτές του ELF ενάντια σε διάφορα οχήματα και επιχειρήσεις. (Ο Fermin είναι χορτοφάγος).

Joyanna Zacher, #36360-086, FCI Dublin, 5700 8th St.- Camp Parks- Unit F, Dublin, CA 94568, USA. Εκτίει 7 χρόνια και 8 μήνες για έναν εμπρησμό εκ μέρους του ELF ενάντια σε μια φάρμα της Poplar Tree και για έναν εμπρησμό πάλι εκ μέρους του ELF σε μια αντιπροσωπεία SUV. Έχει ομολογήσει τη συμμετοχή της επίσης και σε μια συνωμοσία σχετικά με το ELF/ALF. (Άγνωστη διατροφή).

● ● ●

Φυλακισμένοι για την Απελευθέρωση των Ζώων
(Όλοι οι φυλακισμένοι για την Απελευθέρωση των Ζώων ακολουθούν μια ελάχιστη χορτοφαγική διατροφή και οι περισσότεροι είναι βίγκαν)

Ανώνυμος φυλακισμένος για τα δικαιώματα των ζώων (Σουηδία). Για email μπορείτε να στείλετε στην διεύθυνση S.GBG.VEGAN@gmail.com. Κατηγορείται για ενέργειες ενάντια στη βιομηχανία γούνας. (Ο ανώνυμος είναι βίγκαν).

Jonny Ablewhite A5750AH, H.M. Prison, Hewell Lane, Redditch, Worcs B97 6QS, England. Εκτίει 12 χρόνια για προσπάθεια εκβιασμού ενός ιδιοκτήτη φάρμας ο οποίος παρείχε ινδικά χοιρίδια για ζωοτομία. (Ο Jon είναι βίγκαν).

Diego Alonso (άγνωστη διεύθυνση, φυλακισμένος στο Μεξικό – μπορείτε να στείλετε γράμμα υποστήριξης μέσω email στη διεύθυνση rabiayaccion@mac.hush.com). Προφυλακισμένος με κατηγορίες στοχοποίησης τραπεζών, σφαγείων και άλλων οργανισμών. (Ο Diego είναι βίγκαν).

Gregg Avery A4874AD, HMP Coldingley, Shaftesbury Road, Bisley, Woking, Surrey GU24 9EX, England. Εκτίει 9 χρόνια για συνωμοσία εκβιασμού της Huntingdon Life Sciences. (Ο Gregg είναι βίγκαν).

Natasha Avery A5180AD, HMP Send, Ripley Road, Woking, Surrey, GU23 7LJ, England. Εκτίει 9 χρόνια για συνωμοσία εκβιασμού της Huntingdon Life Sciences. (Η Nat είναι βίγκαν).

Walter Bond #2011-03339, Davis County Jail, PO Box 130, Farmington, UT 84025-0130, USA. Εκτίει 5 χρόνια για έναν εμπρησμό εκ μέρους του ALF σε ένα εργοστάσιο της Sheepskin. Κατηγορείται επίσης για εμπρηστικές επιθέσεις ενάντια σε ένα εργοστάσιο δέρματος και ένα εστιατόριο με φουά γκρα. (Ο Walter είναι βίγκαν).

Mel Broughton, A3892AE, HMP Bullingdon, PO Box 50, Oxford, OX25 1WD, England. Εκτίει δέκα χρόνια για ενεργή εκστρατεία ενάντια στη ζωοτομία που πραγματοποίησε στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Η αστυνομία τον παγίδευσε και τον κατηγόρησε πως σχεδίαζε εμπρησμό ενάντια στο πανεπιστήμιο. (Ο Mel είναι βίγκαν).

Adrian Magdaleno Gonzales (άγνωστη διεύθυνση, φυλακισμένος στο Μεξικό - μπορείτε να στείλετε γράμμα υποστήριξης μέσω email στη διεύθυνση libertadparaadrian@hushmail.me). Εκτίει 7 χρόνια και 11 μήνες για την πυροδότηση βομβών αερίου ενάντια σε διάφορους στόχους, συμπεριλαμβανομένων τραπεζών, και ενάντια σε στόχους, των οποίων την ευθύνη ανέλαβε το ALF. (Ο Adrian είναι βίγκαν).

Marie Mason - Δείτε λεπτομέρειες στη λίστα με τους οικο-φυλακισμένους.

Daniel McGowan - Δείτε λεπτομέρειες στη λίστα με τους οικο-φυλακισμένους.

Gavin Medd-Hall A3624AD, HMP Coldingley, Shaftesbury Road, Bisley, Woking, Surrey GU24 9EX, England. Εκτίει 8 χρόνια για συνωμοσία εκβιασμού της Huntingdon Life Sciences. (Ο Gavin είναι βίγκαν).

Heather Nicholson A3158AJ, HMP Foston Hall, Foston, Derby, Derbyshire, DE65 5DN, England. Εκτίει 11 χρόνια για συνωμοσία εκβιασμού της Huntingdon Life Sciences. (Η Heather είναι βίγκαν).

Kerry Whitburn TB4886, HMP Lowdham Grange, Lowdham, Nottingham, NG14 7DA, England. Εκτίει 12 χρόνια για προσπάθεια εκβιασμού ενός ιδιοκτήτη φάρμας ο οποίος παρείχε ινδικά χοιρίδια για ζωοτομία. (Ο Kerry είναι βίγκαν).

Sarah Whitehead, A8369CE, HMP Downview, Sutton Lane, Surrey, SM2 5PD, England. Εκτίει έξι χρόνια για εκστρατεία ενάντια στην Huntingdon Life Sciences. Είχε καταδικαστεί πρωτύτερα για δύο χρόνια για : 1) τη διάσωση ενός κουταβιού από τρομακτικές συνθήκες. 2) για τη διάσωση πάνω από 100 ζώων από έναν εκτροφέα κατοικιδίων ο οποίος καταδικάστηκε αργότερα για κακοποίηση ζώων. (Η Sarah είναι βίγκαν).

● ● ●

Φυλακισμένοι της Ploughshares

Helen Woodson, 03231-045, FMC Carswell - Admin. Max. Unit, POB 27137, Ft. Worth, TX 76127, USA. Εκτίει 8 χρόνια και 10 μήνες για δράσεις που στόχευαν στην αλληλοσύνδεση του πολέμου και της καταστροφής του φυσικού κόσμου. Οι δράσεις περιελάμβαναν το βάψιμο με κόκκινη μπογιά του γραφείου ασφαλείας ενός ομοσπονδιακού δικαστηρίου και την πραγματοποίηση απειλητικών επικοινωνιών. Προηγούμενα η Helen είχε εκτίσει 20 και μισό χρόνια για: 1) τη χρήση ενός σφυριού με σκοπό τον αφοπλισμό μια βάσης εκτόξευσης πυρηνικών πυραύλων. 2) το κάψιμο $25.000 στο πάτωμα μιας τράπεζας ενώ κατήγγειλε τον πόλεμο, την περιβαλλοντική καταστροφή και την οικονομική αδικία. 3) την αποστολή προειδοποιητικών γραμμάτων με επισυνημμένες σφαίρες σε κυβερνητικούς και εταιρικούς υπαλλήλους. (Άγνωστη διατροφή).

● ● ●

Φυλακισμένοι Αντιφασίστες

Aleksey Bychin, FBU OIK-2 IK-7 otryad No. 12, ul. Karnallitovaya d. 98, g. Solikamsk Permskiy Kray, 618545 Russia. Εκτίει 5 χρόνια επειδή υπερασπίστηκε τον εαυτό του ενάντια σε νεοναζί. (Άγνωστη διατροφή).

Andy Baker, A5768CE, HMP Highpoint, Stradishall, Newmarket, Suffolk, CR8 9YG, England. Εκτίει 21 μήνες. (Άγνωστη διατροφή).

