Αρχειοθήκη ιστολογίου

Το πλοίο των ηλιθίων (Ted Kaczynski)

Παρασκευή 30 Μαρτίου 2012


Το ακόλουθο κείμενο είναι μια μικρή ιστορία γραμμένη από τον Ted Kaczynski. Αναδημοσίευση από Αδάμαστο.


Μια φορά και έναν καιρό, ο καπετάνιος και οι αξιωματικοί ενός πλοίου έγιναν τόσο ματαιόδοξοι από την ικανότητά τους στην ναυτική τέχνη, τόσο ανόητα ασεβείς και τόσο εντυπωσιασμένοι με τους εαυτούς τους που οδηγήθηκαν στην τρέλα.

Έστρεψαν το πλοίο βόρεια και προχώρησαν μέχρι που συνάντησαν παγόβουνα και επικίνδυνους ογκόπαγους. Συνέχισαν να πηγαίνουν βόρεια σε όλο και περισσότερο επικίνδυνα νερά με μόνο σκοπό να δώσουν στους εαυτούς τους ευκαιρίες να πραγματοποιήσουν ακόμα περισσότερα λαμπρά κατορθώματα στην ναυσιπλοΐα.

Καθώς το πλοίο έφτανε σε όλο και υψηλότερα γεωγραφικά πλάτη, οι επιβάτες και το πλήρωμα γίνονταν όλο και περισσότερο δυσαρεστημένοι. Άρχισαν καυγάδες μεταξύ τους και παράπονα για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες ζούσαν.

«Τρέμω από το κρύο», είπε ένας ρωμαλέος ναυτικός. «Αυτό είναι το χειρότερο ταξίδι που έχω βρεθεί. Το κατάστρωμα είναι γλιστερό από τον πάγο. Όταν είμαι στο παρατηρητήριο ο αέρας περνά το πανωφόρι μου σαν μαχαίρι. Κάθε φορά που δένω το πανί της πλώρης τα δάχτυλά μου πάνε να παγώσουν. Και γι’ όλα αυτά παίρνω μόνο πέντε πενιχρά σελίνια το μήνα».

«Νομίζεις ότι εσύ μόνον την έχεις άσχημα;», είπε μια γυναίκα επιβάτης. «Εγώ δεν μπορώ να κοιμηθώ το βράδυ από το κρύο. Οι κυρίες σε αυτό το πλοίο δεν παίρνουν όσες κουβέρτες παίρνουν οι άντρες. Αυτό δεν είναι δίκαιο».

Ένας μεξικανός ναύτης παρεμβαίνει στην συζήτηση. «Εγώ παίρνω μόνο τον μισό μισθό από ότι παίρνουν οι άγγλοι ναύτες. Χρειαζόμαστε αρκετή ποσότητα φαγητού για να είμαστε ζεστοί σε αυτό το κλίμα και δεν παίρνω το μερίδιό μου. Οι Άγγλοι παίρνουν περισσότερο. Και το χειρότερο από όλα είναι ότι οι αξιωματικοί μου δίνουν διαταγές στα αγγλικά αντί στα ισπανικά».

«Εγώ έχω περισσότερους λόγους να διαμαρτύρομαι από οποιονδήποτε άλλο», είπε ένας Ινδιάνος ναύτης. «Αν τα χλωμά πρόσωπα δεν μου είχαν κλέψει την προγονική μου γη, δε θα ήμουν καν σε αυτό το πλοίο μέσα στα παγόβουνα και τους αρκτικούς ανέμους. Θα ήμουν σε ένα κανό και θα κωπηλατούσα σε μια ωραία γαλήνια λίμνη. Μου αξίζει αποζημίωση. Τουλάχιστον ο καπετάνιος πρέπει να με αφήσει να παίζω ζάρια για να βγάζω μερικά λεφτά».

Ο λοστρόμος τότε φώναξε: «Χτες ο πρώτος αξιωματικός με αποκάλεσε «πούστη» μόνο και μόνο επειδή παίρνω πίπες. Έχω το δικαίωμα να παίρνω πίπες χωρίς να μου αποδίδουν τέτοιους χαρακτηρισμούς».

«Δεν είναι μόνο οι άνθρωποι που έχουν κακή μεταχείριση σ’ αυτό το πλοίο…», παρενέβη μια φιλόζωη από τους επιβάτες, με φωνή τρεμάμενη από αγανάκτηση, «…γιατί την τελευταία εβδομάδα είδα τον δεύτερο αξιωματικό να κλοτσά τον σκύλο του πλοίου δύο φορές».

Ένας από τους επιβάτες ήταν καθηγητής κολεγίου. Σηκώνει τα χέρια και κραυγάζει: «Ρατσισμός, σεξισμός, ειδισμός, ομοφοβία και εκμετάλλευση της εργατικής τάξης! Είναι διακρίσεις! Πρέπει να έχουμε κοινωνική δικαιοσύνη: ίσους μισθούς για τους μεξικανούς ναύτες, υψηλότερους μισθούς για όλους τους ναύτες, αποζημίωση για τον Ινδιάνο, ίσο αριθμό κουβερτών για τις κυρίες, εγγυημένο δικαίωμα το να παίρνει πίπες κανείς και όχι άλλες κλωτσιές στον σκύλο».

«ΝΑΙ-ΝΑΙ», φωνάζουν οι επιβάτες. «ΝΑΙ-ΝΑΙ», φωνάζει και το πλήρωμα. «Είναι διακρίσεις πρέπει να απαιτήσουμε τα δικαιώματά μας».

Ο μικρός καμαρότος καθάρισε το λαιμό του :

«Χμ. Χμ. Όλοι έχετε καλούς λόγους για να παραπονιέστε. Αλλά εμένα μου φαίνεται ότι αυτό που πρέπει πραγματικά να κάνουμε είναι να γυρίσουμε αυτό το πλοίο προς τα πίσω και να πάμε νότια. Γιατί αν συνεχίσουμε να πηγαίνουμε βόρεια σίγουρα θα ναυαγήσουμε αργά ή γρήγορα και τότε οι μισθοί σας, οι κουβέρτες σας και το δικαίωμα να παίρνεται πίπες δε θα προσφέρουν τίποτα γιατί θα έχουμε πνιγεί όλοι».

Αλλά κανείς δεν του έδωσε σημασία γιατί ήταν ένας μικρός καμαρότος.

Ο καπετάνιος και οι αξιωματικοί από την βάση τους στο πρυμναίο κατάστρωμα, έβλεπαν και άκουγαν. Τώρα αυτοί χαμογελούν και κλείνουν το μάτι ο ένας στον άλλο. Με ένα νεύμα του καπετάνιου ο τρίτος αξιωματικός κατέβηκε από το πρυμναίο κατάστρωμα, σουλατσάρισε μέχρι εκεί που είχαν συγκεντρωθεί οι επιβάτες και το πλήρωμα και σπρώχνοντας με τον ώμο του μπήκε ανάμεσά τους. Πήρε μια πολύ σοβαρή έκφραση στο πρόσωπό του και μίλησε έτσι: «Εμείς οι αξιωματικοί πρέπει να παραδεχτούμε ότι κάποια πραγματικά ασυγχώρητα πράγματα συμβαίνουν σε αυτό το πλοίο. Δεν είχαμε συνειδητοποιήσει πόσο άσχημα ήταν τα πράγματα μέχρι που ακούσαμε τα παράπονά σας. Εμείς είμαστε άντρες με καλή θέληση και θέλουμε να είμαστε σωστοί μαζί σας. Αλλά όμως ο καπετάνιος είναι σχετικά συντηρητικός και επιβάλει τους δικές του θέσεις, Μάλλον χρειάζεται ένα μικρό σκούντημα πριν κάνει οποιαδήποτε απτή αλλαγή. Η προσωπική μου γνώμη είναι ότι αν διαμαρτύρεστε έντονα –αλλά πάντα ειρηνικά και χωρίς να παραβιάζετε τους κανόνες του πλοίου– θα ταρακουνήσετε τον καπετάνιο που αδρανεί και θα τον αναγκάσετε να καταπιαστεί με τα προβλήματα για τα οποία τόσο δίκαια διαμαρτύρεστε».

Αφού είπε αυτά ο τρίτος αξιωματικός γύρισε πίσω στο πρυμναίο κατάστρωμα. Καθώς πήγαινε, το πλήρωμα και οι επιβάτες του φώναζαν: «Μετριοπαθή! Ρεφορμιστή! Ψευτοπροοδευτικέ! Τσιράκι του καπετάνιου!»

Όμως, παρ’ όλα αυτά, έκαναν όπως αυτός τους είπε. Μαζεύτηκαν μπροστά από το πρυμναίο κατάστρωμα φωνάζοντας βρισιές προς τους αξιωματικούς και ζητώντας τα δικαιώματά τους. «Θέλω υψηλότερο μισθό και καλύτερες συνθήκες εργασίας», φώναξε ο ρωμαλέος θαλασσοπόρος. «Ίσες κουβέρτες για τις γυναίκες», φώναξε η γυναίκα επιβάτης. «Θέλω να λαμβάνω τις διαταγές μου στα ισπανικά», κραύγασε ο μεξικάνος ναύτης. «Θέλω το δικαίωμα να παίζω ζάρια», φώναξε ο ινδιάνος ναύτης. «Δεν θέλω να με λένε πούστη», φώναξε ο λοστρόμος. «Όχι άλλες κλοτσιές στον σκύλο», φώναξε η φιλόζωη. «Επανάσταση τώρα», φώναξε ο καθηγητής.

Ο καπετάνιος και οι αξιωματικοί μαζεύονται και συσκέπτονται για μερικά λεπτά, κλείνοντας το μάτι ο ένας στον άλλο, γνέφοντας καταφατικά και γελώντας. Τότε ο καπετάνιος στάθηκε μπροστά στο πρυμναίο κατάστρωμα και με μια σπουδαία προσποίηση καλοσύνης, ανακοίνωσε ότι:

– Ο μισθός του ρωμαλέου ναυτικού θα ανέβει στα έξι σελίνια το μήνα.

– Ο μισθός του μεξικανού ναυτικού θα ανέλθει στα δύο τρίτα του μισθού των άγγλων.

– Η διαταγή για δέσιμο του πανιού της πλώρης θα δίνεται στα ισπανικά.

– Οι γυναίκες επιβάτες θα πάρουν άλλη μια κουβέρτα.

– Ο ινδιάνος ναύτης θα έχει το δικαίωμα να στήνει ένα παιχνίδι ζάρια τα σαββατόβραδα.

– Ο λοστρόμος δε θα αποκαλείται πούστης όσο κρατά την πεολειχία αυστηρά ιδιωτική.

– Και το σκυλί δεν θα τρώει κλωτσιές εκτός αν κάνει κάποια αταξία, όπως το να κλέψει φαγητό από το μαγειρείο.

Οι επιβάτες και το πλήρωμα γιόρτασαν αυτές τις παραχωρήσεις σαν μεγάλη νίκη, αλλά το επόμενο πρωί αισθάνονταν πάλι δυσαρεστημένοι.

«Έξι σελίνια το μήνα είναι πενταροδεκάρες και ακόμα παγώνουν τα δάκτυλά μου όταν δένω το πανί της πλώρης», γκρίνιαξε ο ρωμαλέος ναυτικός.

«Ακόμα δεν παίρνω τον ίδιο μισθό με τους άγγλους ή αρκετά τρόφιμα γι’ αυτό το κλίμα», είπε ο μεξικανός ναύτης.

«Εμείς οι γυναίκες δεν έχουμε ακόμα αρκετές κουβέρτες, που να μας κρατάν ζεστές», είπε η γυναίκα επιβάτης. Οι υπόλοιποι εξέφρασαν παρόμοια παράπονα και ο καθηγητής τους παρότρυνε.



Όταν τελείωσαν, ο μικρός καμαρότος μίλησε αυτή τη φορά αρκετά δυνατά ώστε οι υπόλοιποι να μην μπορούν εύκολα να τον αγνοήσουν: «Είναι πραγματικά τρομερό που το σκυλί τρώει κλωτσιές επειδή κλέβει ένα κομμάτι ψωμί από το μαγειρείο, και ότι η γυναίκες δεν έχουν ίσο αριθμό κουβερτών και ότι παγώνουν τα δάχτυλα του ναύτη και δεν βλέπω τον λόγο ο λοστρόμος να μη παίρνει πίπες αν το θέλει. Αλλά κοιτάτε πόσο χοντρά έχουν γίνει τα παγόβουνα και πόσο ο άνεμος φυσάει όλο και πιο άγρια. Πρέπει να γυρίσουμε το πλοίο προς τον νότο γιατί αν συνεχίσουμε να πηγαίνουμε βόρεια θα ναυαγήσουμε και θα πνιγούμε».

«Ω!, ναι», είπε ο λοστρόμος. «Είναι τόσο απαίσιο να συνεχίζουμε να πηγαίνουμε βόρεια, αλλά γιατί πρέπει εγώ να παίρνω πίπες κρυφά; Γιατί πρέπει να αποκαλούμαι πούστης; Δεν είμαι εγώ καλός όπως οι άλλοι;»

«Το να πλέουμε βόρεια είναι τρομερό», είπε η γυναίκα επιβάτης. «Αλλά δεν βλέπεις; Γι’ αυτό ακριβώς οι γυναίκες χρειάζονται περισσότερες κουβέρτες για να μένουν ζεστές. Απαιτώ ίσες κουβέρτες για τις γυναίκες τώρα».

«Είναι αλήθεια», είπε ο καθηγητής, «ότι το να πλέουμε προς τα βόρεια επιφέρει μεγάλες κακουχίες σε όλους μας. Αλλά το να αλλάξουμε πορεία προς το νότο είναι ουτοπικό. Δεν μπορείς να γυρίσεις πίσω το ρολόι. Πρέπει να βρούμε έναν ώριμο τρόπο για να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση».

