Πώς μπορείτε και κοιμάστε ήσυχοι τα βράδια ξέροντας ότι ζείτε σε κονσέρβες; Ή μήπως δεν το ξέρετε; Όπως και να έχει, πώς μπορείτε και πλασάρετε τα ψεύτικα χαμόγελα σας την ώρα που κάτω από την πέτσα σας είστε σκατόψυχοι, άπληστοι και απαθείς; Αγοράζετε ευτυχία, ανθρώπους και διασκέδαση. Και αν δεν τα αγοράσετε όπως έχουν, αγοράζετε συνταγές για το πώς θα τα αποκτήσετε. Πώς θα αποκτήσετε το όνειρο που σας βάλανε στο κεφάλι καθώς κοιμόσασταν και τους πιστεύατε καθόλη την διάρκεια. Το όνειρο αυτό είναι χτισμένο πάνω σε πτώματα, νεκρά σώματα ζώων και κατεστραμμένη φύση, για να μπορέσει να ξεδιπλωθεί η μανία του ανθρώπου για εξημέρωση, ανάπτυξη και υποδούλωση. Μην ξεχάσετε ποτέ ότι το καταναλωτικό οργιώδες όνειρο σας είναι ο εφιάλτης κάποιου άλλου όντος.

Ζούμε στην κοινωνία της κονσέρβας. Και αν δεν βγάζετε άκρη από αυτόν τον ορισμό θα σας εξηγήσω αμέσως. Ποια είναι η διαδικασία της κονσερβοποίησης ενός φαγητού, και ποιος είναι ο λόγος για αυτή την διαδικασία; Ας ξεκινήσουμε με τον λόγο της διαδικασίας. Ο λόγος για την κονσερβοποίηση ενός φαγητού είναι ένας, να παραμείνει όπως μαγειρεύτηκε για ένα αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα,πολύ μεγαλύτερο από όσο θα παρέμενε με φυσικό τρόπο. Η διαδικασία είναι αρχικά το μαγείρεμα του φαγητού, έπειτα η χρήση συντηρητικών ώστε να παραμείνει «φρέσκο» για αρκετά χρόνια. Μέχρι στιγμής σίγουρα το παράδειγμα σας φαίνεται άκυρο. Βάλτε στην θέση του φαγητού τον εαυτό σας.

Γεννηθήκατε αγνοί και φρέσκοι και σας πετάξανε μέσα σε ένα σάπιο σύστημα που αργά αλλά σταθερά αποσυντίθεται. Η ζωή του συστήματος και του πολιτισμού βασίζεται στην εξημέρωση της φύσης και στην υποδούλωση και πλήρη έλεγχο των ατόμων της κοινωνίας. Έτσι σας γεμίσανε με σκάρτες ιδέες, σας αντικατέστησαν την φρεσκάδα με το συμφέρον, σας φυλάκισαν με θρησκείες, κομματικές ιδεολογίες και μικροαστική μιζέρια. Σας πρόσφεραν την χλιδή της άσχημης συντήρησης με ανταλλαγή την εργατικότητα σας, την πίστη στα ιδανικά τους και την υποταγή στον καταναλωτισμό και την απάθεια. Έτσι, με τους τρόπους τους σας συντηρούν στα κελιά σας, ταΐζοντας σας τα συντηρητικά τους και στον ύπνο σας νομίζετε ότι έχετε μείνει φρέσκοι και αναλλοίωτοι. Μετά από όλη αυτή την διαδικασία θα είστε έτοιμοι να σας φάνε. Παντού, οπουδήποτε και αν βρίσκεστε θα σας τρώνε την ψυχή, αλλά δεν θα πονάτε. Θα γελάτε ή θα είστε περήφανοι που είστε ολοκληρωτικά δικοί τους, τυφλωμένοι από εθνική υπερηφάνεια και οικονομικά συμφέροντα. Όταν και αν τελικά αντιληφθείτε το οτιδήποτε θα είναι πια αργά. Εξάλλου ο μόνος που θα φταίει θα είναι ο ίδιος σας ο εαυτός και ακόμα και αν γλιτώσετε απ'τα δόντια τους, ίσως φάτε τον εαυτό σας ή τον διπλανό σας.