Thomas Blak, A5728CE, HMP Wormwood Scrubs, PO Box 757, Du Cane Rd, London, W12 OAE, England. Εκτίει 18 μήνες. (Άγνωστη διατροφή).

Sean Cregan, A5769CE, HMP Coldingley, Shaftesbury Road, Bisley, Woking, Surrey, GU24 9EX, England. Εκτίει 21 μήνες. (Άγνωστη διατροφή).

Phil De Sousa, A5766CE, HMP Elmley, Church Road, Eastchurch, Sheerness, Kent, ME12 4DZ, England. Εκτίει 21 μήνες. (Ο Phil είναι χορτοφάγος).

Ravinder Gill, A5770CE, HMP Wayland, Griston, Thetford, Norfolk, IP25 6RL, England. Εκτίει 21 μήνες. (Άγνωστη διατροφή).

Austen Jackson, A5729CE, HMP Wormwood Scrubs, PO Box 757, Du Cane Rd, London, W12 OAE, England. Εκτίει 15 μήνες. (Άγνωστη διατροφή).

Rinat Sultanov, FBU IZ-47\4, ul. Lebedeva d. 39, 195009 Saint-Petersburg Russia. Εκτίει 2 χρόνια επειδή πάλεψε με νεοναζί. (Ο Rint είναι χορτοφάγος).

● ● ●

Άλλοι Φυλακισμένοι

Ihar Alinevich, c/o P.O. Box 8, Glavpochtampt, 220050 Minsk, Belarus. Φυλακίστηκε για μια ποικιλία λόγων που περιελάμβαναν ενδεχόμενη αντιμιλιταριστική δράση και ενδεχόμενη συμμετοχή σε δράσεις αλληλεγγύης για δύο φυλακισμένους Ρώσους περιβαλλοντιστές. (Άγνωστη διατροφή).

Mikalaj Dziadok, SIZO-1, ul. Volodarskogo 2, 220050 Minsk, Belarus. Φυλακίστηκε για μια ποικιλία λόγων που περιελάμβαναν ενδεχόμενη αντιμιλιταριστική δράση και ενδεχόμενη συμμετοχή σε δράσεις αλληλεγγύης για δύο φυλακισμένους Ρώσους περιβαλλοντιστές. (Άγνωστη διατροφή).

Aliaksandar Frantskievich, Valadarskaha str., 2, SIZO-1, k. 46, Minsk, Belarus. Συγκατηγορούμενος των Ihar Alinevich και Mikalaj Dziadok. (Άγνωστη διατροφή).

Fran Thompson, #1090915, CCC, 3151 Litton Drive, Chillicuthe, MO 64601, USA. Εκτίει ισόβια για το φόνο ενώ ήταν σε αυτοάμυνα, ενός αγνώστου που την κατασκόπευε ενώ εκείνους διέρρηξε το σπίτι της. Πριν την φυλάκισή της η Fran ήταν μια οικο-ακτιβίστρια, ακτιβίστρια για την υπεράσπιση των ζώων και ενάντια στην πυρηνική ενέργεια. (Η Fran είναι βίγκαν).

Jonathan Pollak, Hermon Prison Nswing, PO BOX 4011, Maghar 14930, Israel. Αναρχικός ακτιβιστής για τα δικαιώματα των ζώων που φυλακίστηκε για τρεις μήνες επειδή έκανε αργά ποδήλατο κατά τη διάρκεια μιας πορείας του Critical Mass ενάντια στο βομβαρδισμό της Γάζας. (Ο Jonathan είναι βίγκαν).

● ● ●

MOVE

Η MOVE είναι μια οικο-επαναστατική ομάδα που διοργάνωνε πορείες διαμαρτυρίας για την προστασία κάθε ζωής. Όλοι οι φυλακισμένοι της MOVE περιγράφουν τους εαυτούς τους ως χορτοφάγους. Υπάρχουν αυτή τη στιγμή οχτώ ακτιβιστές της MOVE στη φυλακή, κάθε ένας από τους οποίους εκτίει ποινή 100 χρόνων για συμμετοχή στη δολοφονία ενός αστυνομικού το 1979. Ο 9ος κατηγορούμενος, Merle Africa, πέθανε στη φυλακή το 1998.

Debbie Simms Africa (006307), Janet Holloway Africa (006308) και Janine Philips Africa (006309) όλοι στη φυλακή: SCI Cambridge Springs, 451 Fullerton Ave, Cambridge Springs, PA 16403-1238, USA.

Michael Davis Africa (AM4973) SCI Graterford, PO Box 244, Graterford, PA 19426-0244, USA.

Edward Goodman Africa (AM4974), SCI Mahanoy, 301 Morea Rd, Frackville, PA 17932, USA.

William Philips Africa (AM4984) και Delbert Orr Africa (AM4985) και οι δύο βρίσκονται στην SCI Dallas Drawer K, Dallas, PA 18612, USA.

Charles Simms Africa (AM4975), SCI Retreat, 660 State Route 11, Hunlock Creek, PA 18621, USA.

Mumia Abu Jamal, (AM8335), SCI Greene, 175 Progress Drive, Waynesburg PA 15370, USA. Το 1981 ο Mumia, πρώην Μαύρος Πάνθηρας και υποστηρικτής της MOVE, κατηγορήθηκε για τη δολοφονία ενός αστυνομικού. Αρχικά του επιβλήθηκε θανατική ποινή αλλά αυτή τη στιγμή περιμένει να του επιβληθεί άλλη ποινή έπειτα από μια ακροαματική διαδικασία στο δικαστήριο το 2001.

● ● ●

Δήλωση σχετικά με τη βία

Κάποιοι άνθρωποι που συμπεριλαμβάνονται στη λίστα αυτού του ενημερωτικού δελτίου έχουν πραγματοποιήσει βίαιες δράσεις, συμπεριλαμβανομένων επιθέσεων και φόνου. Ως Spirit of Freedom δεν παραβλέπουμε τη βία. Αλλά είμαστε επίσης και ενάντια στη λογοκρισία και πιστεύουμε πως οι άνθρωποι μπορούν να αποφασίσουν οι ίδιοι ποιον επιθυμούν να υποστηρίξουν.


Για περισσότερες πληροφορίες για τον Ιστό Υποστήριξης Φυλακισμένων Αγωνιστών/τριών της Γης (ELP.SN) μπορείτε να επισκεφτείτε τον ελληνικό του σύνδεσμο, Greek ELP Support, ή να στείλετε email στη διεύθυνση ELP4321@hotmail.com. Υπάρχει, επίσης, και η ιστοσελίδα www.ecoprisoners.org του North American Earth Liberation Prisoners Support Network, ενώ άλλες σχετικές ιστοσελίδες είναι υπό κατασκευήν.



Το ακόλουθο κείμενο αποτελεί μετάφραση του κειμένου «Destroy Civilization?» που πρωτοδημοσιεύτηκε στο zine Green Anarchy #12 - Άνοιξη του '03.


Υποθέτω ότι όλοι οι αναρχικοί θα συμφωνούσαν πως θέλουμε να βάλουμε ένα τέλος σε κάθε θεσμό, δομή και σύστημα κυριαρχίας και εκμετάλλευσης. Η απόρριψη αυτών των πραγμάτων είναι εξάλλου το βασικό νόημα του αναρχισμού. Οι περισσότεροι επίσης θα συμφωνούσαν ότι μεταξύ αυτών των θεσμών, δομών και συστημάτων είναι το κράτος, η ιδιωτική ιδιοκτησία, η θρησκεία, οι νόμοι, η πατριαρχική οικογένεια, οι τάξεις...