«Κοιτάτε» είπε ο μικρός καμαρότος. «Αν αφήσουμε αυτούς τους τέσσερις παράφρονες στο κατάστρωμα την πρύμνης να έχουν τη δική τους πορεία θα πνιγούμε όλοι. Αν καταφέρουμε κάποια στιγμή να απομακρύνουμε το πλοίο από τον κίνδυνο, τότε μπορούμε να ανησυχούμε για τις εργατικές συνθήκες, της κουβέρτες για τις γυναίκες, και το δικαίωμα στην πεολειξία. Αλλά πρώτα πρέπει να στρίψουμε προς τα πίσω το σκάφος. Αν κάποιοι από εμάς μαζευτούν, φτιάξουν ένα σχέδιο και δείξουν λίγο θάρρος, μπορούμε να σώσουμε τους εαυτούς μας. Δεν χρειάζονται πολλοί από εμάς, έξι με οχτώ φτάνουν. Μπορούμε να καταλάβουμε την πρύμνη, να πετάξουμε αυτούς τους τρελούς έξω από το πλοίο, και να πάμε προς το νότο».

Ο καθηγητής σήκωσε τη μύτη του και είπε αυστηρά: «Δεν πιστεύω στην βία. Είναι ανήθικο».

«Είναι αήθης η χρήση βίας πάντα», είπε ο λοστρόμος.

«Με τρομάζει η βία», είπε η γυναίκα επιβάτης.

Ο καπετάνιος και οι αξιωματικοί έβλεπαν και άκουγαν όλη αυτή την ώρα. Με ένα σήμα από τον καπετάνιο ο τρίτος αξιωματικός κατέβηκε κάτω στο κυρίως κατάστρωμα. Μπήκε ανάμεσα στους επιβάτες και στο πλήρωμα, λέγοντάς τους ότι ακόμα υπάρχουν πολλά προβλήματα στο πλοίο.

«Έχουμε κάνει μεγάλη πρόοδο», είπε. «Αλλά, απομένουν ακόμα πολλά για να γίνουν. Οι συνθήκες εργασίας για τον ναύτη είναι ακόμα σκληρές, ο μεξικάνος δεν παίρνει ακόμα τα ίδια λεφτά με τον άγγλο, οι γυναίκες δεν έχουν ακόμα τις ίδιες κουβέρτες με τους άντρες, το παιχνίδι με ζάρια του ινδιάνου τα σαββατόβραδα είναι πενιχρή αποζημίωση για την χαμένη γη του, είναι άδικο για τον λοστρόμο να παίρνει πίπες στα κρυφά και ο σκύλος ακόμα να τρώει κλωτσιές πότε -πότε. Νομίζω ότι ο καπετάνιος χρειάζεται ακόμα ένα σκούντημα. Θα βοηθούσε αν όλοι εσείς πραγματοποιούσατε ακόμα μια διαμαρτυρία εφ’ όσον αυτή παραμένει μη βίαιη».

Καθώς ο τρίτος αξιωματικός πήγαινε πίσω στην πρύμνη, οι επιβάτες και το πλήρωμα του πλοίου τον έβριζαν αλλά μολαταύτα έκαναν αυτό που τους είπε και μαζεύτηκαν μπροστά στο πρυμναίο κατάστρωμα για ακόμα μια διαμαρτυρία. Φώναζαν με στόμφο και ενθουσιασμό κραδαίνοντας τη γροθιά τους και ακόμα πέταξαν ένα κλούβιο αυγό στον καπετάνιο (ο οποίος το απέφυγε με έναν επιδέξιο ελιγμό).

Αφού ακούσαν τα παράπονά τους, ο καπετάνιος και οι αξιωματικοί, μαζεύτηκαν για μια κουβέντα κατά την οποία έκλειναν το μάτι ο ένας στον άλλο και γελούσαν πονηρά. Μετά ο καπετάνιος στάθηκε μπροστά στο πρυμναίο κατάστρωμα και ανακοίνωσε ότι:

– Ο ρωμαλέος ναύτης θα πάρει γάντια για να κρατά τα δάκτυλά του ζεστά.

– Ο μεξικάνος ναύτης θα παίρνει μισθό ίσο με τα τρία τέταρτα του άγγλου ναυτικού.

– Οι γυναίκες θα πάρουν μια ακόμα κουβέρτα.

– Ο ινδιάνος ναύτης θα μπορεί να στήνει το παιχνίδι του και το Σάββατο και την Κυριακή το βράδυ.

– Ο λοστρόμος θα μπορεί να παίρνει πίπες δημοσίως αφού νυχτώσει

– Και κανείς δε θα κλωτσά τον σκύλο χωρίς ειδική εντολή από τον καπετάνιο.

Οι επιβάτες και το πλήρωμα έμειναν εκστασιασμένοι από αυτή τη μεγάλη επαναστατική νίκη, αλλά το επόμενο πρωί πάλι αισθάνονταν δυσαρεστημένοι και άρχισαν να γκρινιάζουν για τις ίδιες παλιές κακουχίες.

Ο μικρός καμαρότος αυτή τη φορά άρχισε να οργίζεται:

«Βρε ηλίθιοι», φώναξε, «δεν βλέπετε τι κάνουν ο καπετάνιος και οι αξιωματικοί; Σας κρατούν απασχολημένους με τα ασήμαντα παράπονά σας για κουβέρτες, μισθούς, και κλωτσιές στο σκύλο ώστε να μη σκέφτεστε τι πραγματικά πάει στραβά σε αυτό το πλοίο, το ότι δηλαδή πάει όλο και περισσότερο προς τα βόρεια και όλοι θα πνιγούμε. Αν κάποιοι από εσάς έρθετε στα συγκαλά σας, μαζευτούμε και καταλάβουμε το πρυμναίο κατάστρωμα, θα μπορούσαμε να στρέψουμε αυτό το πλοίο και να σώσουμε τις ζωές μας. Αλλά το μόνο που κάνετε είναι να κλαψουρίζετε για τόσο μικρά θέματα όπως οι συνθήκες εργασίας, παιχνίδια με ζάρια και το δικαίωμα να παίρνει κανείς πίπες».

Οι επιβάτες και το πλήρωμα εξαγριώθηκαν.

«Μικρό!!» φώναξε ο Μεξικανός. «Θεωρείς λογικό το να παίρνω μόνο τα τρία τέταρτα του μισθού του άγγλου; Είναι αυτό μικρό πράγμα;»

«Πώς μπορείς να λες το παράπονό μου ασήμαντο!!» φώναξε ο λοστρόμος. «Δεν ξέρεις πόσο υποτιμητικό είναι να σε φωνάζουν πούστη;»

«Το να κλωτσάς ένα σκύλο δεν είναι μικρό θέμα», φώναξε η φιλόζωη. «Είναι άκαρδο, αισχρό και κτηνώδες».

«Εντάξει τότε», απάντησε ο μικρός καμαρότος, «τα θέματα αυτά δεν είναι μικρά και ασήμαντα. το να κλωτσάς είναι αισχρό και κτηνώδες και υποτιμητικό να σε αποκαλούν πούστη. Αλλά σε σχέση με το πραγματικό μας πρόβλημα, σε σχέση με το ότι το πλοίο πηγαίνει ακόμα βόρεια, τα παράπονά σας είναι μικρά και επουσιώδη. Επειδή, αν δεν γυρίσουμε αυτό το πλοίο σύντομα, θα πνιγούμε όλοι».

«Φασίστα», είπε ο καθηγητής.

«Αντεπαναστάτη», είπε η γυναίκα επιβάτης.

Κι όλοι οι επιβάτες και το πλήρωμα μπαίνουν στην κουβέντα ο ένας μετά τον άλλο αποκαλώντας τον μικρό καμαρότο φασίστα και αντεπαναστάτη. Τον έσπρωξαν μακριά και συνέχισαν να γκρινιάζουν για μισθούς, κουβέρτες για τις γυναίκες, για το δικαίωμα στην πεολειχία και για τη συμπεριφορά στο σκύλο.

Το πλοίο συνέχισε να πλέει βόρεια και μετά από λίγο συντρίφτηκε ανάμεσα σε δύο παγόβουνα και πνίγηκαν όλοι.

(To κείμενο αυτό γράφτηκε το 1999 μέσα στην φυλακή από τον Ted Kaczynski γνωστότερο ως UNABOMBER και δημοσιεύτηκε στη ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, φύλλο 9, Δεκέμβριος 2002)

πηγή: anarchypress.wordpress.com





Σήμερα 28/3 πάνω από 50 σύντροφοι και συντρόφισσες συγκεντρωθήκαμε στην Παλλήνη για να εναντιωθούμε στη βιομηχανία γούνας.

Οι μπάτσοι έδειξαν από την αρχή τις προθέσεις τους, μην επιτρέποντας μας να προσεγγίσουμε το εκθεσιακό κέντρο, κλείνοντας μας το δρόμο. Σταθήκαμε στο σημείο εκείνο ανοίγοντας πανό, μοιράζοντας κείμενα και φωνάζοντας συνθήματα ενώ γύρω μας υπήρχε έντονη αστυνομική παρουσία, όπως και δημοσιογράφοι.

Ύστερα από 2,5 ώρες κρίνοντας ότι η παραμονή μας στον εν λόγω χώρο δεν είχε ουσιαστικά αποτελέσματα, εφόσον δεν είχαμε καμιά επαφή με την έκθεση και τον κόσμο που την πλαισίωνε, αποφασίστηκε πορεία στο κέντρο της Παλλήνης. Οι μπάτσοι μας ακολούθησαν και μας «προειδοποίησαν» ότι αν συνεχίσουμε να κλείνουμε το δρόμο, θα υπάρξουν συγκρούσεις.

Καθώς διασχίζαμε τη λεωφόρο Μαραθώνος, μας περικύκλωσαν δυνάμεις των ΜΑΤ και μας έκλεισαν το δρόμο, ακινητοποιώντας μας στο πεζοδρόμιο, απαγορεύοντας τη διαδήλωση, απειλώντας και τρομοκρατώντας. Αξίζει να σημειωθεί πως ο επικεφαλής από το Α.Τ. Παλλήνης προκαλούσε με τη συμπεριφορά του τους συγκεντρωμένους. Έπειτα από όλα αυτά κατευθυνθήκαμε προς το μετρό όπου αποχωρήσαμε συγκροτημένα.

Ανανεώνουμε το ραντεβού μας για το Σάββατο.

Τίποτα δεν τελείωσε! Αγώνας για την ολική απελευθέρωση!

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ 2Η ΔΙΕΘΝΗ ΕΚΘΕΣΗ ΓΟΥΝΑΣ

Σάββατο 31/3/2012, στις 13:00

Εκθεσιακό κέντρο Expo Athens, Ανθούσα
(Αττική οδός, έξοδος 14 / μετρό Παλλήνη / λεωφορείο Α5 από Ακαδημίας)

ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ στις 11:00, στο Σύνταγμα

Συνέλευση για την Αντισπισιστική Δράση, Δράση ενάντια στη γούνα, σύντροφοι και συντρόφισσες


Το παρακάτω κείμενο είναι από τις Αλογόμυγες και αφορά την 2η Διεθνή Έκθεση Γούνας που λαμβάνει χώρα στην Αθήνα αυτές τις μέρες.




Ένα χρόνο αφού η κόκκινη μπογιά κατάφερε να τους ενοχλήσει περισσότερο από το αίμα που έχουν στις τσέπες τους, οι δολοφόνοι μινκ, τσιντσιλά, αλεπούδων, ρακούν, κουνελιών, καστόρων, ενυδρίδων, σκύλων και γάτων, ξαναστήνουν το φανταχτερό παζάρι τους. Μαζί τους πωλητές και αγοραστές, και όσα μέσα τα παίρνουν για να τους προβάλλουν και για να αποκρύπτουν σκόπιμα βασανιστήρια, δολοφονίες και όλα τα στάδια της εκμετάλλευσης. Ως χώρος επίδειξης κυριαρχομανίας του Συνδέσμου Ελλήνων Γουνοποιών πάνω στη φύση λειτουργεί και φέτος η EXPOATHENS που σε λίγο καιρό θα φορέσει και πάλι το οικολογικό της πρόσωπο για να υποδεχθεί «φιλοπεριβαλλοντικές» τεχνολογίες.

Μαζί τους στην έκθεση δεν παίρνουν ούτε τα ουρλιαχτά, ούτε τα καρκινογόνα χημικά που καταλήγουν στα πνευμόνια των εργατών, ούτε τα άλλα ζώα και τη γη που σκότωσαν με τα τοξικά απόβλητα. Στην «τέχνη» της γουνοποιίας κρατάνε όσο μπορούν κρυφά το εργαστήρι τους και τα εργαλεία θανάτου τους. Μόνο λαϊκίστικα παυσίπονα για θέσεις εργασίας απέναντι στην τρομοκρατία της κρίσης, στο ίδιο πλαίσιο αυτών που «δημιουργούν» στα στρατόπεδα των μεταναστών και στα σώματα καταστολής που τους φυλάνε.

Μαζί με αυτούς και οι μηχανισμοί που εξακολουθούν να τους επιδοτούν. Στον ψηφοθηρικό αγώνα, οι επαγγελματίες ρατσιστές του ΛΑΟΣ συνεχίζουν την τακτική κωλοτούμπας με ερωτήσεις εντυπωσιασμού στη βουλή περί «επιχειρηματικής δραστηριότητας εκτροφείων γούνας που συνάδει με ευζωία των γουνοφόρων ζώων». Για να μπορούν πάλι μετά να καταθέσουν άλλες ερωτήσεις και να ζητούν συλλήψεις διαδηλωτών και αποζημιώσεις για «πληγέντες εκθέτες» όπως και πέρσι. Εγκλωβισμένοι στα βολικά τους ημίμετρα οι οικολογοπράσινοι εργολάβοι προστασίας του περιβάλλοντος, που κατηγορούν για «τυφλή βία» όσους δεν σταματάνε στα λόγια και απελευθερώνουν αιχμάλωτα ζώα. Αλίμονο, μην τους πουν και «τρομοκράτες» και χάσουν ψηφαλάκια.

