Το ακόλουθο κείμενο αποτελεί κάποιες σκέψεις πάνω στην κυριαρχία και στην φυλάκιση των ζωών μας, τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο.
Φυσικά όλοι μας συνηθίζουμε να λέμε πως είμαστε ελεύθεροι αφού δεν έχουμε άμεσα κάποιου κυρίαρχου το πόδι να πατάει την πλάτη μας. Απ'την στιγμή που κάπου νικάει η κυριαρχία, αυτομάτως δεν είμαστε ελεύθεροι. Απ' την στιγμή που υπάρχει έστω και ένα πλάσμα (ανθρώπινο και μη) μέσα σε κλουβί και του στερείται η ζωή, δεν είμαστε ελεύθεροι ούτε και εμείς που βρισκόμαστε έξω από το κλουβί.
Η κυριαρχία του πολιτισμού έχει φτιάξει μέσα σ' όλους αυτούς τους αιώνες πολλών ειδών κλουβιά και φυλακές. Κάποια ορατά και υλικά και κάποια άλλα αόρατα και ψυχικά. Το σίγουρο είναι πως όλοι μας είμαστε εγκλωβισμένοι σε ένα από τα δύο, ή ακόμα και στα δύο, χωρίς φυσικά να το θέλουμε. Οι αόρατες φυλακές στις οποίες μας φυλακίζει η κυριαρχία είναι η προπαγάνδα των κρατικών θεσμών, η μισθωτή σκλαβιά, η ιδιοκτησία και ο ολοκληρωτικός έλεγχος των ζωών μας από την εξουσία, καθώς και τα διάφορα ήθη, έθιμα και παραδόσεις που εμπνέουν τις ανάλογες συμπεριφορές απέναντι στην Γη και στα Ζώα. Εκεί μπαίνει και ο ρόλος των ορατών φυλακών, που πλέον ως θεσμός φυλακίζει και βασανίζει εκατομμύρια Ζώα (ανθρώπινα και μη) σε όλο τον κόσμο. Το καπιταλιστικό σύστημα έχει εξαπλωθεί τόσο που πλέον αδιαμφισβήτητα δεν υπάρχει περιθώριο μεταβολής, αλλαγής ή καλύτερης (αυτο)διαχείρισης των θεσμών και των μηχανισμών του κάτω από οποιαδήποτε εξουσία. Οι μηχανισμοί του από την πρώτη στιγμή της εμφάνισης τους προκαλούν την καταστροφή και καταβροχθίζουν τα πάντα στο πέρασμα τους αφήνοντας πίσω καμένη Γη και εξαφανισμένη ζωή. Σπέρνουν θάνατο, τον θερίζουν και τον καταναλώνουν πουλώντας τον. Οι θεσμοί του είναι σκάρτες ιδέες ψευδο-ανωτερότητας ριζωμένες βαθιά στα μυαλά των περισσοτέρων είτε με την πειθώ της καταστολής είτε μέσω της προπαγάνδας του συστήματος. Δηλαδή με την βία, σωματική και ψυχική. Η κυριαρχία δεν έχει άλλον τρόπο να επιβληθεί της ελευθερίας και της ζωής εκτός από την βία, και εν τέλει είναι και ο μόνος τρόπος για να αντιμετωπιστεί και να καταστραφεί εξ ολοκλήρου και η ίδια.
Μερίδιο ευθύνης έχουμε όλοι και κανείς μας δεν πρέπει να βγάλει τον εαυτό του απ' έξω. Η απραξία είναι συνενοχή. Δεν φτάνουν μόνο οι θεωρίες και τα ιδεολογήματα. Η στιγμή για δράσεις και πράξεις είναι πιο κατάλληλη από ποτέ. Και δεν θα ζητάμε τίποτα λιγότερο από τα πάντα, εφόσον δεν έχουμε τίποτα να χάσουμε. Είμαστε όλοι φυλακισμένοι, σκλάβοι και νεκροί πριν καν νιώσουμε την αξία της ζωής, εκτός και αν σπάσουμε τις χρυσές μας αλυσίδες και τις σφίξουμε στον λαιμό της κυριαρχίας.
Για την ελευθερία των ζωών μας, της Γης και των Ζώων. Μέχρι την αταξική κοινωνία και την καταστροφή της υπάρχουσας πανούκλας που ονομάστηκε πολιτισμός δεν θα κάνουμε ούτε βήμα πίσω. Για την Ολική Απελευθέρωση.
"...so you can stay cool behind your window and choose the view you want to see, but as long as others held captive do not consider yourself free..."
Κανένα σχόλιο