Στα πιο πρόσφατα χρόνια, κάποιοι αναρχικοί έχουν ξεκινήσει να συζητάνε ευρύτερα για την ανάγκη της καταστροφής του πολιτισμού. Αυτό φυσικά οδήγησε σε μια αντίδραση για την υπεράσπιση του πολιτισμού. Δυστυχώς αυτό το θέμα έχει γίνει περισσότερο δηκτικό, αποτελούμενο από λασπολογίες, αμοιβαία διαστρέβλωση και εσωτερικές διαμάχες για την κυριότητα της ταμπέλας «αναρχικός», παρά μια βάση για πραγματική επιχειρηματολογία. Ένα από τα προβλήματα (ωστόσο όχι και το πιο σημαντικό) πίσω από αυτή την ανικανότητα για ουσιαστική συζήτηση επί του θέματος είναι το γεγονός πως πολύ λίγα άτομα από κάθε πλευρά έχουν προσπαθήσει να εξηγήσουν με ακρίβεια τι εννοούν με τον όρο «πολιτισμός». Αντίθετα, παραμένει ένας νεφελώδης όρος ο οποίος εκπροσωπεί ότι είναι κακό για την μια πλευρά και ότι είναι καλό για την άλλη.

Για να αναπτύξουμε έναν ακριβέστερο ορισμό του πολιτισμού, αξίζει να εξετάσουμε πότε και πού λέγεται πως έχει αναπτυχθεί ο πολιτισμός και τι διαφορές υπάρχουν στην πραγματικότητα μεταξύ των κοινωνιών που σήμερα ορίζονται ως πολιτισμένες με αυτές που δεν θεωρούνται πολιτισμένες. Μια τέτοια έρευνα δείχνει πως η ύπαρξη της κτηνοτροφίας, της γεωργίας, ο καθιστικός τρόπος ζωής, η λεπτομερέστερη ανάλυση των τεχνών, χειροτεχνιών και τεχνικών ή ακόμα και η απλή τήξη μετάλλου δεν είναι αρκετά για να χαρακτηριστεί μια κοινωνία πολιτισμένη (ωστόσο αποτελούν την αναγκαία υλική βάση για την άνοδο του πολιτισμού). Αυτό που συνέβη μάλλον πριν από δέκα χιλιάδες χρόνια στο «λίκνο του πολιτισμού» και αυτό που συμμερίζονται όλες οι πολιτισμένες κοινωνίες αλλά λείπει από όσες θεωρούνται «απολίτιστες», είναι το δίκτυο των θεσμών, δομών και συστημάτων που επιβάλλουν τις κοινωνικές σχέσεις της κυριαρχίας και της εκμετάλλευσης. Με άλλα λόγια, η πολιτισμένη κοινωνία είναι αυτή που αποτελείται από το κράτος, την ιδιοκτησία, την θρησκεία (ή στις μοντέρνες κοινωνίες, την ιδεολογία), τους νόμους, την πατριαρχική οικογένεια, τις εμπορευματικές συναλλαγές, τις τάξεις - όλα όσα εμείς, ως αναρχικοί, αντιτασσόμαστε.

Για να το θέσουμε αλλιώς, αυτό που όλες οι πολιτισμένες κοινωνίες έχουν από κοινού είναι η συστηματική απαλλοτρίωση των ζωών αυτών που ζουν μέσα σε αυτές. Η κριτική της εξημέρωσης (αφαιρώντας κάθε ηθικό υπόβαθρο) μας παρέχει ένα χρήσιμο εργαλείο για την κατανόησή της. Τι είναι εξημέρωση αν όχι η απαλλοτρίωση της ζωής ενός πλάσματος από ένα άλλο το οποίο στην συνέχεια εκμεταλλεύεται αυτή τη ζωή για τους προσωπικούς της/του σκοπούς; Έτσι, πολιτισμός είναι η συστηματική και θεσμοθετημένη εξημέρωση της συντριπτικής πλειοψηφίας των ανθρώπων μέσα σε μια κοινωνία από τους λίγους που εξυπηρετούνται από το δίκτυο της κυριαρχίας.

Έτσι, η επαναστατική διαδικασία της εκ νέου οικειοποίησης της ζωής μας είναι μια διαδικασία που ξεριζώνει από μέσα μας τον πολιτισμό [σ.τ.μ.: στο κείμενο χρησιμοποιείται ο όρος decivilize] και αποτινάσσει την εξημέρωση μας. Αυτό δεν σημαίνει πως γινόμαστε παθητικοί σκλάβοι των ενστίκτων μας (αν υπάρχουν ακόμα τέτοια) ή πως διαλύουμε τους εαυτούς μας στην υποτιθέμενη ενότητα της Φύσης. Σημαίνει ότι γινόμαστε ανεξέλεγκτα άτομα σε θέση να πραγματοποιήσουμε και να εκτελέσουμε τις αποφάσεις μας που επηρεάζουν τη ζωή μας σε ελεύθερη ένωση με τους άλλους.

Θα πρέπει να είναι προφανές εδώ ότι απορρίπτεται οποιοδήποτε μοντέλο για έναν ιδανικό κόσμο (και δυσπιστία για οποιοδήποτε όραμα που είναι πολύ τέλειο - υποθέτω ότι εκεί το άτομο έχει εξαφανιστεί). Δεδομένου ότι η ουσία μιας επαναστατικής πάλης με αναρχικά ιδανικά είναι η επανοικειοποίση από άτομα που έχουν υποστεί εκμετάλλευση, στερηθεί και κυριαρχηθεί, θα είναι στην διαδικασία αυτού του αγώνα όπου οι άνθρωποι θα αποφασίσουν πως θέλουν να δημιουργήσουν τις ζωές τους, τι νιώθουν ότι μπορούν να οικειοποίησουν σε αυτόν τον κόσμο για να αυξήσουν την ελευθερία τους, να ανοίξουν δυνατότητες και να προσθέσουν στην απόλαυσή τους, και τι θα αποτελούσε μόνο βάρος κλέβοντας από την χαρά της ζωής και υπονομεύοντας δυνατότητες για την επέκταση της ελευθερίας. Δεν βλέπω πως μια τέτοια διαδικασία θα μπορούσε πιθανότατα να δημιουργήσει οποιοδήποτε ενιαίο, καθολικό κοινωνικό μοντέλο. Μάλλον, αμέτρητα πειράματα που θα διέφεραν δραστικά από τόπο σε τόπο και θα μεταβάλλονταν με την πάροδο του χρόνου, θα αντανακλούσαν τις ενικές ανάγκες, επιθυμίες, όνειρα και φιλοδοξίες του κάθε ένα και όλων των ατόμων.

Έτσι, πράγματι, ας καταστρέψουμε τον πολιτισμό, αυτό το δίκτυο της κυριαρχίας, αλλά όχι στο όνομα κάποιου μοντέλου, μιας ασκητικής ηθικής της θυσίας ή μιας μυστικής αποσύνθεσης σε μια δήθεν φιλική ενότητα με την Φύση, αλλά επειδή η επανοικειοποίηση της ζωής μας, η συλλογική αναδημιουργία του εαυτού μας ως ανεξέλεγκτα και μοναδικά άτομα είναι η καταστροφή του πολιτισμού - αυτού του δέκα χιλιάδων ετών δικτύου κυριαρχίας που έχει επεκταθεί σε όλο τον κόσμο - και η έναρξη ενός θαυμάσιου και τρομακτικού ταξιδιού προς το άγνωστο που είναι η ελευθερία.

Δηλητηρίαση και Πολιτισμός

Κυριακή 4 Σεπτεμβρίου 2011


Από την υποδούλωση στην εξάλειψη εντός της ναρκοκουλτούρας


Το ακόλουθο κείμενο αποτελεί μετάφραση του κειμένου «Intoxication and Civilization», που πρωτοδημοσιεύτηκε στο zine Warbound #3 και βρίσκεται αναρτημένο online στο αντίστοιχο ιστολόγιο, Warbound Online Supplement. Αποτελεί μια αξιόλογη προσπάθεια να καταδειχθεί η σύνδεση μεταξύ των εξαρτήσεων και του φονικού πολιτισμού μας, χωρίς βέβαια να στερείται μερικών λανθασμένων σημείων και στοιχείων.