Μαζί τους και όσοι δεν βρήκαν ούτε πριν, ούτε τώρα, και βολικά ούτε ποτέ, το χρόνο να ασχοληθούν με τίποτα που να φεύγει από τον μονοδιάστατο ανθρωποκεντρισμό τους, αναβάλλοντας στο άπειρο το ζήτημα απελευθέρωσης άλλων ζώων.

Στεκόμαστε απέναντι σε όποιον εκμεταλλεύεται, αδιαφορεί και απαξιώνει την αυτοδιάθεση κάθε ζώου, σε όποιον προκαλεί και ανέχεται το σήμερα ως έχει, σε όσους επιλέγουν να ζουν εγκλωβισμένοι σε ζωή κέρδους, θανατηφόρων συμβιβασμών και με παρωπίδες παραδοσιολάγνων ιδεολογιών.

Δίπλα στον καθένα και την καθεμιά που δέχεται επίθεση από όλους αυτούς και που παλεύει για την ολική απελευθέρωση.

ΚΑΜΙΑ ΑΙΧΜΑΛΩΣΙΑ. ΚΑΜΙΑ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ. ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΜΕ ΟΣΟΥΣ ΘΕΩΡΟΥΝ ΤΗ ΣΦΑΓΗ ΚΑΙ ΒΑΣΑΝΙΣΜΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΚΑΙ ΤΑ ΖΩΑ ΠΡΩΤΗ ΥΛΗ ΓΙΑ ΥΦΑΣΜΑ.

ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΞΕΡΟΥΝ, ΞΕΡΟΥΝ ΚΑΙ ΑΔΙΑΦΟΡΟΥΝ, ΞΕΡΟΥΝ ΚΑΙ ΓΟΥΣΤΑΡΟΥΝ.

ΑΛΟΓΟΜΥΓΕΣ



Το ακόλουθο κείμενο αποτελεί μετάφραση από το κείμενο "The Return of Malcolm X", του Steve Best, το οποίο δημοσιεύτηκε στο blog του τον Οκτώβριο του 2010. Πρόκειται για ένα ιδιαίτερο κείμενο που συνδέει νοητικά το παρελθόν και τον αγώνα για τα πολιτικά δικαιώματα, με το παρόν, το μέλλον και τον αγώνα για την ολική απελευθέρωση. Και όλο αυτό μέσα από ένα λόγο του Μάλκολμ Χ.



«Οι άνθρωποι που συμμετέχουν σε μια επανάσταση δεν γίνονται μέρος του συστήματος: καταστρέφουν το σύστημα.»
-Μάλκολμ Χ

Ο Μάλκολμ Χ είπε κάποτε πως «οι επαναστάσεις δεν είναι ποτέ συμβιβαστικές. Οι επαναστάσεις δεν βασίζονται ποτέ σε διαπραγματεύσεις». Αν ήταν ακόμα ζωντανός σήμερα, όπως ονειρεύτηκα με ευχαρίστηση χτες το βράδυ, φαντάζομαι ότι θα ανέπτυσσε περισσότερο την φύση και την ανάγκη μιας επανάστασης σήμερα, διαμέσου των δραματικών αλλαγών που έχουν εκτυλιχτεί σε πολλές σφαίρες [σ.τ.μ.: της πραγματικότητας] από τη δολοφονία του το 1965. Φαντάστηκα πως ίσως έλεγε κάτι σαν το παρακάτω:
Οι επαναστάσεις δεν έρχονται από blogger που γράφουν από το υπνοδωμάτιό τους, δεν ξεχύνονται από προαστιακές κουζίνες που ψήνουν βίγκαν πίτες, και δεν αποκρυσταλλώνονται από κατακερματισμένους καταναλωτές που ποζάρουν στα θέατρα του λάιφ-στάιλ βιγκανισμού ή αναρχισμού. Οι επαναστάσεις ανάβουν, εκρήγνυνται και διαδίδονται όταν οργανωμένα κοινωνικά κινήματα, που δουλεύουν σε συμμαχία και με κοινό σκοπό, διαταράσσουν, κλείνουν, και διαλύουν τους μηχανισμούς του παγκόσμιου καπιταλισμού – έθνος το έθνος, ήπειρο την ήπειρο, και ημισφαίριο το ημισφαίριο.

Η εκπαίδευση είναι σημαντική: δεν την αποκάλεσα χωρίς λόγο «το διαβατήριο για το μέλλον». Αλλά μην σκεφτείς σαν χαζός ή σαν Σωκρατικός γελωτοποιός· η εκπαίδευση είναι άχρηστη χωρίς την ενεργή ανάμειξη [agitation], και η γνώση έρχεται τόσο από τους δρόμους και τον πολιτικό αγώνα όσο και από τα βιβλία και τις αίθουσες διδασκαλίας.

Η επανάσταση δεν αναπτύσσεται από μόνη της - ως το αμείλικτο αποτέλεσμα των «νόμων της ιστορίας» ή απλά «επειδή το θέλεις» - ενώ περιμένουμε υπομονετικά τον εκατοστό πίθηκο, την σημαντική μάζα, τη «μακριά πορεία μέσα από τους θεσμούς» ή την εκθετική μεγέθυνση του βιγκανισμού. Μπορώ να καταλάβω την κριτική σημασία της βίγκαν ηθικής και δίαιτας, μα παραμένει ακόμα άλλη μια μορφή λευκού ελιτισμού και η μεγαλόστομη αισιοδοξία μιας «βίγκαν επανάστασης» είναι αφελής μέχρι δακρύων, δεδομένης της μαζικής έκλειψης των «κερδών» στο Δυτικό κόσμο λόγω της εκθετικής αύξησης της κατανάλωσης κρέατος στην Κίνα και την Ινδία, τα δύο πιο πολυπληθή έθνη στον κόσμο.

Όχι, η επανάσταση είναι προϊόν οράματος, γνώσης, θέλησης, δράσης, και αδυσώπητων αποφάσεων, συνοδευόμενη από την πλήρη αποκήρυξη ρεφορμιστικών ψευδαισθήσεων, κατευθυνόμενων μίντια, των πολιτικών και του κράτους, και την ανασύσταση της έννοιας του πολίτη και της δημοκρατίας σε όλα τα τοπικά επίπεδα.

Οι αντικειμενικές συνθήκες για ριζική αλλαγή – η οποία σήμερα πηγάζει περισσότερο από την άμεση οικολογική κρίση παρά από τα δομικά προβλήματα που ταλαιπωρούν την οικονομία και το κράτος – είναι ώριμες, στην πραγματικότητα σαπίζουν, και η ώρα για μαζική και συστημική επανάσταση ήταν χτες, την περασμένη δεκαετία, κατάρα, αιώνες πριν.

Οι υποκειμενικές συνθήκες στο σύνολό τους, ειδικά μέσα στον παρηκμασμένο εφησυχασμό και το προστατευμένο από τους νόμους ενδιαφέρον των Δυτικών προνομιούχων ελίτ, είναι σπερματογόνες στην καλύτερη, και πρέπει να γεννηθούν, να τους δοθεί ζωή, και να αναπτυχθούν σε βαθμό και με ρυθμό τόσο πρωτοφανή στην ιστορία μας που να μοιάζει αφάνταστος.

Τα πολιτικά δικαιώματα, τα ανθρώπινα δικαιώματα, τα διεθνή δικαιώματα, το τέλος του σεξισμού, του ρατσισμού, της φτώχειας, του πολέμου. Ναι, διάολε!

Αλλά αυτή είναι μια νέα μέρα, μια νέα εποχή, ένας νέος κόσμος, και από τα υπέροχα νέα κινήματα για την απελευθέρωση των ζώων και της Γης έχω μάθει πως πρέπει επίσης να απαιτούμε και τα δικαιώματα των συντρόφων μας ζώων και τα δικαιώματα της φύσης. Πρέπει να εξολοθρεύσουμε τους ιμπεριαλιστές και τους αποικιοκράτες μέσα μας, να αποβάλλουμε την υπεροψία μας και την ματαιοδοξία μας, πρέπει να σεβόμαστε όλα τα ενσυναίσθητα όντα ισότιμα, και να ζούμε σε αρμονία με τη ζωή, τα εδάφη και τη θάλασσα.

Μολαταύτα υπάρχουν σταθεροί τομείς του κινήματος για τα δικαιώματα των ζώων που προκαλούν κωλυσιεργία, και μιλώντας προς αυτή τη μικρή αίρεση των μονοθεματικών φιλελεύθερων καταναλωτών, σας ζητώ να μη μιλάτε για «κατάργηση» [abolition] του σπισισμού αν δεν μιλάτε επίσης για την κατάργηση του καπιταλισμού. Διότι η πιο θανατηφόρα κακοήθεια σήμερα είναι το μανιώδες, αδυσώπητο, του δόγματος επέκταση-ή-θάνατος καπιταλιστικό σύστημα, το οποίο συνεχίζει να ευημερεί λόγω της μεγέθυνσης, του κέρδους, της ισχύος, της βίαιης υποδούλωσης, της καταπίεσης των διαφωνιών, και της εμμονής για απόλυτο έλεγχο.

Δεν συζητάς με τον παραλογισμό, δεν παίζεις με τον φασισμό, δεν ερωτοτροπείς με την κυριαρχία, ούτε κηρύσσεις την ειρήνη στην παθολογική ισχύ. Παρατάσεις μια αντίρροπη δύναμη, μια τόσο οχυρωμένη, τόσο ευρέως διαδεδομένη, ασυμβίβαστη, και αναλλοίωτη, ώστε να κουβαλά τα σημάδια της ιστορίας και να προμηνύει φανταστικές δυνατότητες.

Δουλεύοντας μαζί, μέσα από μια ποικιλία κριτικών και τακτικών που κινητοποιούν διαφορετικές κοινότητες αντίστασης, μια πλευρά μαχητικών ομάδων και θέσεων μπορούν να κατευθύνουν έναν πολιορκητικό κριό κατευθείαν στις δομές της κυριαρχίας και να ανοίξουν την πόρτα σε ένα νέο μέλλον.

Οπότε σας παρακαλώ, να μιλάτε για ολική επανάσταση, ή να μη μιλάτε καθόλου. Να σιωπήσετε όσον αφορά την κατάργηση του σπισισμού, μέχρις ότου αρχίσετε να δουλεύετε για την κατάργηση του καπιταλισμού. Μην μαίνεστε ενάντια στην «ιδιοκτησιακή θέση των ζώων» αν δεν σχεδιάζετε να διαλύσετε ολόκληρο το καταραμένο σύστημα της ατομικής ιδιοκτησίας.

Ο καπιταλισμός σας κατέχει· με κατέχει· κατέχει το μεγαλύτερο μέρος των εδαφών, των πρώτων υλών και του πλούτου· και κατέχει και το κράτος, το πολιτικό σύστημα και τα δικαστήρια. Ο καπιταλισμός δε γνωρίζει κανένα όριο εκτός από την ίδια την άβυσσο, και δεν τιμά καμία αξία πέρα από την ανταλλακτική αξία. Η ζωή, το αίμα, ο πόνος, η γενοκτονία, το ολοκαύτωμα, η εξαφάνιση, και η βιολογική κατάρρευση δε σημαίνουν τίποτα στους κρεοπώλεις, στους τραπεζίτες, στους μηδενιστές, και στους ψυχοπαθείς [sociopaths] που διατάζουν σ' αυτό το παράλογο άσυλο. Το σύστημα εκτιμά το κέρδος ως ιερό και βεβηλώνει τη ζωή ως βλάστημη: αποκαλεί τους τρομοκράτες μαχητές για την ελευθερία και τους μαχητές για την ελευθερία τρομοκράτες. Τα πάντα είναι πάνω-κάτω, και μόνο η επανάσταση μπορεί να τα βάλει πάλι στη σωστή τους θέση.

Μα ξέρω ακόμα πως μια μετα-καπιταλιστική κοινωνία, ελεύθερη από οικονομική και πολιτική δικτατορία, θα παραμείνει ωστόσο μια αντιδραστική και δηλητηριώδης κυριαρχική κουλτούρα, αν δεν εμπλουτιστεί και δεν οδηγηθεί από την ηθική επανάσταση, από τη βαθιά αλλαγή προτύπου που θα μας κατευθύνει πέρα από τα αρχαία σφάλματα, από τις περιχαρακωμένες ψευδαισθήσεις, και από τις καταστροφές που τόσο πολύ εξαρτώνται από τον ανθρωποκεντρισμό, τον ανθρωπισμό, τον σπισισμό, και τον ληστρικό ινστρουμενταλισμό.

Πρέπει ως εκ τούτου να αντικαταστήσουμε τους μερικούς αγώνες με μια ευρύτερη, βαθύτερη, πιο περίπλοκη και περιεκτική πολιτική. Πρέπει να εγκαταλείψουμε την κριτική κάθε ενός συστήματος κυριαρχίας ξεχωριστά για μια κριτική στην ιεραρχία αυτή καθαυτή, ως μια συστημική δομή υποδούλωσης και βίας, η οποία για δέκα χιλιάδες χρόνια έχει εξαπλωθεί μέσα στις ανθρώπινες ψυχές και στις κοινωνίες σαν καρκίνος.

Πρέπει να αγωνιστούμε με όλη την συναίσθηση του επείγοντος [urgency] και την μαχητικότητα, και να αναλύσουμε τις απαιτήσεις της σημερινής κρίσης, και αν μπορέσουμε να φέρουμε όλες τις φωτιές από την κόλαση, ίσως να νικήσουμε. Αλλά δεν πρέπει ποτέ να υποτιμούμε τους φασίστες που μας θέλουν σιωπηλούς, φυλακισμένους και νεκρούς, όπως επίσης δε μπορούμε να κρίνουμε με αφέλεια την αποθαρρυντική πρόκληση που βρίσκεται μπροστά μας σε αυτό το κρίσιμο κατώφλι της ιστορίας, αυτό το πιθανό σημείο οικολογικής, κοινωνικής και βιολογικής ανατροπής.

Και τέλος, προτρέπω τους ανθρώπους να ξεχάσουν τα χίπικα όνειρα περί ειρήνης και αγάπης: ήταν αστεία στις μέρες μου και παραμένουν μια φάρσα ακόμα και σήμερα. Τα παραπάνω δεν είναι μια συζήτηση, ένα επιχείρημα, μια διαπραγμάτευση ή μια νομοθετική προώθηση. Είναι ένας πόλεμος, και έχουμε σοβαρούς εχθρούς παντού. Και για να νικήσουμε ένα πόλεμο, δεν αποκλείεις καμία τακτική.

Ξέρω πως υπάρχουν απατεώνες, ηλίθιοι, φονταμενταλιστές, και ψεύτικοι προφήτες στο κίνημα για την απελευθέρωση των ζώων σήμερα, που φωνάζουν ενάντια στην πολεμική ομιλία [war-talk] αλλά εξαπολύουν ολομέτωπη επίθεση, με λεκτική βία, και σαμποτάρουν όποιον απορρίπτει την Αλήθεια που μόνο αυτοί, ο Βασιλιάς τους, και οι μυημένοι σ' αυτή κατανοούν. Ξένοι προς τους δρόμους, αυτοί οι υπηρέτες-αιχμάλωτοι μπλογκάρουν [blog] ως μια χορωδία, και θα σου πουν πως η αντίσταση, η άμεση δράση, και ο μαχητικός (μιλιταντικός) αγώνας είναι μια «υπέρ-της-βίας» στάση (κάτι που μου θυμίζει τους Χριστιανούς φονταμενταλιστές στην εποχή μου και οι οποίοι σήμερα συγχέουν με μοχθηρό τρόπο το υπέρ-της-επιλογής-της-έκτρωσης [pro-choice] με το «υπέρ-της-δολοφονίας»).

Αλλά δεν λέω πως οι σκληρές τακτικές είναι βία όταν πρόκειται για αυτοάμυνα ή για υπεράσπιση αθώων ζώων και της Γης ως σύνολο. Αυτό το ονομάζω ευφυΐα.

Και έτσι, αδελφοί κι αδελφές μου, φίλοι και σύντροφοι, απελευθερωτές [liberationists] των ζώων και της γης, είστε το επόμενο επαναστατικό κύμα, και σας χαιρετίζω. Παλέψτε σκληρά, παλέψτε γενναία, παλέψτε μαζί, και παλέψτε, πάνω από όλα -όπως πάντα υποστήριζα- «με κάθε δυνατό μέσο».

Είναι ο καπιταλισμός;

Τετάρτη 28 Μαρτίου 2012


Το ακόλουθο κείμενο είναι γραμμένο από τη Σύμπραξη για την Αναρχία και πραγματεύεται το θέμα του καπιταλισμού, του κράτους και του πολιτισμού στο σύνολο του.




Έχει κυκλοφορήσει στα βιβλιοπωλεία εδώ και μερικούς μήνες το βιβλίο με τίτλο «Είναι ο καπιταλισμός, ηλίθιε», συγγραφέας του οποίου είναι κάποιο μέλος του ΚΚΕ. Ο τίτλος αυτού του βιβλίου αποκαλεί ευθέως ως ηλίθιους όσους δεν κατανοούν ή δεν αποδέχονται ότι ο καπιταλισμός είναι η αιτία των δυσμενών καταστάσεων που βιώνουμε σήμερα. Με αφορμή τον τίτλο του βιβλίου αυτού γράφουμε και το κείμενο.

Το ότι ευθύνεται ο καπιταλισμός για τις συνθήκες εκμετάλλευσης και γενικά για την υπάρχουσα κοινωνική συγκυρία στον Ελλαδικό χώρο δεν υποστηρίζει μόνο το κομμάτι της κυριαρχίας που λέγεται ΚΚΕ. Επίσης σχεδόν όλα τα αριστερά κόμματα, όπως και διάφορες αριστερές αυτόνομες ομάδες, λαϊκές συνελεύσεις, ελευθεριακοί κομμουνιστές και λοιποί αντιεξουσιαστές. Γενικά όλα αυτά τα μορφώματα και ομαδοποιήσεις που συγκροτούν το «αντικαπιταλιστικό κίνημα».

Θεωρούμε λανθασμένη την απόδοση του συστήματος εκμετάλλευσης ως απλά καπιταλιστικό επειδή έτσι αποκρύβονται βασικά χαρακτηριστικά και δομές της κυριαρχίας. Συνεπακόλουθα αποκρύβοντας βασικά χαρακτηριστικά και δομές της κυριαρχίας οδηγούμαστε σε μερική αντίληψη για το τι είναι η κυριαρχία σήμερα. Ας δούμε τα πράγματα λίγο πιο αναλυτικά. Η λέξη καπιταλισμός προέρχεται από την αγγλική λέξη capital που σημαίνει κεφάλαιο και έχει την ετυμολογική της ρίζα στο λατινικό caput, capitis που σημαίνει κεφάλι και παραπέμπει στα κεφάλια των βοδιών που έγιναν ιδιοκτησία των ανθρώπων με την εξημέρωση τους και την εκκίνηση της κτηνοτροφίας. Το κεφάλαιο ως έννοια και ως υλική πραγματικότητα δεν εμφανίστηκε τους τελευταίους δύο με τρείς αιώνες. Το κεφάλαιο υπήρξε απ’ την στιγμή που δημιουργήθηκαν οι πρώτες αποθήκες για τα πρώτα μεγάλα αποθέματα της συστηματοποιημένης παραγωγής τροφής και με την απαραίτητη ύπαρξη συγκροτημένης εξουσίας.

Μιλώντας κάποιος απλά και μόνο ενάντια στον καπιταλισμό, που είναι ένα οικονομικό σύστημα, ως συνήθως δεν εννοεί κιόλας ότι θεωρεί ταυτόχρονα τον θεσμό του κράτους ως κατ’ ουσία εκμεταλλευτικό θεσμό. Σε αντίθεση με την κλασσική θέση της αριστεράς η αναρχική θεώρηση δεν αντιλαμβάνεται τον μηχανισμό του κράτους ως ουδέτερο, αλλά ως κατ’ ουσία ένα θεσμό που βασίζεται στην εκμετάλλευση, τον έλεγχο και την καταπίεση του κοινωνικού χώρου. Γι’ αυτό δεν μπορούμε να αποδεχτούμε καμιά μορφή κράτους. Δεν αποδεχόμαστε τις ψευδεπίγραφες διαφοροποιήσεις περί κράτους πρόνοιας και κράτους ασφάλειας. Δεν αποδεχόμαστε ούτε το αστικό κράτος και ασφαλώς ούτε το λαϊκό κράτος. Ούτε την αστική δημοκρατία αλλά και ούτε την λαϊκή, την εργατική ή την άμεση. Το να μιλάει κανείς μόνο για το «κακό» αστικό κράτος πάει να πει ότι κάποιο άλλο κράτος είναι θεμιτό και ότι ως θεσμός είναι ουδέτερος. Υπήρξαν και υπάρχουν πολλά παραδείγματα λαϊκού κράτους και δημοκρατίας που αποδεικνύουν ξεκάθαρα ότι δεν υπάρχει ουσιαστική διαφορά ανάμεσα στα διαφόρων ειδών κράτη και βεβαίως οι λαϊκές δημοκρατίες ξεπερνούν συνήθως σε βαναυσότητα τις επονομαζόμενες αστικές.

Συνήθως το «αντικαπιταλιστικό κίνημα» ακόμα και εκείνες οι τάσεις του οι οποίες θεωρητικά τάσσονται υπέρ της καταστροφής του κράτους καταλήγουν να υπερασπίζονται πολλές φορές την διατήρηση της κρατικής δομής και των κοινωνικών σχέσεων όπως διαμορφώθηκαν σε συνθήκες κυριαρχίας. Τέτοιες περιπτώσεις παρατηρούνται όταν υπάρχουν κινητοποιήσεις για ενδοσυστημικές διεκδικήσεις, για παράδειγμα αυτές που διεκδικούν την μη ιδιωτικοποίηση κάποιου φορέα είτε είναι νοσοκομείο, είτε πανεπιστήμιο ή κάτι άλλο.

Απ’ την στιγμή που επιδιώκουμε την αναρχία είναι οξύμωρο να θέλουμε λίγο ή πολύ κράτος. Ακόμα πιο οξύμωρο είναι να ντύνουμε με ελευθεριακό περίβλημα το πρόταγμα να αναλάβει η κοινωνία αντί το κράτος και το κεφάλαιο την διαχείριση δομών που έχουν φτιαχτεί για να εξυπηρετούν την κυριαρχία και τον πολιτισμό. Οι ενδοσυστημικές διεκδικήσεις στην περίπτωση που ικανοποιηθούν από την εξουσία θεωρούνται ως μια «νίκη» σε ένα υποτιθέμενο ενδιάμεσο αγώνα, ενώ στην ουσία ενσωματώνουν τις όποιες απελευθερωτικές διαθέσεις και «κλείνουν τα στόματα».

Το κράτος και το ιδιωτικό κεφάλαιο είναι αλληλένδετοι θεσμοί που καθορίζουν την εξέλιξη της μαζικής κοινωνίας, όμως δεν είναι οι μοναδικές αιτίες που σκλαβώνουν ότι υπάρχει στη γη. Τους τελευταίους αιώνες αυτό που χαρακτηρίζει την κυριαρχία και το σύστημα εκμετάλλευσης δεν είναι απλά οι διευρυμένες εμπορευματικές σχέσεις αλλά η καθοριστική παρέμβαση της τεχνοεπιστημονικής προόδου, της βιομηχανίας και της υψηλής τεχνολογίας. Η κυριαρχία δεν θα μπορούσε να επεκταθεί και να επικρατήσει στη γη ολόκληρη, καταστρέφοντας και εξοντώνοντας παράλληλα τον φυσικό κόσμο, αν δεν προωθούσε την πρόοδο της τεχνοπιστήμης. Οι διευρυμένες εμπορευματικές σχέσεις και η επέκταση της κεφαλαιοκρατικής οικονομίας διαπλέκονται όπως επίσης παίζουν και βασικό ρόλο για την σωστή λειτουργία και επέκταση του βιομηχανικού -τεχνολογικού συστήματος. Η επιβολή αλλοτριωμένων προτύπων επιβίωσης και η καταστροφή της αρχέγονης γνώσης διαβίωσης που ήταν κατά βάση σε αρμονία με τον υπόλοιπο φυσικό κόσμο δεν είναι απλά μια κατάσταση που προέρχεται από το οικονομικό σύστημα του καπιταλισμού αλλά κυρίως από την ίδια την διαδικασία και δομή της τεχνολογικής προόδου. Τεχνολογική πρόοδος η οποία υπάρχει χάριν στις διευρυμένες εξουσιαστικές σχέσεις στην οικονομία, το εμπόριο, την πολιτική, την εκπαίδευση, την επιστήμη, την πόλη και γενικά σε όλους τους θεσμούς που συντηρούν την ίδια την μαζική κοινωνία.

Τα αλληλένδετα τεχνητά φαινόμενα όπως η εκμετάλλευση, η ανελευθερία και η καταστροφή του φυσικού κόσμου πηγάζουν άμεσα από την εξάρτηση των ανθρώπων από τις δομές και τις διαδικασίες του βιομηχανικού –τεχνολογικού συστήματος. Σύστημα το οποίο για να δομηθεί βασίστηκε σε εξουσιαστικές διαδικασίες αλλά απαιτεί κιόλας για να λειτουργήσει ακόμα πιο διευρυμένες εξουσιαστικές σχέσεις και κυριαρχία σε όλη τη βιόσφαιρα. Ο πολιτισμός ως διαδικασία διαχωρισμένη από και ενάντια στο οικοσύστημα, στράφηκε εξαρχής ενάντια στον απλό και φυσικό τρόπο διαβίωσης εξαρτώντας τις ελεύθερες κοινότητες από εξουσιαστικές δομές και σχέσεις. Η εξάρτηση των ανθρώπων από τον κόσμο της τεχνικής και της πολυπλοκότητας (άρα και της κυριαρχίας, που ήταν κατασκεύασμα πάλι ανθρώπινο) θα παραμένει πάντα η πρωταρχική αιτία του εξουσιασμού όπως και των επακόλουθων συνεπειών του.

Ο δυτικός πολιτισμός που έχει τις ρίζες του στην ύστερη μεσαιωνική Δυτική Ευρώπη βασίζεται πάνω σε πρωτοφανή άλματα της τεχνικής, τα οποία του έδωσαν την δυνατότητα να κατακτήσει όλο τον πλανήτη και ιδεολογικά να αντικειμενοποιήσει και να εργαλειοποιήσει όλα τα στοιχεία της φύσης. Η κυριαρχία και η επέκταση του δυτικού πολιτισμού αυξάνονται διαρκώς ειδικά μετά την βιομηχανική επανάσταση. Ταυτόχρονα εντείνεται η πολυπλοκότητα των κοινωνικών δομών, διαδικασιών και σχέσεων όπως και η εξάρτηση της ανθρωπότητας από την τεχνολογία. Με αποτέλεσμα σήμερα να υπάρχει ολοκληρωτική εξάρτηση για την επιβίωση μας από εξουσιαστικούς θεσμούς οι οποίοι διευρύνονται συνέχεα. Αυτό φαίνεται πιο ξεκάθαρα όταν προσπαθήσουμε να συγκρίνουμε τον τρόπο ζωής των ανθρώπων σε κάθε περίοδο κατά την οποία υπάρχουν τεχνολογικές εφευρέσεις ή κάποιο τεχνολογικό προϊόν μπαίνει σε ευρεία ή μερική χρήση από τους ανθρώπους. Ακόμα το βλέπουμε όταν παρατηρήσουμε τους μετασχηματισμούς και την επέκταση της πόλης, τις αλλαγές στον τρόπο και τα μέσα μεταφοράς των ανθρώπων και των εμπορευμάτων, όπως επίσης στις αλλαγές στον τρόπο και τα μέσα επικοινωνίας. Όταν μετασχηματίζεται ο τρόπος ζωής μας από την τεχνολογική παρέμβαση, ταυτόχρονα υπάρχει, πολλές φορές αρχικά ανεπαίσθητα αλλά στην συνέχεια ουσιαστικά ένας μετασχηματισμός στον τρόπο επιβολής και στην ίδια την υπόσταση της κυριαρχίας.