«Δεν υπάρχει πιο βαθύς τρόπος κατανόησης της πορείας της ιστορίας από την άποψη της προσπάθειας να ξεφύγει κάποιος από τον ίδιο του τον "λαχανιασμένο εαυτό" και να βιώσει ακόμα και προσωρινές καταστάσεις ευφορίας ή ανακούφισης της δυσφορίας, ανεξαρτήτου κόστους.»

- Nathan S. Kline

Από τις παλιότερες απαρχές της, η καθιστική ζωή έφερε μαζί της μια επίπονη μιζέρια στους κατοίκους της, και χάρη σε μια τέτοια μιζέρια γρήγορα προέκυψε η ανάγκη να εξευμενιστεί το ανυπότακτο και να απευαισθητοποιηθεί το ανιαρό. Ως κοινωνικά όντα, οι διαχωρισμένες συμβάσεις της πολιτισμένης ζωής ποτέ δεν ήρθαν φυσικά, και αυτές οι επιβολές πάνω στις ζωές μας έχουν προκαλέσει ένα μαζικό, συλλογικό τραύμα. Η υποδομή του πολιτισμού περικυκλώνει, περιλαμβάνει και μας διδάσκει το πως να ενσωματώσουμε τις αξίες του. Η σύγχρονη ολότητά του είναι το magnus opus της εξημέρωσης που έλαβε χώρα λιγότερο από μια ντουζίνα χιλιετίες πριν, και εμείς είμαστε οι ανάλογα τρελοί απόγονοί του, η παθολογία της μιας γενιάς είναι πιο δυσλειτουργική από της προηγούμενης. Αυτό που ξεκίνησε πάνω από δέκα χιλιάδες χρόνια πριν όταν αρχίσαμε να εξημερώνουμε τα φυτά και τα ζώα για να καλύψουμε διατροφικές ανάγκες, και που οδήγησε στην αποψίλωση των τόπων της Μεσοποταμίας και πέρα από αυτή για να καλυφθούν οι ανάγκες για γεωργία, αυτό που σήμαινε την εκδίωξη των άλλων ανθρώπων από την επιθυμητή γη, έχει συνεχίσει και στο σήμερα. Δενόμαστε από τις παράλογες και μη βιώσιμες απαιτήσεις, υποφέροντας από την προσήλωσή μας σε έναν τρόπο ζωής που απαιτεί συνεχή παραγωγή και επέκταση μέσα από όλο και πιο μεγάλα και βαθιά επίπεδα εκμετάλλευσης και από μια ακλόνητη αφοσίωση σε αυτή την κουλτούρα λες και είναι όχι μόνο ωφέλιμη και διαφωτιστική, αλλά ο μόνος τρόπος με τον οποίο μπορεί να επιβιώσει το είδος μας. Καθώς οι απαιτήσεις αυξάνονται και γίνονται πιο περίπλοκες, το ίδιο συμβαίνει και με τις τεχνικές και τις τεχνολογίες μας. Η εκμετάλλευση δεν είναι πλέον αρκετή, επειδή πλέον δεν καταναλώνουμε μονάχα. Χρειαζόμαστε υπερεκμετάλλευση για την υπερκατανάλωση. Η αντίληψη της Προόδου εξυπηρετεί μόνο αυτό που ο Derrick Jensen περιέγραψε με απλό τρόπο ως τη διαδικασία μετατροπής του ζωντανού σε νεκρό.

Κάθε μας σχέση πλαισιώνεται από εξαναγκασμό. Στην απουσία της άγριας φύσης [wilderness], η επιθυμία μας για άμεση εμπειρία μένει ανεκπλήρωτη. Στη θέση της, η κενότητα της νεωτερικότητας: μια φυσιολογικά και οικολογικά στείρα μονοκουτλούρα υπερκατανάλωσης κάνει μια αξιολύπητη προσπάθεια, αν κάνει γενικά κάποια προσπάθεια, για να αντικαταστήσει τη δέσμευση που ζητά το είδος μας. Στερούμενος της ισορροπίας μιας βιώσιμης και φυσικής εμπειρίας, ο πολιτισμός μεταχειρίζεται τα πάντα με ακραίες μεθόδους, όπως για παράδειγμα την αναπήδηση από την υπερδιέγερση στην υποδιέγερση, από τις οποίες καμία δεν είναι ικανοποιητική ή υγιής για εμάς με κάποιον τρόπο. Αντί της αναζήτησης του περιπλανώμενου, στεκόμαστε αποχαυνωμένοι στους διαδρόμους των σούπερ μάρκετ (πόσες φορές δεν έχετε ακούσει κάποιον στους διαδρόμους να λέει «υπάρχουν τόσα πολλά για να διαλέξει κανείς, μακάρι να ήταν πιο εύκολο»;), ένα μέρος όπου ακόμα και οι «αυθεντικές» επιτυχίες του ποπ ραδιοφώνου αντικαθιστούνται με ήμερη, χωρίς πολλές λεπτομέρειες μουσική-προζάκ [σ.τ.μ.: muzak κατά παράφραση της αγγλικής λέξης music και του φαρμάκου Prozak], όπως είναι κι η ζεστασιά και το φως του ήλιου με την απόκοσμη λάμψη των λαμπών φθορίου. Η συζήτηση γύρω από τη φωτιά έχει υποβιβαστεί σε σπάνιες και νεωτερικές περιπτώσεις, αν γίνεται ποτέ, καθώς αντικαθιστούμε τα συναισθήματα [emotions] με εικονίδια [emoticons], κι ακόμα και οι φωνές των φίλων και των οικογενειών μας μέσα από τις τηλεφωνικές γραμμές αντικαθιστούνται όλο και πιο συχνά από τους βόμβους των ειδοποιήσεων των γραπτών μηνυμάτων. Γράφτηκε κάποτε πως «η γενιά μας θα πεθάνει φωνάζοντας τις τελευταίες της λέξεις μέσα από ένα κινητό τηλέφωνο», αλλά αυτός ο κόσμος που πεθαίνει μάλλον δε θα ακούσει τις κραυγές μας. Έχει γίνει τρομακτικά πιο ρεαλιστικό το ενδεχόμενο να οδηγηθούμε στο θάνατό μας σιωπηρά, πατώντας κουμπιά και επιλέγοντας το κουμπί της αποστολής.

Είμαστε αληθινά περικυκλωμένοι/μόνοι. Τα προφίλ κοινωνική δικτύωσής μας είναι γεμάτα από πληθώρα online φίλων, αλλά η πραγματικότητα είναι πως είμαστε απομονωμένοι καθώς κλικάρουμε για να δημιουργήσουμε ψευδο-σχέσεις - δεν είναι μόνο η ποσότητα αντί της ποιότητας, είναι, όπως και όλη η εξημέρωση, η απεμπόλιση της ποιότητας της ίδιας. Περικυκλώνουμε τους εαυτούς μας με τεχνο-ανέσεις ενώ είμαστε φυλακισμένοι μέσα στο αυξανόμενα τυποποιημένο και απανθρωποιημένο σύστημα, με τις εμπειρίες μας κατά κύριο λόγο συγκεντρωμένες και ταυτόχρονα εξουθενωτικά αποκομμένες από φυσικούς και συναισθηματικούς τοίχους. Ο Fredy Perlman απεβίωσε πριν από την εξάπλωση του διαδικτύου, των κινητών τηλεφώνων και όλων αυτών που σχηματίζουν το τεχνολογικό φάντασμα πολλών πτυχών στο σημερινό πολιτισμό σήμερα, αλλά η γραφή του υπήρξε πολύ πριν από αυτές τις «προόδους», και τα λόγια του ηχούν σήμερα πιο αληθινά από ποτέ όταν έγραψε πως «ο πολιτισμός είναι ένα ανθρωπίνως άσκοπο δίκτυο αφύσικων περιορισμών». Είναι εξαιτίας της όλο και διευρυνόμενης αποκοπής μας από την πραγματικότητα και της αντίστοιχης διαχυτικότητας της βαρεμάρας και της εναλλαγής της υποδιέγερσης με την υπερδιέγερση που η μιζέρια αυτού του πολιτισμού εκτείνεται σε κάθε πτυχή της ύπαρξής μας.