Το μόρφωμα και η όλη διαδικασία της εξέλιξης του πολιτισμού είναι εξ’ ορισμού μια επεκτατική διαδικασία που παρεμβαίνει συνεχόμενα στους φυσικούς ρυθμούς και την ισορροπία του οικοσυστήματος. Ταυτόχρονα ο πολιτισμός και τα κατασκευάσματα της κυριαρχίας αποδεικνύονται πύργοι στην άμμο, επειδή βασίζονται σε πλασματικές αντιλήψεις και ιδεολογίες που στρέφονται ενάντια στη φύση και θεωρούν την ανθρώπινη οντότητα ανώτερη των άλλων μορφών ζωής. Παρ’ όλες τις μυθοπλασίες και την προπαγάνδα της κυριαρχίας, ο πολιτισμικός οδοστρωτήρας δεν μπορεί με τη χρήση της τεχνολογίας να καταστρέφει τη γη επ’ αόριστο ούτε να δαμάσει το διάστημα για να επεκταθεί. Κινούμενος για να υπάρχει σε διαρκή αντίθεση με οτιδήποτε φυσικό, ο πολιτισμός εμπεριέχει εξ’ ορισμού το δεδομένο του συμβάντος, του «ατυχήματος» και την απειλή της μαζικής καταστροφής. Το ότι ο πολιτισμός κινείται ενάντια σε οτιδήποτε φυσικό, σημαίνει ότι αναπτύσσει στο εσωτερικό του και στις δομές του καταστάσεις που δεν υπάρχουν όταν ο άνθρωπος ζει σε αρμονία με τον υπόλοιπο φυσικό κόσμο χωρίς τις παρεμβάσεις της υπερδομής της τεχνολογίας. Η εκμετάλλευση, η ανισότητα, ο έλεγχος, η καταπίεση, η πείνα, οι εξαρτήσεις, η ψυχολογική καταρράκωση, οι καθολικές κρίσεις, το χρόνιο άγχος, η οργανωμένη εξουσία και ο κάθε είδους εγκλεισμός, είναι βασικά στοιχεία που συναντά κανείς στον πολιτισμό. Φαινομενικά το όλο σκηνικό μοιάζει να μην μπορεί να το σταματήσει τίποτα ή τουλάχιστον έτσι διαδίδεται.

Οι τεχνητοί νόμοι και διαδικασίες που προάγουν την κοινωνική πολυπλοκότητα, ο κατατεμαχισμός της μέρας και της νύχτας με την χρονομέτρηση και γενικά οι δομές της κυριαρχίας είναι άγνωστα κατά την αρμονική διαβίωση με τον φυσικό κόσμο. Εκεί που ο λόγος της ανθρώπινης ύπαρξης θα διαπνέεται από την αρμονία με την φύση θα ανθίσει και η αναρχία, η απόλαυση των καρπών της ελευθερίας, η απλότητα, η αυτάρκεια, η ησυχία, η γαλήνη και η άμεση ανθρώπινη επαφή και επικοινωνία δεν μπορούν να συγκριθούν με το πολιτισμικό έκτρωμα. Κάτι που πάει συνέχεια ενάντια στο γήινο βίο και πάει να τα βάλει με την χαοτική αρμονία του σύμπαντος είναι δεδομένο και αναμενόμενο ότι θα έχει προβλήματα σε όλες τις εκφάνσεις του, απ’ όπου και αν το δει κανείς.

Εν τέλη η άποψη που θεωρεί ότι η τεχνολογία μπορεί να απελευθερώσει τους ανθρώπους είναι διεστραμμένη, όσο και η άποψη που υποστηρίζει ότι η εργασία απελευθερώνει. Επειδή όσο εξελίσσεται η τεχνολογία και ο κόσμος της τεχνικής τόσο θα διαιωνίζονται τα δεινά που προκαλεί ο πολιτισμός και η κυριαρχία. Η τεχνολογία έτσι όπως δομείται σήμερα (και όχι στην απλή και αδόμητη μορφή της) είναι μια πολύπλοκη διαδικασία διαπλεκόμενων και αλληλένδετων παραγόντων οι οποίοι στρέφονται συνολικά ενάντια στην ελευθερία της βιόσφαιρας. Λόγω της αλληλεξάρτησης των παραγόντων που συμβάλλουν στην διαδικασία της τεχνολογίας και στην πρόοδο αυτής, είναι αδύνατο να μεταρρυθμιστεί εν μέρει ή συνολικά προς μια κατεύθυνση απελευθέρωσης.

Ο πολιτισμός κάνει την εμφάνιση του, εξελίσσεται και επεκτείνεται χάρη στις τεχνολογικές επαναστάσεις που διακρίνονται κυρίως σε τρία κομβικά ιστορικά σημεία. Ξεκινώντας από την επανάσταση της συστηματοποιημένης γεωργίας, φτάνοντας στην βιομηχανική επανάσταση και την επανάσταση της υψηλής τεχνολογίας που ξεκινά από τα μέσα του 20ου αιώνα.

Ο πολιτισμός και η διαδικασία της τεχνολογίας έχουν ως απαραίτητη προϋπόθεση εξέλιξης την ύπαρξη εξουσιαστικών σχέσεων και δομών. Βασίζονται στη λεηλασία και την νεκροποίηση της γης. Το ιδεολογικό υπόβαθρο της μεγαμηχανής του πολιτισμού βασίζεται στον διαχωρισμό του ανθρώπου από την ολότητα της φύσης, αυτό που συνοψίζεται στην έννοια του ανθρωποκεντρισμού. Η ιδεολογία του ανθρωποκεντρισμού βασίζεται στην πλάνη ότι η ανθρώπινη οντότητα είναι ανώτερη των άλλων ζώων και στοιχείων της φύσης συνολικά. Η ανθρωποκεντρική πλάνη θεωρεί τον φυσικό κόσμο ως ιδιοκτησία του ανθρώπινου είδους, κάτι που πρέπει να δαμαστεί και να δουλέψει για τον άνθρωπο αγνοώντας και περιφρονώντας τι είναι ένα οικοσύστημα ή ένας βιότοπος και υποτιμώντας την αυταξία των άλλων υπάρξεων της φύσης.

Η ανθρωποκεντρική ιδεολογία εκφράστηκε αρχικά μέσω θρησκευτικών αντιλήψεων και πρακτικών, πρώτα μέσω των κατά το ήμισυ ανθρωπόμορφων πολυθεϊστικών θρησκειών και ακολούθως των αποκλειστικά ανθρωπόμορφων μονοθεϊστικών θρησκειών. Όλα αυτά μέχρι τα τέλη του μεσαίωνα και την επικράτηση σταδιακά του επιστημονικού μεσσιανισμού, της τεχνοεπιστήμης και του δυτικού πολιτισμού.

Ο ανθρωποκεντρισμός επικράτησε παράλληλα με την επιβολή του κόσμου της τεχνικής, της οργανωμένης εξουσίας και του κράτους πάνω στον φυσικό κόσμο που κομμάτι του ήταν οι ανθρώπινες κοινότητες. Ανθρώπινες κοινότητες που ζούσαν κατά βάση σε αρμονία με την ολότητα της φύσης σε μία σχέση πνευματική που χαρακτηριζόταν από αμεσότητα, ενσυναίσθηση και κατανόηση (αυτό που συνοψίζουμε σήμερα με την έννοια του οικοκεντρισμού).

Εν κατακλείδι να επιστρέψουμε στο αρχικό ερώτημα, είναι ο καπιταλισμός που ευθύνεται για ό,τι ταλανίζει την γη ολόκληρη σήμερα; Η άποψη μας είναι ότι δεν είναι απλά ο καπιταλισμός (με την πρωταρχική εννοιολογική του σημασία) και σίγουρα δεν είναι απλά αυτό που εννοεί η αριστερά ως καπιταλισμό. Αν θεωρήσουμε ότι το πρόβλημα είναι ο καπιταλισμός τότε θα πρέπει να ζούμε με την ψευδαίσθηση ότι η κατασκευή ενός άλλου οικονομικού συστήματος θα φέρει την απελευθέρωση. Πράγμα που έχει δοκιμαστεί με τον υπαρκτό σοσιαλισμό (βιομηχανικό κομμουνισμό).

Το πρόβλημα εντοπίζεται εξαρχής στην ίδια τη διαδικασία του πολιτισμού, δηλαδή του τεχνητά δομημένου κόσμου που ζούμε, ο οποίος στηρίζεται συνοπτικά στην εξημέρωση, τον διευρυμένο καταμερισμό εργασίας, την μηχανοποίηση της ζωής και την οργανωμένη εξουσιαστική πρακτική. Όσο υπάρχει το κατασκεύασμα του πολιτισμού αναμφίβολα θα προκαλούνται συνολικές κρίσεις στον φυσικό κόσμο(που κομμάτι του ακόμα είναι και ο άνθρωπος) που μπροστά τους το κατασκεύασμα της λεγόμενης οικονομικής κρίσης και η χρεοκοπία του Ελληνικού κράτους ηχεί ως κακόγουστο αστείο.

Ως γήινα πλάσμα οι άνθρωποι δημιουργήθηκαν και διαβίωσαν στον πλανήτη για εκατομμύρια χρόνια, αλληλεπιδρώντας με τα φυσικά στοιχεία και όντας μέρος του φυσικού κόσμου. Ο απελευθερωτικός αγώνας δεν μπορεί να νοηθεί ως πραγματικότητα όταν βασίζεται στον κόσμο της τεχνικής και της κυριαρχίας όπως και στην πλάνη του ότι ο άνθρωπος είναι ανώτερος από τον υπόλοιπο φυσικό κόσμο. Κάθε προσπάθεια που αποσκοπεί στο να κρατηθεί όρθιος ο πολιτισμός και το βιομηχανικό –τεχνολογικό σύστημα, είτε με ελευθεριακή είτε με εξουσιαστική μεταρρύθμιση ή επανάσταση, δεν είναι παρά η προσπάθεια για να κρατηθεί όρθια η κυριαρχία στις ανθρώπινες σχέσεις και στην σχέση των ανθρώπων με τον υπόλοιπο φυσικό κόσμο. Στρεφόμαστε όχι μόνο ενάντια στον καπιταλισμό, σε οποιαδήποτε μορφή του, αλλά εξαρχής ενάντια στο κράτος και τον κρατισμό, που είναι ο στυλοβάτης του πολιτισμού και του σύγχρονου τεχνολογικού οδοστρωτήρα. Το πρόταγμα για την καταστροφή του κράτους, είναι ένα αναρχικό πρόταγμα και κατ’ ουσία αντί-πολιτισμικό.

Η σκλαβωμένη από τον πολιτισμό γη παραμένει ακόμα η πηγή της ελευθερίας. Η εναντίωση στον τεχνητό κόσμο της κυριαρχίας, η συνολική καταστροφή του και η επιλογή των ανθρώπων να ζήσουν ένα τρόπο ζωής σε αρμονία με τη φύση σε αναρχικές κοινότητες θα αφήσουν την πηγή (γη) να ρέει ασταμάτητα (ελευθερία).

Σύμπραξη για την Αναρχία


Το κείμενο που ακολουθεί είναι από τη Σύμπραξη για την Αναρχία και έχει να κάνει με τη 2η Διεθνή Έκθεση Γούνας που ξεκινάει αύριο αλλά και το ευρύτερο ζήτημα της επιβολής στον υπόλοιπο φυσικό κόσμο. Αποτελεί μια σύντομη αλλά επαρκή ανάλυση της θέσης της βιομηχανίας γούνας μέσα στο σύγχρονο κόσμο, τις σχέσεις τις με το κράτος, τον πολιτισμό, τον ανθρωποκεντρισμό. Κάπως πιο διαίτερης σημασίας είναι το κομμάτι του κειμένου όπου λέει πως:
«για μας η εναντίωση στη βιομηχανία της γούνας και το πρόταγμα της απελευθέρωσης των ζώων εντάσσεται στην συνολική μας εναντίωση και τον αγώνα για την καταστροφή του κράτους και του πολιτισμού. Για την ελευθερία συνολικά του φυσικού κόσμου, της γης, των ανθρώπων και των άλλων ζώων».
Είναι το ίδιο μήνυμα, θα λέγαμε, με το βίντεο της προηγούμενης ανάρτησης, και ίσως αυτό που πρέπει να κάνουμε για να κατακτήσουμε την ελευθερία όλων: αγώνα για την ολική απελευθέρωση.




Από την 28η Μάρτη μέχρι την 31η Μάρτη είναι προγραμματισμένη να διεξαχθεί η 2η Διεθνής έκθεση γούνας στην Αθήνα. Αυτή η φιέστα μπορεί να εκληφθεί μόνο ως ένα προκλητικό γεγονός που με περίσσια αλαζονεία εκθειάζει προϊόντα που προέρχονται από ακραία εκμετάλλευση, βασανισμό και θάνατο.

Έμποροι πτωμάτων από όλο τον κόσμο θα έρθουν για να συμμετάσχουν στις αγοραπωλησίες, την προώθηση και διαφήμιση των προϊόντων γούνας. Η 2η Διεθνής έκθεση γούνας δεν είναι ένα τυχαίο γεγονός αλλά εντάσσεται μέσα στη συνολικότερη προσπάθεια που γίνεται από μέρους των γουνέμπορων τα τελευταία δύο χρόνια για την προβολή και εδραίωση της βιομηχανίας τους. Στα πλαίσια αυτά ιδρύσανε τα τελευταία χρόνια τον Σύνδεσμο ελλήνων γουνοποιών. Στόχος τους είναι μέσα από την διαπλοκή με κρατικούς θεσμούς, ιδιωτικούς φορείς και πολιτικούς να καταστήσουν την ελληνική γουνοποιία διεθνώς ανταγωνιστική, πλασάροντας παράλληλα το γουνεμπόριο ως μια διέξοδο από την λεγόμενη οικονομική κρίση. Ως άλλοθι για την εκμετάλλευση και τις μαζικές δολοφονίες ζώων χρησιμοποιούνε την ύπαρξη και το άνοιγμα νέων θέσεων εργασίας. Ήδη η Καστοριανή γούνα αποτελεί το 10% της παγκόσμιας αγοράς αποφέροντας τεράστια οικονομικά κέρδη και συνάλλαγμα πάνω από 400 εκατομμύρια δολάρια στο κύκλωμα του γουνεμπορίου στην Ελλάδα.

Στεκόμαστε ενάντια στη βιομηχανία γούνας επειδή είναι ένας εξουσιαστικός μηχανισμός που απορρέει από ένα καταναλωτικό πρότυπο που αδιαφορεί για τις συνέπειες που αποφέρει σε συναισθανόμενα πλάσματα και γενικότερα στον φυσικό κόσμο. Εκατομμύρια ζώα εξαναγκάζονται να επιβιώνουν σε άθλιες συνθήκες μέσα στα εκτροφεία μέχρι τη θανάτωση τους. Στοιβαγμένα μέσα σε στενά κλουβιά, αποκομμένα από το φυσικό τους περιβάλλον και αποστερούμενα κάθε φυσικής δραστηριότητας, εκτρέφονται και θανατώνονται για ένα και μοναδικό λόγο: την γούνα τους. Πολλές φορές τα ζώα σε συνθήκες αιχμαλωσίας προβαίνουν σε αυτοακροτηριασμούς αλλά αναπτύσσουν και ένα σωρό συμπτώματα και ασθένειες λόγω του εγκλεισμού τους και των άσχημων συνθηκών εκτροφής. Ο θάνατος τους δεν επέρχεται μέσα από φυσικά αίτια, αλλά επιβάλλεται την χρονική στιγμή κατά την οποία ικανοποιούνται οι ανάγκες της παραγωγής, συνήθως σε πολύ νεαρή ηλικία.

Οι συνέπειες της βιομηχανίας γούνας στο περιβάλλον είναι πολύ μεγάλης κλίμακας. Κυρίως η εκτεταμένη χρήση χημικών ουσιών για την επεξεργασία του δέρματος, τα απόβλητα, που αποτελούνται κυρίως από τα γδαρμένα κουφάρια, και οι μεγάλες ποσότητες κοπράνων καταλήγουν στα οικοσυστήματα γύρω από τις βιομηχανίες καταστρέφοντας τα. Παρ’ όλες τις καταστροφές που έχουν σημειωθεί μέχρι σήμερα στα οικοσυστήματα οι βιομήχανοι μέσα από τις καμπάνιες τους έχουν το θράσος να υποστηρίζουν ότι η παραγωγή γούνας είναι φιλική προς το περιβάλλον.

Η βιομηχανία γούνας δεν είναι μια διαδικασία ξεκομμένη από το υπόλοιπο σύστημα εκμετάλλευσης και τις εξουσιαστικά διαμορφωμένες κοινωνικές συνθήκες. Ο τρόπος ζωής μας, ο οποίος καθορίζεται με βάση την αλλοτρίωση από τον φυσικό κόσμο είναι απόρροια της εξάρτησης μας από τους μηχανισμούς του κράτους και του βιομηχανικού –τεχνολογικού συστήματος. Οι απαιτήσεις της συνεχώς ανασχηματιζόμενης κυριαρχίας (λόγο των τεχνολογικών και επιστημονικών εξελίξεων και των απαιτήσεων της βιομηχανικής παραγωγής) οδηγούν στη διαμόρφωση πολύπλοκων κοινωνικών σχέσεων, οι οποίες για να διευθετηθούν πρέπει να υπάρχει η παρέμβαση του οικονομικού συστήματος με την επιβολή διευρυμένων εμπορευματικών κανόνων.

Η μόδα και τα καταναλωτικά πρότυπα έρχονται ως συνέπεια της επεκτατικής πρακτικής για την διαιώνιση της κυριαρχίας. Η βιομηχανία γούνας που στην πραγματικότητα δολοφονεί για να παράγει άχρηστα προϊόντα για χλιδάτους καταναλωτές είναι ένας κλάδος της παραγωγής που ενσαρκώνει όλη την σκληρότητα του πολιτισμού απέναντι σε καθετί φυσικό και συναισθανόμενο. Παράλληλα ο κλάδος αυτός έρχεται να ενισχύσει και να διαιωνίσει την κυριαρχία αναπτύσσοντας παραγωγικές διαδικασίες που ενισχύουν το οικονομικό σύμπλεγμα.

Το δόγμα του ανθρωποκεντρισμού και της ανωτερότητας του ανθρώπινου είδους έναντι των άλλων ζώων και της φύσης γενικότερα είναι η ιδεολογία που συντηρεί τον πολιτισμό και το ιδεολογικό κατασκεύασμα περί ανθρωπότητας. Τα σημερινά αδιέξοδα και προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ανθρώπινες κοινωνίες και το αβέβαιο μέλλον της βιόσφαιρας έχουν τις ρίζες τους στον ιδεολογικό και υλικό διαχωρισμό του ανθρώπου από τον φυσικό κόσμο και την βίαιη εγκατάλειψη της αρμονικής συμβίωσης με τα υπόλοιπα στοιχεία και πλάσματα της φύσης.

Το κράτος και το βιομηχανικό –τεχνολογικό σύστημα έτσι όπως καθορίζουν το μοντέλο του τρόπου ζωής της κοινωνίας, επηρεάζουν καταστροφικά τη γη και τα ζώα. Γι’ αυτό η επιδίωξη μας δεν είναι απλά το κλείσιμο της βιομηχανίας γούνας αλλά η συνολική καταστροφή των δομών της κυριαρχίας. Για μας η εναντίωση στη βιομηχανία της γούνας και το πρόταγμα της απελευθέρωσης των ζώων εντάσσεται στην συνολική μας εναντίωση και τον αγώνα για την καταστροφή του κράτους και του πολιτισμού. Για την ελευθερία συνολικά του φυσικού κόσμου, της γης, των ανθρώπων και των άλλων ζώων. Έτσι δεν έχουμε την ψευδαίσθηση ότι μια μεταρρύθμιση του τεχνολογικού συστήματος θα φέρει την ολική απελευθέρωση και γι’ αυτό δεν έχουμε κανένα αίτημα στο κράτος.

Ο αναρχικός απελευθερωτικός αγώνας εμπεριέχει την αποδόμηση των δογμάτων της κυριαρχίας. Την διαδικασία κατανόησης του φυσικού εαυτού μας, του ότι δηλαδή είμαστε γήινα πλάσματα. Αυτή η διαδικασία είναι η ταυτόχρονη διαδικασία κατανόησης του κόσμου γύρω μας. Κατανόηση της αυταξίας της ζωής όλων των πλασμάτων και της ισορροπίας του οικοσυστήματος.

Σύμπραξη για την αναρχία


Με αφορμή την αυριανή έναρξη της 2ης Διεθνής Έκθεσης Γούνας, που θα διαρκέσει από τις 28 Μαρτίου μέχρι και τις 31, και εκτός των καλεσμάτων από τη Δράση Ενάντια στη Γούνα και τη Συνέλευση για την Αντισπισιστική Δράση, αναδημοσιεύουμε ένα βίντεο που ανέβηκε σχετικά με την πραγματικότητα πίσω από το κατασκεύασμα της μόδας που ονομάζεται «γούνα». Οι εικόνες μιλάνε από μόνες τους, και αυτό που λένε είναι ένα: ότι η εκμετάλλευση και η θανάτωση πρέπει να σταματήσει. Ή καλύτερα, ότι πρέπει να τη σταματήσουμε, μέσα από τον αγώνα για την ολική απελευθέρωση ανθρώπων, ζώων και Γης.



Τα δύο παρακάτω βίντεο αποτελούν μια καλή σύνοψη σχετικά με την θεματική εκδήλωση «Βιομηχανικός κομμουνισμός ή αναρχία;», που είχε γίνει στις αρχές αυτού του μήνα από τη Σύμπραξη για την Αναρχία. Βρίσκονται ανεβασμένα στον λογαριασμό τους στο Vimeo, απ' όπου και τα αναδημοσιεύουμε. Μιλάνε για τη ζωή πριν και μετά την γεωργική επανάσταση, πριν και μετά την βιομηχανική επανάσταση, και αναλύουν απλά και σύντομα τη σημερινή κατάσταση υπό τον ζυγό της κυριαρχίας. Η συνολικά μισή τους ώρα αξίζει και δίνει αρκετή τροφή για προβληματισμό και σκέψη.





Το παρακάτω κείμενο αναδημοσιεύεται από το Athens Indymedia. Αφορά στα επεισόδια που έλαβαν χώρα την Τρίτη που μας πέρασε, 20/3, στα οποία εργαζόμενοι-μπράβοι της εταιρείας «Ελληνικός Χρυσός A.E.» ξυλοκόπησαν -με την ανοχή της αστυνομίας- τους κατοίκους που αντιστέκονται στην λεηλασία του τόπου τους.




Με το πρόσχημα της οικονομικής κρίσης και της εθνικής σωτηρίας το ελληνικό κράτος ξεπουλάει γη και ύδωρ, δάση και βουνά, σε πολυεθνικές εταιρίες χρυσού στο Κιλκίς, στη Θράκη και στη Β. Χαλκιδική με διαδικασίες Fast Track. Με τις πρόσφατες εταιρικές εξαγορές, η εταιρεία «Ελληνικός Χρυσός Α.Ε.», συμφερόντων της ελληνικής κατασκευαστικής εταιρείας «Άκτωρ» και της καναδικής Eldorado Gold, αποκτά εκχωρήσεις σε όλη τη Βόρεια Ελλάδα και 264000 στρέμματα της ΒΔ Χαλκιδικής στην οποία επιχειρεί να ξεκινήσει άμεσα την εξόρυξη στην τοποθεσία Σκουριές.

Η αρχική εκχώρηση αυτής της μεταλλευτικής ζώνης έγινε από τον τότε υφυπουργό Πάχτα (νυν δήμαρχο της περιοχής) το 2003 προς 11.000.000 ευρώ στην εταιρία «Ελληνικός Χρυσός Α.Ε.» συμφερόντων Μπόμπολα. Η σημερινή αξία τοποθετήθηκε στα 1800 δισεκατομμύρια ευρώ που είναι το τωρινό τίμημα εξαγοράς, χρηματιστηριακός αέρας δηλαδή, που γέννησε εκείνη η υπογραφή του Πάχτα χωρίς να μεσολαβήσει καμία εργασία. Άλλα και εάν ξεκινήσουν οι εργασίες, το ελληνικό κράτος δεν θα αποκομίσει έσοδα διότι βάσει του μεταλλευτικού κώδικα τα δικαιώματα του δημοσίου από μεταλλευτικές εξορύξεις είναι μηδενικά. Το μοναδικό όφελος, είναι περιορισμένες και πρόσκαιρες θέσεις εργασίας σε τοπικό επίπεδο. Στην πραγματικότητα όμως, η σταδιακή και ολοένα αυξανόμενη περιβαλλοντική υποβάθμιση θα οδηγήσει σε μεγαλύτερη απώλεια θέσεων εργασίας από τις ήδη υπάρχουσες δραστηριότητες στην περιοχή, όπως τουριστικές εργασίες, γεωργία, κτηνοτροφία, μελισσοκομία, αλιεία κ.α. Η αναπόφευκτή καταστροφή που επιφέρει η μεταλλευτική δραστηριότητα καταργεί την οποιαδήποτε προοπτική για δημιουργία νέων θέσεων εργασίας για τις επόμενες γενιές. Δεν υφίσταται αειφόρος ανάπτυξη και βιώσιμες λύσεις όταν καταστρέφεται η πανίδα και η χλωρίδα, όταν αποστραγγίζονται τα νερά και δηλητηριάζονται ανεπανόρθωτα με αρσενικό, κυάνιο, θείο, όταν δημιουργούνται τεράστιοι κρατήρες και γιγαντιαίες χαβούζες με τοξικά απόβλητα. Η έναρξη μεταλλευτικών δραστηριοτήτων προϋποθέτει την αποστράγγιση του μεγαλύτερου υδατικού ταμιευτήρα της Χαλκιδικής που βρίσκεται στο σημείο αυτό και την καταστροφή του πιο πολύτιμου σε βιοποικιλότητα δασικού οικοσυστήματος στην Ελλάδα.

Η ανοιχτή εξόρυξη (open pit) αδειοδοτημένης διαμέτρου 700m και πραγματικής μέχρι 2Κm χωρίς ουσιαστικούς περιορισμούς, θα βρίσκεται σε ευθεία απόσταση 3Κm από το χωριό Μεγάλη Παναγιά. Αντιδρώντας στην επαπειλούμενη καταστροφή, η Λαϊκή Συνέλευση του χωριού, εγκατέστησε πριν 3 χρόνια φυλάκιο αγώνα στο βουνό ανακόπτοντας μέχρι σήμερα τις δραστηριότητες της εταιρείας.