Είτε μέσω βομβαρδισμού είτε μέσω στέρησης, ο τρόμος έχει αρχίσει να αναμειγνύεται σε μια οδυνηρή νωθρότητα, και αναζητούμε απεγνωσμένα παρηγοριά, ευφορία, κάτι που να μας δείξει πως είμαστε στ' αλήθεια ζωντανοί. Σε κάθε ευκαιρία, η αναζήτηση μας για σύνδεση καταλήγει σε όλο και πιο απομονωτικές και κενές δραστηριότητες - φυγές που αντικαθιστούν διεξόδους για τον τύπο της εκστατικής ενέργειας που θα 'πρεπε να δημιουργεί η ζωή, εκτρέποντας τις επιθυμίες μας και αντικαθιστώντας τες με ψευδείς δεσμεύσεις, διαμορφώνοντας τη σχέση μας με τέτοιες εμπειρίες αρχικά μέσα από τη συνήθη χρήση τοξικών ουσιών και τώρα μέσα από σχεδόν κάθε διαμεσολαβητική πτυχή του πολιτισμού.

Αυτή η υπόγεια τάση αναπτύχθηκε με την άνοδο της εξημέρωσης, βαθαίνοντας και δυναμώνοντας με την έναρξη της περιεχόμενης απελπισίας των πρώτων πόλεων. Όπως παρατήρησε τόσο έντονα ο David T. Courtwright στο βιβλίο του «Forces of Habit: Drugs and the Making of the Modern World»:
«Οι άνθρωποι εξελίχθηκαν ως κυνηγοί-τροφοσυλλέκτες σε περιπλανώμενες ομάδες. Μετά τη Νεολιθική Επανάσταση, οι περισσότεροι από αυτούς ζούσαν ως χωρικοί σε συνωστισμένες, καταπιεστικές, και μαστιζώμενες από ασθένειες κοινωνίες. Η μιζέρια και η μεγάλη φτώχεια που μάστιζε το 90 τοις εκατό της ανθρωπότητας στις αρχές της σύγχρονης εποχής αρκούν για να εξηγήσουν το λόγο που ο καπνός και άλλα καινοφανή ναρκωτικά έγιναν αντικείμενα μαζικής κατανάλωσης. Ήταν απρόσμενα όπλα ενάντια στην ανθρώπινη κατάσταση, νεοευρεθέντα εργαλεία φυγής από την σκληρή φυλακή της καθημερινής ύπαρξης.»
Αυτοί που κάποτε ήταν ελεύθεροι δεν ήταν πλέον. Παγιδευμένοι, αυτοί που τώρα ήταν τσακισμένοι βρίσκονταν κάτω από ένα συνεχές μπαράζ φόβου - του έντονου εξαναγκασμού από τον Μεγάλο Άνθρωπο, την αβεβαιότητα της αρχικής γεωργικής παραγωγής τροφίμων, ακόμα και το νερό που κάποτε ήταν έμπιστο για να επιβιώσουν τώρα ήταν μολυσμένο, δηλητηριασμένο. Δεν ήταν τυχαίο το γεγονός πως η χρήση τοξικών ουσιών μετεξελίχθηκε ραγδαία σε συγκεκριμένους εμβολιασμούς [inoculation]. Στην πραγματικότητα, ο εμβολιασμός ήταν αυτό που παρείχε συχνά μια τοξική ουσία, όπως ανέφερε και ο Bert L. Vallee στο άρθρο του «Alcohol in the Western World: A History», δημοσιευμένο τον Ιούνιο του 1998 στο Scientific American:
«Όσον αφορά τα μολυσμένα αποθέματα νερού, η αιθυλική αλκοόλη πρέπει να αποτέλεσε πράγματι το μάννα εξ ουρανού για τον εκκολαπτόμενο δυτικό πολιτισμό. Η μπύρα και το κρασί δεν περιείχαν παθογόνες ουσίες. Και η αντισηπτική δύναμη του αλκοόλ, καθώς και η φυσική oξύτητα του κρασιού και της μπύρας, σκότωνε πολλούς παθογόνους μικροοργανισμούς όταν τα αλκοολούχα ποτά διαλύονταν στα βρώμικα αποθέματα νερού.»
Καθώς ο πολιτισμός επεκτάθηκε και έγινε πολυπλοκότερος, το ίδιο συνέβη και με τη σύνδεση του με τις τοξικές ουσίες και την εξάρτησή μας από αυτές. Ο ερχομός της βιομηχανικής εποχής εξυπηρέτησε μόνο την αύξηση των απαιτήσεων για ακρίβεια και επικαιρότητα που κατέβαλε εκείνους τους εργάτες που ήταν δεμένοι (κάποιες φορές κυριολεκτικά) στις μηχανές της παραγωγής. Λαμβάνοντας υπ' όψη τα συνεχώς αυξανόμενα επίπεδα αλκοολισμού ανάμεσα στους εργάτες των αρχών του 19ου αιώνα, ο Zerzan σημειώνει πως αυτή η εξάρτηση «ήταν μια προφανής καταγραφή της πίεσης και της αποξένωσης, της ανικανότητας να αντέξουν το βάρος της καθημερινής ζωής». Είτε είναι κοινωνικός έλεγχος είτε επιβίωση, η σχέση αυτή ήταν εκεί. Η εξημέρωση και η χρήση τοξικών ουσιών έγιναν αδιαχώριστες, ενισχύοντας η μία την άλλη - ένας φαύλος κύκλος που τόσο κατάλληλα δείχνει τις λειτουργίες και των δύο.

«Το αλκοόλ υπάρχει από την αρχή του πολιτισμού. Στην πραγματικότητα, οι άνθρωποι αγαπούσαν το αλκοόλ τόσο πολύ που ξέχασαν τους νομαδικούς τρόπους τους και αποφάσισαν να εγκατασταθούν μόνιμα, ώστε να μπορούν να καλλιεργούν τα δημητριακά που χρειάζονται για να φτιάξουν μπύρα. Απλά σκεφτείτε: αν δεν υπήρχε το αλκοόλ, θα περιπλανιόμασταν ακόμα μέσα στο σκοτάδι κάθε νύχτα.»

- Drinkfocus.com, μια ιστοσελίδα της οποίας «ο στόχος είναι να εμψυχώσει τους καταναλωτές μέσω της παροχής πληροφοριών που μπορούν να βοηθήσουν στην ανάπτυξη έγκυρων συζητήσεων».

Η ναρκοκουλτούρα ορίζεται ως «ένα σύνολο θεσμών, συμπεριφορών, και νοοτροπιών γύρω από την κατανάλωση ναρκωτικών και αλκοόλ» από τον συγγραφέα του κειμένου «Towards a Less Fucked Up World: Sobriety and Anarchist Struggle». Για να είμαστε ξεκάθαροι, η ναρκοκουλτούρα δεν είναι το ίδιο με την ίδια την χρήση ναρκωτικών [intoxication]. Όπως αναφέρθηκε νωρίτερα, πολλοί προϊστορικοί (ή μήπως είναι προ-υστερικοί;) τροφοσυλλέκτες άνθρωποι έχουν, και οι σύγχρονοι απόγονοί τους συνεχίζουν να έχουν, γνώσεις για τα τοξικά φυτά και τις τοξικές ουσίες. Η διαφορά ανάμεσα σε μια ατομική εμπειρία και την οικειότητά μας είναι ακριβώς αυτή: αυτό που για ένα αρχέγονο άτομο αποτελεί μια εξατομικευμένη, υπό όρους στιγμή για ένα πολιτισμένο είναι εξαναγκασμός. Αποφάσισα να χρησιμοποιήσω τον όρο ναρκοκουλτούρα για να διευρύνω και να επεκτείνω αυτή την έννοια για να συμπεριλάβω και άλλες ψυχοδραστικές ουσίες, τα φαρμακευτικά σκευάσματα που προωθούνται από πνευματικές και άλλες συμβατικής υγείας βιομηχανίες, την προαναφερθείσα εξάρτηση από την τεχνολογική διαμεσολάβηση, και στην ουσία όλη την εξημερωμένη ύπαρξη.