Η εταιρεία «Ελληνικός Χρυσός Α.Ε.» θέλοντας να ξεκινήσει τα έργα και να παρακάμψει τις τοπικές αντιστάσεις, οργάνωσε ομάδες κρούσης τάζοντας προσλήψεις και εκβιάζοντας με απολύσεις. Η ανοιχτή εξόρυξη στη θέση του δάσους των Σκουριών είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την έναρξη του «επενδυτικού» προγράμματος που αφορά επιπλέον εξορύξεις στη Β. Χαλκιδική, στα βουνά του Κιλκίς σε Πάικο και Κρούσια αλλά και σε ολόκληρο τον Έβρο.

Την Τρίτη 20 Μαρτίου 2012 με πρόσχημα την έναρξη των εργασιών, στήθηκε προβοκάτσια εμφυλίου πολέμου όταν ομάδα της αρχαιολογικής υπηρεσίας της εταιρίας μαζί με θεσμικούς φορείς και την αστυνομία ανέβηκαν στις Σκουριές. Εκεί ανακόπηκαν από τους κατοίκους άνδρες και γυναίκες που είναι ενάντια στα μεταλλεία. Με την ανοχή και τις πλάτες της αστυνομίας 400 «μισθοφόροι» ξυλοκόπησαν τους 30 κατοίκους κατέστρεψαν το φυλάκιο αγώνα, και έκτοτε κατέλαβαν την προς εξόρυξη περιοχή.

Αξίζει να σημειωθεί ότι στην εταιρεία «Ελληνικός Χρυσός Α.Ε.» σήμανε συναγερμός και αφού έκλεισε το εργοστάσιο, μεταφέρθηκαν οι εργαζόμενοι (τραμπούκοι προσληφθέντες και υποψήφιοι) με λεωφορεία της εταιρίας στο βουνό όπου και τους επιτράπηκε η πρόσβαση από την αστυνομία η οποία είχε αποκλείσει το δρόμο σε όλους τους άλλους αντιδρώντες κατοίκους.

Διαφαίνεται για άλλη μια φορά η αγαστή συνεργασία αστυνομίας-συμφερόντων που κατέληξε στο να οδηγηθούν στο νοσοκομείο κάτοικοι της περιοχής. Ένας νεαρός από τη Μεγάλη Παναγιά αντίθετος στη λεηλασία του τόπου του, τραυματίστηκε από τους πληρωμένους μπράβους-εργαζόμενους και διακομίστηκε επειγόντως σε νοσοκομείο στη Θεσσαλονίκη γιατί τα τραύματα που υπέστη ήταν πολύ σοβαρά.

Μια εικόνα από το μέλλον, όπου τα εκάστοτε ντόπια και διεθνή αφεντικά, για να εξασφαλίζουν τα κέρδη τους θα εξαπολύουν το μισθοφορικό τους στρατό κατά το δοκούν ενάντια στις τοπικές αντιδρώσες κοινωνίες.

Το Συντονιστικό Επιτροπών Αγώνα εναντίον των νέων μεταλλευτικών δραστηριοτήτων και μεταλλουργιών χρυσού της περιοχής σε Δελτίο Τύπου «καταγγέλλει τον Αντιδήμαρχο Αριστοτέλη Μοσχόπουλο, τον Πρόεδρο του Τοπικού Συμβουλίου Στρατωνίου Ζαγοράκη και τον Υποδιευθυντή της «Ελληνικός Χρυσός Α.Ε.» Στούρνα ως επικεφαλείς των τραμπούκων (εργαζομένων) και ηθικούς αυτουργούς των τραυματισμών. Καταγγέλλει το Δήμαρχο Αριστοτέλη Χρήστο Πάχτα ο οποίος λειτουργεί ως εκπρόσωπος της εταιρείας ενάντια στη θέληση των δημοτών που εκπροσωπεί.»

Το Συντονιστικό Επιτροπών Αγώνα αποφάσισε την κατάληψη του Δημαρχείου Αριστοτέλη η οποία θα συνεχιστεί και τις επόμενες μέρες, ενώ ο αγώνας θα διευρυνθεί. Το «Συντονιστικό» και η συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων, δηλώνουν πως θα συνεχίσουν να αντιστέκονται στα σχέδια καταστροφής της περιοχής και καλούν σε Πανελλαδική κινητοποίηση το Σάββατο και την Κυριακή 24-25 Μαρτίου 2012 στην Ιερισσό, για δυναμική αντίσταση της τοπικής κοινωνίας και κλιμάκωση του αγώνα ενάντια στα μεταλλεία χρυσού.

Καλούμε:
  • Παρασκευή 23 Μαρτίου 18:00μμ, ανοιχτή συνέλευση για τα γεγονότα στη Χαλκιδική ~ Μικρόπολις Κοινωνικός Χώρος για την Ελευθερία (Βασ. Ηρακλείου και Βενιζέλου, Θεσσαλονίκη)
  • Σάββατο 24 Μαρτίου στην κεντρική πλατεία της Ιερισσού από τις 12:00μμ
  • Κυριακή 25 Μαρτίου δυναμικές κινητοποιήσεις από την Ιερισσό προς το «Χοντρό Δέντρο» μεταξύ Παλαιοχωρίου-Μεγάλης Παναγιάς.
Αλληλέγγυες/οι



Το Σάββατο 24/3 στις 18:00, στον Ελεύθερο Κοινωνικό Χώρο Σχολείο θα γίνει προβολή της ομιλίας του ακτιβιστή Gary Yourofsky με θέμα τα δικαιώματα των ζώων και τη χορτοφαγία. Θα ακολουθήσει συζήτηση.

Όπως κάθε Σάββατο από τις 16:00 λειτουργεί χορτοφαγική κουζίνα και παζάρι βιολογικών προίόντων. Η διεύθυνση είναι Βασ. Γεωργίου και Μπιζανίου γωνία (προέκταση Βασ. Όλγας), στη Θεσσαλονίκη.




Σήμερα το πρωί, πριν ανοίξουν ακόμα τα γραφεία του εκτροφείου Green Hill στην Ιταλία, και με την παρουσία ελάχιστων εργαζομένων στα καταλύματα-φυλακές των σκύλων, ακτιβιστές δέθηκαν έξω από αυτά. Ως αίτημα έχουν την απελευθέρωση κάποιων από τα σκυλιά, ενώ φυσικά η όλη δράση κανονίστηκε ώστε να ασκήσει ακόμα περισσότερη πίεση στο εκτροφείο τη δεδομένη χρονική στιγμή.

Πιο συγκεκριμένα, αυτή την εβδομάδα αποφασίζεται στη Ρώμη από την πολιτική ηγεσία η νέα νομοθεσία που αφορά τη ζωοτομία και θα καθορίσει και το μέλλον αυτού του εκτροφείου αγγλικών λαγωνικών σκυλιών [στα αγγλικά, beagle]. Συνεπώς, η πίεση και από τέτοιες δράσεις είναι ακόμα εντονότερη.

Είχε προηγηθεί και τον περασμένο Οκτώβρη μια αντίστοιχη δράση των ακτιβιστών με κατάληψη της στέγης του εκτροφείου.

Για περισσότερες πληροφορίες, επισκεφτείτε την ιστοσελίδα (στα ιταλικά) www.fermaregreenhill.net. Μπορείτε επίσης να δείτε φωτογραφίες από την σημερινή δράση στο Flickr που έχουν.


Πηγή: Contra Info



ΠΟΤΕ ΗΤΤΗΜΕΝΟΙ
ΠΟΤΕ ΜΕΤΑΝΙΩΜΕΝΟΙ

Την 1η Ιούνη 2011 ο Λουσιάνο «Τορτούγα», 23 ετών, τοποθετεί έναν εκρηκτικό μηχανισμό σε ένα υποκατάστημα της τράπεζας Santander, στο Σαντιάγο της Χιλής, συμμετέχοντας έτσι στην αντεξουσιαστική επίθεση, που αναπτύσσεται εδώ και χρόνια χωρίς αρχηγούς ούτε σύνορα, και χτυπώντας με άμεσο τρόπο σύμβολα του κράτους και του Κεφαλαίου.

Στις 20 Μάρτη 2012 θα διεξαχθεί η ακροαματική διαδικασία στη δημόσια δίκη ενάντια στο σύντροφο, για τον οποίο η εισαγγελία ζητά 15 χρόνια φυλάκισης, σύμφωνα με τον αντιτρομοκρατικό νόμο.

Οι μαχητές/μαχήτριες όλου του κόσμου δεν μπορούμε να παραμείνουμε σιωπηλοί βλέποντας να δικάζουν τον αδερφό μας. Να καταστρέψουμε τις λογικές του Κεφαλαίου. Να υπερασπιστούμε τον σύντροφο και την εξεγερσιακή του πράξη, με κάθε μορφή επίθεσης που μπορούμε να φανταστούμε.

Στον πόλεμο ενάντια στην εξουσία…

ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΑΧΗΤΗΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΣ!

Gather

Σάββατο 17 Μαρτίου 2012





Οι Gather ήταν μια πολιτική vegan straight edge hardcore punk μπάντα στην Αμερική. Δύο δίσκοι με ωμή μουσική, φλογεροί και άμεσοι στίχοι, πραγματικά hardcore punk αμφισβήτηση. Το vegan straight edge ήταν γι' αυτούς μια στάση ζωής, ένα κομμάτι του ευρύτερο αγώνα για την ολική απελευθέρωση, την οποία και υποστήριζαν. Τα τραγούδια τους έθεταν τέτοια ζητήματα και προσπαθούσαν να αφυπνίσουν πολιτικά τη hardcore σκηνή, που στο μεγαλύτερο κομμάτι της πλέον έχει χάσει τη δυναμική (που είχε όταν γεννήθηκε). Ενδεικτικό της οπτικής τους είναι το παρακάτω κομμάτι τους:


Escalate [κλιμάκωση]

Straight Edge cannot be considered the final goal
Το straight edge δε μπορεί να θεωρηθεί ως ο τελικός σκοπός

but in order to achieve the things that count the most, we must use it as a tool.
αλλά προκειμένου να πετύχουμε αυτά που είναι πιο σημαντικά, πρέπει να το χρησιμοποιήσουμε ως εργαλείο.

There is more to it than simply being drug free
Είναι κάτι περισσότερο από το να μην παίρνεις απλώς ναρκωτικά

it's the clarity of mind to act most effectively against this system we're fighting
Είναι η διαύγεια του μυαλού να δρα όσο πιο αποτελεσματικά γίνεται ενάντια σε αυτό το σύστημα που πολεμάμε

It's the first step, it's the key to unlock you from your apathy
Είναι το πρώτο βήμα, είναι το κλειδί που σε λύνει από την απάθειά σου

but if you stop at that, you're just a waste to me
Μα αν σταματήσεις εκεί, είσαι απλά χαμένος για μένα

You've broken your addiction, but now you just sit
Έσπασες την εξάρτησή σου, αλλά τώρα απλά κάθεσαι

as stagnant as a passed out frat-boy - you're no threat!
τόσο στάσιμος όπως ένα λιπόθυμο κολλεγιόπαιδο - δεν αποτελείς απειλή!

I know plenty of Christian who don't drink
Ξέρω πολλούς χριστιανούς που δεν πίνουν

Do they deserve praise for being revolutionary? NO!
Αξίζει να δέχονται επαίνους, πως είναι επαναστάτες; ΟΧΙ!

Do you really believe that Straight Edge alone is going to do shit?
Στ' αλήθεια πιστεύεις ότι το straight edge μόνο του πρόκειται να πετύχει τίποτα;

If drugs are the reason everyone's so passive, use your sobriety to act!
Αν τα ναρκωτικά είναι ο λόγος που όλοι είναι τόσο παθητικοί, χρησιμοποίησε την νηφαλιότητά σου για να δράσεις!

Do you think it's just about health?
Νομίζεις ότι είναι μονάχα για την υγεία σου;

The how does it effect anyone but you?
Ότι επηρεάζει μόνο εσένα και κανέναν άλλο;

Now that you're liberated, what are you going to do?
Τώρα που ελευθερώθηκες, τι σκοπεύεις να κάνεις;

Merely Straight Edge - not enough!
Μόνο straight edge - δεν αρκεί!

Merely Straight Edge - step it up!
Μόνο straight edge - κάνε ένα βήμα παραπέρα!

If you think that we have things in common just because we both wear X's on our hands, you're wrong!
Αν νομίζεις ότι έχουμε κοινά επειδή απλά φοράμε και οι δύο μας «Χ» στα χέρια, κάνεις λάθος!

We both may abstain from substances, but that is not enough to make a bond
Μπορεί να απέχουμε από ουσίες κι οι δυο μας, αλλά αυτό δεν αρκεί για να δημιουργηθεί δεσμός.



"Total Liberation"

1. New Forms-2. Done and Done-3. No Contest-4. Escalate-5. I Hate Ayn Rand-6. Total Liberation





"Beyond The Ruins"

1. The Green Scare-2. Dollar Signs to the Industry-3. What You're Thankful For-4. Who Belongs-5. Crimson Dawn-6. Glimpses Of Hope-7. Power, Privilege, Wealth-8. Changed Minds-9. Domestication-10. Chained to Weakness-11. Untitled



DISCLAIMER

By uploading the above albums we would want to make the music and the bands that were and are vegan straight edge more accessible in Greece.

That's because the vegan straight edge, being a trend in the hardcore/punk scene, influenced many individuals and shaped concience, due to its explosive mixture of hard music and radical and passionate lyrics.

Of course we would be more than willing to remove this content, if a featured band had any issues or disagreed with that kind of distribution. Please let us know if so by sending us an email to ferae.naturae.xvx[at]gmail.com.