Στο βιβλίο «My Name is Chellis and I’m in Recovery From Western Civilization», η Chellis Glendinning γράφει πως «σαν αποτέλεσμα του τραύματος, η εξάρτηση είναι μια προσπάθεια να αντιμετωπίσουμε τον πόνο που βρίσκεται στην καρδιά της τραυματικής εμπειρίας». Κάπου αλλού αναφέρει τον Morris Berman όταν αυτός προσέγγισε βαθύτερα τον πυρήνα του ζητήματος:
«Η εξάρτηση, είτε με τη μια μορφή της είτε με την άλλη, χαρακτηρίζει κάθε πτυχή της βιομηχανικής κοινωνίας... Η εξάρτηση από το αλκοόλ (το φαγητό, τα ναρκωτικά, το κάπνισμα...) δε διαφέρει επίσημα από την εξάρτηση από το κύρος, την καριέρα, την επιρροή του κόσμου, τον πλούτο, την ανάγκη για κατασκευή πιο έξυπνων βομβών, ή την ανάγκη για άσκηση ελέγχου πάνω σε όλα.»
Η Glendinning ήταν η πρώτη που αναγνώρισε όχι μόνο το τραύμα από τον πολιτισμό και τη σχέση του με την ουσιαστική εξάρτηση, αλλά ακόμα και τις ομοιότητες ανάμεσα στο πως η εξαρτησιογόνος συμπεριφορά και ο πολιτισμός ορθολογικοποιούνται. Αναγνώρισε τα κύρια χαρακτηριστικά της εξάρτησης ως «έναν ανεξέλεγκτο, συχνά άσκοπο, εξαναγκασμό για να καλύψει την χαμένη αίσθηση του να ανήκεις κάπου, της ακεραιότητας και της επικοινωνίας», η οποία «θωρακίζεται από την επίγνωσή της μέσω της άρνησης: με προσποιήσεις πως όλα είναι κανονικά, χωρίς την παραδοχή του πόνου και του πόσο ευάλωτοι είμαστε», ακολουθούμενη από «μια έλξη για συνεχή τραυματισμό». Ας εξετάσουμε αυτές τις έννοιες τώρα.

Ένας ανεξέλεγκτος, συχνά άσκοπος, εξαναγκασμός:

Ολόκληρος ο φυσικός κόσμος φρίττει κάτω από το φορτίο που έχει δημιουργήσει η κουλτούρα μας. Ολόκληρος ο τρόπος ζωής μας -από την απόκτηση φαγητού μέχρι τις κοινωνικές μας δομές- έχει απαιτήσει περισσότερα από τον φυσικό κόσμο απ' όσα μπορεί αυτός να παρέχει. Σε κάθε απόρριψη των απαιτήσεών μας, εμείς έχουμε επιβάλλει τη θέλησή μας πάνω στον πλανήτη. Έχουμε ερημοποιήσει τις πάλαι ποτέ όμορφες άγριες κοιλάδες για την καλλιέργεια των τροφίμων μας: σιτάρι, ρύζι, σόγια, καλαμπόκι, και τα λοιπά. Έχουμε βυθίσει τα τρυπάνια μας φαθιά στη γη για να βγάλουμε το μαύρο αίμα της, και την έχουμε σχεδόν απομυζήσει ώστε να συνεχίσουν οι καθημερινές μας δραστηριότητες. Έχουμε απονεκρώσει τους ωκεανούς, έχοντας εξαφανίσει σχεδόν όλα τα μεγάλα θαλάσσια θηλαστικά. Έχουμε τινάξει τις κορυφές βουνών. Σκοτώνουμε δισεκατομμύρια δισεκατομμυρίων ζώων της ξηράς στις βιομηχανικές φάρμες και στα σφαγεία. Έχουμε χτίσει φράγματα στα μεγαλύτερα ποτάμια για ακόμα περισσότερη ενέργεια. Περισσότερο φαγητό, περισσότερη ενέργεια... συνεχώς εξάγουμε από τη γη σε εξωφρενικά εκμεταλλευτικά επίπεδα ώστε ο πολιτισμός μας, αυτός που θεωρούμε πως μας παρέχει άνεση, να επιβιώσει. Σε αντάλλαγμα, έχουμε σπείρει το λιμό, τη φτώχεια, την αρρώστια και κάθε δυνατή όψη της καταστροφής που θα μπορούσαμε να σκεφτούμε - και αυτές που δε θα σκεφτόμασταν ποτέ. Δημιουργήσαμε ακόμα και όπλα που σε λίγες στιγμές μπορούν να διαγράψουν δισεκατομμύρια χρόνια της πλανητικής ανάπτυξης, αφήνοντας πίσω καμένη έρημο ως τη μοναδική μας κληρονομιά: ένας φαύλος κύκλος αρπακτικής κατανάλωσης και ακατανόητης βεβήλωσης.

Η άρνηση:

«Δε μπορούμε να επιστρέψουμε πίσω.»
«Υπήρχε πολύ πριν από εμάς.»
«Δε μπορούμε να νικήσουμε κάτι τόσο μεγάλο.»
«Είναι πολύ αργά. Δεν υπάρχει κάτι που να μπορούμε να κάνουμε τώρα.»
«Μπορούμε να αλλάξουμε τα αρνητικά του και να κρατήσουμε τα θετικά του.»
«Από πού θα ξεκινούσαμε αν θέλαμε να σταματήσουμε;»
«Θα βρούμε ένα νέο τρόπο να κάνουμε τα πράγματα να δουλέψουν χωρίς να το καταστρέψουμε.»
«Είσαι πεσιμιστής.»
«Εσύ ζεις σε έναν φανταστικό κόσμο.»
«Δεν είναι δικό μου το πρόβλημα. Δεν είναι δικό μας το πρόβλημα.»
«Δεν θέλω ούτε να το σκέφτομαι.»

...Υπάρχει καμιά αμφιβολία για το βάθος της αρνησής μας να αποδεχτούμε την πραγματικότητα της κατάστασής μας;

Η έλξη προς τον επαναλαμβανόμενο τραυματισμό:

Η νήσος του Πάσχα. Η Μεσοποταμία. Οι Μάγια. Η Ρώμη. Οι Ανασάζι.

Η σφαγή του Waterloo Creek. Η σφαγή του Wounded Knee. Η Μεγάλη Κάθαρση. Το Ολοκαύτωμα. Η σφαγή του My Lai. Η γενοκτονία στο Darfur.

Ο αμερικάνικος βίσωνας. Η βόρεια πιτσιλωτή κουκουβάγια. Η τίγρη του Μπαλί. Η μεξικάνικη αρκούδα γκρίζλι. Το περιστέρι-επιβάτης.

Η μια στιγμή μετά την άλλη. Η μια αποτυχία μετά την άλλη. Ξανά και ξανά. Για πάντα μέχρι τη λήθη.


Ο πολιτισμός είναι η κουλτούρα του αδιάκοπου τραυματισμού, με τους κατοίκους του να είναι αβοήθητοι εξαρτημένοι και να ψάχνουν καταφύγιο από την ανυπόφορη δυστυχία.

Όχι πως η αναζήτησή μας για αναστολή της καταδίκης μας, ανεξάρτητα από το πόσο τεχνητή είναι, είναι καταδικασταία, όπως οι ιδεολογίες της εγκράτειας και της απαγόρευσης θα ήθελαν να μας κάνουν να πιστέψουμε (η δηλητηρίασή τους αποτελεί ηθικό απολυταρχισμό). Αλλά, μια τέτοια αναζήτηση αναμένεται μόνο από ένα πλάσμα υπό στέρηση και αποκομμένο. Ο Erich Fromm έγραψε στο «Escape From Freedom» ότι «το να νιώθεις εντελώς μόνος και απομονωμένος οδηγεί στην πνευματική διάλυση ακριβώς όπως και η φυσική ασιτία οδηγεί στον θάνατο». Όλα τα ζώα έχουν ανάγκη τη συντροφιά και χωρίς αυτή η ανάγκη για ηρεμία γρήγορα επέρχεται με την ελπίδα της επιβίωσης. Ο Courtwright καταδεικνύει πάλι τον εγκλεισμό της εξημερωμένης ζωής όταν γράφει πως «τα είδη ψάχνουν και καταναλώνουν τοξικές ουσίες στην άγρια φύση, αλλά το κάνουν περισσότερο και πιο καταναγκαστικά υπό συνθήκες αιχμαλωσίας». Κανείς μπορεί να το διαπιστώσει αυτό από τις τρομακτικές εμπειρίες εκείνων που 'ναι κλεισμένοι σε κλουβιά, από τα εργαστήρια ζωοτομίας μέχρι τους ψυχιατρικούς θαλάμους και από τα σχολεία μέχρι τις φυλακές υψίστης ασφαλείας. Πολλοί από τους κυριολεκτικά όμηρους αυτής της κουλτούρας πεθαίνουν, είτε φυσικά, είτε πνευματικά, είτε συναισθηματικά, πριν οι δεσμοφύλακές τους προλάβουν να διαχειριστούν όλα τα απαραίτητα τεστ/διαγνώσεις/βαθμίδες/ποινές - συχνά από την αδυσώπητη μιζέρια τους. Για να το θέσω απλά, η ζωή είναι αδύνατη χωρίς διέγερση. Βιολογικά, οι άνθρωποι (και επίσης, πολλά άλλα όντα) απλά δεν επιβιώνουν κάτω από τέτοιες συνθήκες - με άλλα λόγια, ακόμα και με την δική του επιστημονική συλλογιστική, είμαστε σε αντίθεση με τον πολιτισμό.

Η συμμετοχή μας σε αυτόν τον πολιτισμό μας οδηγεί πλήρως στην τρέλα. Βλέπουμε την παθολογία να εμφανίζεται παντού γύρω μας - οι ειδήσεις για ανθρώπους που «εκρήγνυνται» έχουν γίνει από μεμονωμένα τρομακτικά περιστατικά τρομακτικά συχνά περιστατικά. Τα ποσοστά του αυτισμού και της σχιζοφρένειας, ανάμεσα σε άλλες ψυχικές ασθένειες, αυξάνονται με επικίνδυνους ρυθμούς - οι άνθρωποι γυρίζουν στον εαυτό τους, κάνουν τον εαυτό τους κομμάτια, ανίκανοι να αντέξουν το μπαράζ της καθημερινής ζωής. Ίσως αυτοί οι άνθρωποι να μην είναι τόσο άρρωστοι όσο πιο προσγειωμένοι στην πραγματικότητα από εμάς τους υπόλοιπους: ίσως εμείς οι υπόλοιποι που έχουμε καταφέρει κάπως να διαχωρίσουμε τους εαυτούς μας είμαστε άρρωστοι. Ίσως η πραγματική αρρώστια δεν προκαλεί αυτόματα κάποια αντίδραση με σύγχυση ή πανικό ή αποθάρρυνση όταν έρχεται αντιμέτωπη με τον πολιτισμό.

Η ναρκοκουλτούρα παρέχει το αναγκαίο πλαίσιο για συμφιλίωση και ειρήνευση, για να μας αποδυναμώσει περισσότερο, για να μας τσακίσει ευκολότερα. Υπό την γοητεία της, εμείς διαιωνίζουμε τον κύκλο της υπακοής και της καταστροφής. Γι' αυτό αποκαλείται και εξάρτηση.

Και γι' αυτό πρέπει να αντισταθούμε στις υποσχέσεις της ναρκοκουλτούρας για ηρεμία μέσα στο χείμαρρο της πολιτισμένης μιζέριας. Κάποιοι μπορεί να αναφέρουν, όπως ισχυρίστηκε και ο Courtwright, ότι «η χρήση ναρκωτικών για να αντέξουμε την κουραστική και εξαλειπτική μιζέρια είναι κατά πολλούς τρόπους ένα υποπροϊόν του ίδιου του πολιτισμού», αλλά φαίνεται όλο και περισσότερο πιθανό η ναρκοκουλτούρα να μην είναι μια απρόσμενη συνέπεια, αλλά αντίθετα ένα αναπόσπαστο και ζωτικό κομμάτι της εξημερωτικής διαδικασίας. Χωρίς τον πολιτισμό η ναρκοκουλτούρα δε θα υπήρχε, αλλά το ίδιο σημαντικά και χωρίς τη ναρκοκουλτούρα δε θα μπορούσε να υπάρχει πολιτισμός. Η ανακούφιση από την εξημέρωση μέσω του πολιτισμού ήταν πάντα η μυθολογία που κληροδοτούταν σε εκείνους που σε άλλες περιπτώσεις θα αντιστέκονταν. Η διόρθωση, όποια κι αν είναι αυτή, ήταν πάντα πολύ κοντά, ζητώντας ακόμα μια πράξη υποταγής από εμάς.

«Το να είσαι εξαρτημένος σημαίνει να είσαι σκλάβος. Η ηρωίνη παύει να υπηρετεί τον εξαρτημένο, και ο εξαρτημένος αρχίζει να υπηρετεί την ηρωίνη. Μπορούμε να πούμε το ίδιο και για τον πολιτισμό: δε μας υπηρετεί, αλλά αντίθετα εμείς τον υπηρετούμε. Υπάρχει κάτι απελπιστικά λάθος σ' αυτό.»

- Derrick Jensen

Με τον ίδιο τρόπο που το περιβαλλοντικό κίνημα δε θα σώσει ποτέ κανένα οικοσύστημα, με τον ίδιο τρόπο που το εργατικό κίνημα ποτέ δε θα καταργήσει τη δουλειά, μια κουλτούρα λανθασμένης και/ή αποκομμένης ευχαρίστησης ποτέ δε θα επιφέρει κάποια συμμετοχική εμπειρία. Ποτέ δεν υπήρξε και ποτέ δε θα υπάρξει βάλσαμο στο Gilead, για να δανειστώ τη φράση από τη δυική μυθική παράδοση. Δυστυχώς, το οχυρό της εξάρτησης υπήρχε πολύ πριν ξεκινήσει ο αγώνας μας ενάντιά του, και δεν προκαλεί έκπληξη που οι αναρχικές κοινότητες υποφέρουν τόσο όσο και οι άλλοι από τις παγίδες της ναρκοκουλτούρας, πέρα από τις άλλες ανεπιθύμητες πτυχές του πολιτισμού. Αυτό που προκαλεί έκπληξη, παρ' όλ' αυτά, είναι η έλλειψη (και σε μερικές περιπτώσεις η κατάργηση) διαλόγου γύρω από το ζήτημα, συγκεκριμένα μέσα από το πλαίσιο της αντίστασης στον πολιτισμό και στην υπέρβαση της εξημέρωσης. Όπως έδειξε η Glendinning, η άρνηση είναι κεντρικό κομμάτι της παθολογίας της εξάρτησης. Μέχρι να κατανοήσουμε το μεγάλο ελάτωμμα των πράξεών μας η αντίστασή μας θα πάσχει από τη διαιώνιση της ναρκοκουλτούρας, η εναντίωσή μας θα συνεχίσει να παραπαίει, προχωρώντας μεθυσμένη προς την άθλια αποτυχία, προς την πραγματοποίηση της εξημέρωσης και του πολιτισμού: την εξάλειψη.