Αναδημοσιεύουμε την παρακάτω ανάρτηση από το ιστολόγιο Για την Κατάργηση του Εμπορίου της Γούνας. Σ' αυτή παραθέτονται στοιχεία για μια μεταφορά μινκ στην Ελλάδα κατά τον περασμένο Δεκέμβρη. Μέσω αυτών των στοιχείων μπορεί κανείς να καταλάβει ότι οι συνθήκες στις οποίες έγινε αποτελούν την ελάχιστη ένδειξη της νοοτροπίας πίσω από τη βιομηχανία γούνας. Της νοοτροπίας που υπαγορεύει την εκμετάλλευση, τον βασανισμό και τη δολοφονία τόσων χιλιάδων για την ικανοποίηση των «καλαισθητικών» βλέψεων των εκμεταλλευτών και τη δίψα τους για κέρδος βαμμένο με αίμα.


Το video καταγράφει τη μεταφορά μινκ από την Ολλανδία στην Ελλάδα μέσω της Γερμανίας, της Αυστρίας και της Ιταλίας... Τα μινκ καθ' όλη τη διάρκεια του ταξιδιού αναγκάζονται να κάθονται πάνω στις ακαθαρσίες τους ενώ δεν τους παρέχεται καθόλου τροφή παρά το γεγονός ότι το ταξίδι είναι πολύωρο. Αυτό δεν είναι μία μεμονωμένη περίπτωση και πολλά μινκ πεθαίνουν κατά τη διάρκεια τέτοιων ταξιδιών.


Η έκθεση της Animals’ Angels αναφέρει τις άθλιες συνθήκες μεταφοράς που διαπιστώθηκαν κατά τη μεταφορά 1.800 μινκ από την Ολλανδία στην Ελλάδα τον Δεκέμβριο του 2011.

Τόπος προορισμού: Bosmann Minkfarm AG, Kastoria (Greece) (ΜΠΟΣΜΑΝ ΜΙΝΚ ΦΑΡΜ)

Διαπιστώθηκαν τα εξής:
  • Τα ζώα βρίσκονταν σε κλουβιά σε σειρές το ένα πάνω στο άλλο και τα οποία δεν είχαν στηριχθεί καλά με αποτέλεσμα να υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να πέσουν κάτω λόγω απότομων ελιγμών του φορτηγού. Υπήρχαν κλουβιά στο πάτωμα αλλά είναι ασαφές αν είχαν πέσει κάτω ή αν είχαν σκόπιμα τοποθετηθεί εκεί. Σε κάθε περίπτωση υπήρχε υψηλός κίνδυνος πτώσης.
  • Το δάπεδο των κλουβιών αποτελείται από σύρμα. Έτσι όπως μεταφέρονταν τα μινκ σε συρμάτινα κλουβιά, τα ούρα των ζώων που βρίσκονταν υψηλότερα έσταζαν κάτω στα χαμηλότερα κλουβιά (και στα δοχεία νερού)
  • Δεν υπήρχε υλικό στα κλουβιά για να απορροφήσει τα περιττώματα των ζώων
  • Διαπιστώθηκε έντονη δυσοσμία εξαιτίας των περιττωμάτων
  • Δύο φορές διαπιστώθηκε ότι μινκ είχαν διαφύγει από κλουβιά, ενώ βρέθηκαν και ίχνη αίματος από μινκ στο πάτωμα.
  • Δεν υπήρχε τροφή για τα ζώα στο όχημα ενώ τα ζώα δεν είχαν τραφεί για περισσότερο από δύο ημέρες. Ήταν προγραμματισμένο να μην σιτιστούν τα ζώα καθ’ όλη τη διάρκεια της μεταφοράς των 3 ​​ημερών.
  • Δεν υπήρχε κανένα κτηνιατρικό έγγραφο που να αναφέρει την κατάσταση της υγείας των ζώων.
  • Διαπιστώθηκε ότι ο μεταφορέας δεν είχε άδεια μεταφοράς βιζόν
Σύμφωνα με δηλώσεις του συνοδού των μινκ, τα ζώα ταΐστηκαν για τελευταία φορά πριν το ταξίδι στο εκτροφείο στην Ολλανδία την Δευτέρα, 21.11.11 και σύμφωνα με πληροφορίες τα ζώα ταΐστηκαν ξανά το απόγευμα στις 24.11.11.

Με τις καθυστερήσεις στο σταθμό ελέγχου και κάποια μηχανική βλάβη το φορτηγό έφτασε στον προορισμό του στις 26.11.11, έπειτα από ταξίδι 5 ημερών.





«Για μας κάθε αισθανόμενο ον που του επιβάλλεται η στέρηση της αυτενέργειας, ο εγκλεισμός, η καταπίεση, ο βασανισμός, ο πόνος, ο φόβος, ο θάνατος με σκοπό την ικανοποίηση ερευνητικών ορέξεων ή άλλων ανθρώπινων διαστροφικών και διατροφικών συνηθειών, είναι ένας από τους "από κάτω" αυτού του κόσμου. Αυτού του κόσμου που στηρίζεται στο αίμα των εκμεταλλευομένων και μαχόμαστε εναντίον του.»

Συγκέντρωση ενάντια στη 2η Διεθνή Έκθεση γούνας
Τετάρτη 28 & Σάββατο 31 Μαρτίου, 13:00
Εκθεσιακό κέντρο Expo Athens, Ανθούσα
Προσυγκέντρωση 11:00, Σύνταγμα

Δράση ενάντια στη γούνα



Η εκτροφή και η παραγωγή γούνινων προϊόντων εξοντώνει εκατομμύρια μη ανθρώπινα ζώα, λεηλατεί τη φύση και αναπαράγει μια κοινωνία ανισότητας. Στις συνθήκες μιας παγκόσμιας συστημικής κρίσης πρέπει να επιλέξουμε ή την κατάργηση κάθε κυριαρχικής λογικής και κάθε θεσμού που συντηρεί έναν κόσμο βασισμένο στη βία και την εκμετάλλευση ή την παράδοση στο έλεος του κεφαλαίου και της εξουσίας.

Ζωή με χρώμα, γουναράδες -και κάθε αφεντικό- στο χώμα!

Εκδήλωση ενάντια στη βιομηχανία γούνας
Παρασκευή 23 Μάρτη, 7:00 μ.μ.
στην Κατάληψη Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά

Συνέλευση για την Αντισπισιστική Δράση






Η αντιμετώπιση των μη ανθρώπινων ζώων από τον άνθρωπο εντάσσεται στα πλαίσια του «περιουσιακού στοιχείου» και του «προϊόντος». Στο πλευρό όλων αυτών που δολοφονούν μη ανθρώπινα ζώα είναι το ίδιο το σύστημα εξουσίας, με εργαλεία τους νόμους του και τα καταναλωτικά πρότυπα που προβάλλει. Και όλα αυτά, με το κενό επιχείρημα ότι τα ζώα αποτελούν πρώτη ύλη στη διάθεση του ανθρώπου.

Τα ζώα έχουν το ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΖΟΥΝ ΕΛΕΥΘΕΡΑ, γεγονός που καθιστά υποκριτική την αγάπη του ανθρώπου για ελευθερία ζώντας σε σταθερή κυριαρχία και υποδούλωση των μη ανθρώπινων ζώων.

Η βιομηχανία μόδας και «ομορφιάς» δε μένει αμέτοχη, καθώς προβάλλει τα ζωικά προϊόντα ως αναπόσπαστο στοιχείο και πηγή της ανθρώπινης ευημερίας και ευτυχίας. Τα ΣΦΑΓΕΙΑ και τα ΕΚΤΡΟΦΕΙΑ είναι η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ της επίπλαστης ευτυχίας.

Η Διεθνής Έκθεση γούνας έρχεται για δεύτερη φορά στην Αθήνα. Προκαλεί, όχι για τα τεράστια κέρδη ή τη χλιδή -που ονειρεύεται μεγάλο μέρος του κόσμου- αλλά για την αλαζονεία όλων αυτών των εμπόρων που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο χτίζουν αυτοκρατορίες εις βάρος των ανθρώπινων και μη ζώων. Με την έκθεση αυτή, ελληνικά αφεντικά στοχεύουν στο να κλείσουν συμφωνίες με τα αντίστοιχα καθάρματα του εξωτερικού. Κέρδη που αποκτώνται από την ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΩΝ ΖΩΩΝ ετησίως. Για 4 μέρες το Expo Athens θα φιλοξενεί μια «αφρόκρεμα» μεγαλοεμπόρων, ακριβοπληρωμένα μοντέλα και τα «εμπορεύματα».

Πίσω από όλα αυτά βρίσκεται μια πατριαρχική κοινωνία βασισμένη στην ΕΠΙΒΟΛΗ, την ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ, τη ΣΕΞΙΣΤΙΚΗ και ΣΠΙΣΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ. Η κοινωνία θα γνωρίσει την ισότητα και το σεβασμό όταν γκρεμίσει το σύστημα το οποίο βασίζεται στην απληστία και την εκμετάλλευση. ΚΑΝΕΝΑ νομοθετικό αίτημα δεν πρόκειται να θέσει υπό αμφισβήτηση το πραγματικό ζήτημα, το αν, δηλαδή, έχει ο άνθρωπος δικαίωμα πάνω στη ζωή, το θάνατο και την ελευθερία των υπόλοιπων ζώων.

Η μόνη λύση σε αυτήν τη σιχαμένη κυριαρχία είναι ΝΑ ΔΙΑΛΥΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΙΔΕΕΣ ΑΝΩΤΕΡΟΤΗΤΑΣ που αναπαράγονται από την εξουσία. Παρακολουθώντας τον τελευταίο καιρό την καταπίεση να εντείνεται και τις βιομηχανίες θανάτου να αυξάνονται και να επιτίθενται ολοκληρωτικά, ας μη λυπηθούμε και ΑΣ ΜΗ ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΘΕΑΤΕΣ. Ήρθε η ώρα ΝΑ ΧΤΙΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΙΣ ΜΑΣ απέναντι στην εξουσία μέσα από διαδηλώσεις, σαμποτάζ, επιθέσεις, αντιπληροφόρηση, με οποιοδήποτε μέσο αντιπαρατίθεται σε αυτόν τον αποστειρωμένο και αιματοβαμμένο κόσμο.

Ένας αναρχικός αγώνας χωρίς το ΠΡΟΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΖΩΩΝ είναι μισός. ΑΔΕΙΑ ΚΛΟΥΒΙΑ ΚΑΙ ΦΥΛΑΚΕΣ.

Στις 28 και στις 31 Μαρτίου θα είμαστε έξω από το εκθεσιακό κέντρο Expo Athens στην Ανθούσα. Θα επιχειρήσουμε να σταθούμε εμπόδιο στην επέλαση του κεφαλαίου πάνω στην κοινωνία, με τις ανισότητες που δημιουργεί και την ανελέητη επίθεση που εξαπολύει ΣΕ ΚΑΘΕ ΜΟΡΦΗ ΖΩΗΣ.

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ 2Η ΔΙΕΘΝΗ ΕΚΘΕΣΗ ΓΟΥΝΑΣ

ΤΕΤΑΡΤΗ 28/3/2012 και ΣΑΒΒΑΤΟ 31/3/2012, στις 13:00

ΕΚΘΕΣΙΑΚΟ ΚΕΝΤΡΟ EXPO ATHENS, ΑΝΘΟΥΣΑ

ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ στις 11:00, στο ΣΥΝΤΑΓΜΑ

Συνέλευση για την Αντισπισιστική Δράση




Δευτέρα 12 Μαρτίου 2012

Αυτό το απόγευμα, στις 3μ.μ, η Kellie δικάστηκε από τον Επαρχιακό Δικαστή Steven Andreasen για την προσπάθεια της να απελευθερώσει μινκ από μια φάρμα στην Sioux City.

Η Kellie ομολόγησε την ενοχή της στο Επαρχιακό Δικαστήριο του Woodbury County για την απελευθέρωση ενός ζώου από την εγκατάσταση ζώων και για προσπάθεια διάρρηξης τρίτου βαθμού.

Ο Επαρχιακός Δικαστής Steven Andreasen ανέστειλε την πενταετή ποινή φυλάκισης και 305 ημέρες επιπλέον, και κατέληξε σε ποινή 60 ημερών για την απόπειρα διάρρηξης.

Επίσης την έβαλε σε αναστολή για πέντε χρόνια και την διέταξε να μην έχει καμία επαφή με τον ιδιοκτήτη της φάρμας Steve Krage και να μην πλησιάσει την φάρμα για πέντε χρόνια. Θα δωθεί πίστωση στην Kellie για τις 16 ημέρες που πέρασε στην φυλακή μετά την σύλληψη της.

Όπως έχει ήδη αναφερθεί, ο σύζυγος της Kellie (Victor Vanorden) καταδικάστηκε σε πέντε χρόνια φυλάκισης τον Φεβρουάριο για την απελευθέρωση ενός ζώου από την εγκατάσταση ζώων και την προσπάθεια διάρρηξης τρίτου βαθμού.

Τόσο ο Victor όσο και η Kellie πρέπει να πληρώσουν 8.757 δολάρια για αποκατάσταση στον ιδιοκτήτη της φάρμας Krage για τις ζημιές στον φράχτη του.

Σύντομα θα δημοσιεύσουμε την ταχυδρομική διεύθυνση της Kellie ώστε να μπορείτε να της στείλετε γράμματα. Αυτή και ο Victor θα μοιράζονται την ίδια λίστα επιθυμίας του Amazon, έτσι ώστε όταν η διεύθυνση της Kellie γίνει διαθέσιμη, μπορείτε να ξεκινήσετε να στέλνετε τις παραγγελίες. Στο μεταξύ, παρακαλούμε να σκεφτείτε να δωρίσετε 10 ή 20 δολάρια, καθώς υπάρχει απλήρωτο χρέος 600 δολαρίων για τα δικαστικά έξοδα το οποίο έχει μεταβιβαστεί στην μητέρα του Victor (η οποία δεν έχει τα χρήματα για να το πληρώσει). Η Kellie και ο Victor θέλουνε να σας ευχαριστήσω όλους για την συνεχή υποστήριξη και γενναιοδωρία σας.