Όπως συμβαίνει και με τόσα άλλα προβλήματα που αντιμετωπίζουν εκείνοι που ελπίζουν να κατανικήσουν και να επιζήσουν από τον πολιτισμό, αυτή η διαδικασία δεν θα είναι εύκολη, και δεν ισχυρίζομαι πως έχω όλες ή έστω κάποιες από τις απαντήσεις γι' αυτό το πρόβλημα. Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι η ζημιά που έχει προκληθεί από αυτόν τον πολιτισμό είναι βαθιά και εκδηλώνεται ευρέως, και η επιστροφή στο άγριο [rewilding] του πλανήτη και των εαυτών μας πρέπει να είναι τόσο βαθιά όσο και η λεηλασία από τον πολιτισμό. Οι ελπίδες μας για μια ζωή που θα βρίσκεται και θα σχετίζεται με πραγματικές εμπειρίες εναπόκεινται στην επίθεση ενάντια στην ολότητα του πολιτισμού και σε τίποτα λιγότερο. Ο μόνος τρόπος για να πετύχουμε την ολική απελευθέρωση από αυτή την κουλτούρα είναι καταστρέφοντας κάθε ίχνος από τις μοχθηρές ρίζες της εξημέρωσης μέσα στις κοινότητές μας και στους εαυτούς μας. Οι αναρχικοί έχουν ως στόχο τον αγώνα ενάντια στον κόσμο που δημιουργεί τέτοια αθλιότητα, ενώ προσπαθούν, χτίζουν και συντηρούν κοινότητες ελεύθερες από την ασφυκτική θλίψη που είναι απαραίτητη στον πολιτισμό για να συνεχίσει να υπάρχει και στην οποία μας εθίζει η ναρκοκουλτούρα. Για να βάλουμε ένα τέλος στην καταπίεση όλων των ειδών, πρέπει να την αντιμετωπίσουμε με κάθε δυνατό τρόπο και πρέπει επίσης να είμαστε πρόθυμοι να εξετάσουμε κριτικά, να μιλήσουμε ανοιχτά και να παλέψουμε σθεναρά ενάντια σε ένα τέτοιο ευρύ παράγοντα καταπίεσης, ψάχνοντας ταυτόχρονα για θεραπεία, δουλεύοντας για να αλληλοστηριχθούμε κατά την ανάρρωσή μας.

Ένας αναρχικός κόσμος είναι ένας κόσμος απελευθερωτικής πραγματικότητας, καθημερινής ασχολίας και συνεχούς διέγερσης, με ανταμειπτικές εμπειρίες και αληθινές σχέσεις - ένας κόσμος χωρίς εξημέρωση ή πολιτισμό, χωρίς αυτό το πλέγμα ανίας, κατάθλιψης, υπακοής και μιζέριας.

- D. L. Lobos, Αύγουστος του 2008.


Πηγή: Gorilla.cd


Η χήρα του ranger Michel Imanirafasha, που πέθανε την περασμένη Παρασκευή (29/7) σε μια επίθεση.

Η πρόσφατη επίθεση σ' ένα όχημα του πάρκου που προκάλεσε το θάνατο δύο ακόμα ranger είναι ακόμα μια υπενθύμιση του τιμήματος που πληρώνουν οι ranger και οι οικογένειές τους για να προστατέψουν το πάρκο Virunga, προς όφελος όλων μας. Οι ranger θέτουν τους εαυτούς τους σε κίνδυνο σε καθημερινή βάση για τα χρήματα που θα πληρώναμε εμείς οι υπόλοιποι για μια κούπα καφέ - κι όχι καφέ latte ή frappuccino, αλλά ένα συνηθισμένο φλυτζάνι καφέ.

Αυτή είναι η άτυχη πραγματικότητα της λειτουργίας ενός εθνικού πάρκου 7.800 τετραγωνικών χιλιομέτρων κυρίως χάρη των δωρεών από τη διεθνή κοινότητα. Παρόλο που δεν είναι δυνατό να πληρώσουμε τους ranger παραπάνω, προσπαθούμε να βρούμε ένα τρόπο για να τους φροντίζουμε καλύτερα όταν είναι θανάσιμα τραυματισμένοι, όπως επίσης και να παρέχουμε στις οικογένειές τους ότι χρειαστούν σε περίπτωση που σκοτωθούν. Πιθανόν ο καλύτερος τρόπος για να το κάνουμε αυτό είναι να κοιτάξει ο καθένας από μας τα διακριτικά έξοδά μας (καφέ, ταινίες, γεύματα, κτλ.) και να δούμε αν μπορούμε να διαθέσουμε λίγα από αυτά για εκείνους που πληρώνουν το υπέρτατο τίμημα για να σώσουν το πάρκο Virunga.

Σήμερα, καθώς απολαμβάνετε ασφάλεια και σχετική οικονομική σταθερότητα στις αντίστοιχες χώρες σας, παρακαλώ διαθέστε ένα λεπτό για να συλλογιστείτε πραγματικά τι περνούν οι χήρες και τα παιδιά των ranger Michel Imanirafasha και Philippe Nzabonimpa. Η Σπαρακτική απώλεια, ο φόβος, η αβεβαιότητα, η έκθεση είναι πιθανόν κάποιες από τις λέξεις που θα μπορούσαν να περιγράψουν τα συναισθήματά τους. Τώρα συλλογιστείτε τι θα μπορούσε να κάνει μια μηνιαία δωρεά για να κάνει την κατάταστασή τους πιο ανεκτή. Μια δωρεά $30 το μήνα θα αποτρέψει μια ολόκληρη οικογένεια από το να οδηγηθεί σε εξαθλιωτική φτώχεια. Είναι πολλά για κάποιους από εσάς; Εντάξει, ότι μπορεί ο καθένας. Όταν οι οικογένειες στο Κονγκό επιβιώνουν με $1,5 την ημέρα, ξεκάθαρα κάθε ποσό βοηθάει. Ξέρω, τα λόγια είναι φθηνά, οπότε σήμερα εγώ προσωπικά θα συμμετέχω για να στηρίξω μια οικογένεια ενός ranger με $30 το μήνα. Ελπίζω κάποιοι από εσάς να με ακολουθήσουν για να δώσουμε στους αφοσιωμένους ranger και τις οικογένειές τους την υποστήριξη που τους αξίζει. Έχουμε δεσμευτεί για να εξασφαλίσουμε σε κάθε μία από τις σχεδόν 150 χήρες αυτή τη μηνιαία υποστήριξη, αλλά δε μπορούμε να το κάνουμε αυτό χωρίς τη βοήθειά σας.

Μέσα στις ερχόμενες εβδομάδες θα στήσω ένα επίσημο ταμείο ενίσχυσης Χηρών και Ranger σ' αυτή την ιστοσελίδα. Η σελίδα θα παρέχει ενημερώσεις σχετικά με την πρόοδο για την εξασφάλιση οικονομικής ενίσχυσης σε όλες της χήρες και τις οικογένειές τους, την πρόοδο των ranger που αναρρώνουν από τους τραυματισμούς τους, και ιστορίες ζωής των ranger που σκοτώθηκαν καθώς προστάτευαν το Εθνικό Πάρκο Virunga. Σας ευχαριστώ όλους εσάς που διαβάζετε αυτή την έκκληση για βοήθεια. Και παρακαλώ θυμηθείτε, χωρίς τους ranger δε θα υπήρχε το πάρκο Virunga.

Αν θέλετε να στηρίξετε μια χήρα δίνοντας $30 το μήνα, γράψτε 1 στο πεδίο "Support for Ranger Widows" κάτω από τις μηνιαίες δωρεές στα δεξία του blog Gorilla.cd, και πατήστε το κουμπί "Donate".