Κανίβαλοι, σαν και αυτούς.

Κοιτάζοντας κάθε κίνημα κοινωνικής αλλαγής βλέπουμε και διαφορετικούς κόσμους, διαφορετικά οράματα, ιδανικά, συστήματα και μοντέλα διοίκησης. Το θέμα όμως πραγματικά που πρέπει να μας απασχολεί δεν είναι η αλλαγή της εξουσίας, του συστήματος, της κυβέρνησης, των πολιτικών, δεν θέλουμε καθαρισμό του βρόμικου κράτους. Θέλουμε την καταστροφή όλων αυτών των θεσμών που εξουσιάζουν τις ζωές μας, καταστρέφουν ολοκληρωτικά την φύση, υποδουλώνουν, βασανίζουν και σφάζουν τα ζώα (ανθρώπινα και μη), αποτελειώνουν βασανιστικά τους φυσικούς πόρους της Μητέρας Γης και βιάζουν τα σπλάχνα της. Αποπνικτική ατμόσφαιρα σε κάθε πόλη αυτού του κόσμου, μολυσμένα πνευμόνια και μυαλά, με όρεξη για καταναλωτισμό, κανιβαλισμό και πλήρη υποταγή σε αφεντικά, κράτη, θεούς και εθισμούς. Ο πολιτισμός ανά την ιστορία μόνο καταστροφές και βία έχει προκαλέσει και ο μόνος τρόπος να νικηθεί είναι με τον ίδιο τρόπο. Πλήρη καταστροφή του πολιτισμού και ολική απελευθέρωση της Φύσης και των Ζώων.

Και πώς θα γίνει αυτό; Εδώ δεν πρόκειται να προβάλλουμε κανένα ολοκληρωμένο μοντέλο ιδανικής κοινωνίας. Γι' αυτό μέρος της ολικής απελευθέρωσης είναι και η προσωπική απελευθέρωση. Ίσως να είναι και το πιο σημαντικό. Η ιστορία το αποδεικνύει τρανταχτά αυτό. Ο απελευθερωμένος άνθρωπος δεν πρόκειται να δεχτεί κανένα σύστημα εκμετάλλευσης για τον ίδιο, τα Αδέρφια του Ζώα και την Μητέρα του Γη. Δεν θα διαπραγματευτεί ποτέ του τους όρους υποδούλωσης όπως γίνεται στα σύγχρονα κράτη, στα φασιστικά και ολοκληρωτικά καθεστώτα που βρίσκονται καλά κρυμμένα κάτω από τον μανδύα της δημοκρατίας, της θρησκείας και του εκάστοτε πολιτικού μοντέλου. Ο πόλεμος εναντίον αυτής της κοινωνίας πρέπει να κηρυχθεί άμεσα και να είναι καταστροφικός για κάθε θεσμό, κράτος και κάθε κατάλοιπο αυτού του σάπιου πολιτισμού. Η δικαιοσύνη δεν θεσμοποιείται, είναι εγγενές αγαθό της Φύσης, και αυτό θα διεκδικηθεί, η αρμονία μέσα στην όμορφη αγριότητα. Και όταν ξυπνήσουμε από τον αιώνιο ύπνο όλα αυτά θα μοιάζουν σαν εφιάλτης, σαν τρομακτική ιστορία επιστημονικής φαντασίας. Τότε θα ζήσουμε το αγνό όνειρο της πραγματικής απόλαυσης, της αγάπης και της ελευθερίας, χωρίς ενδοιασμούς, νόμους και αφέντες.

Για την Ολική Απελευθέρωση. Κανένας συμβιβασμός.

Αναδημοσιεύσαμε χτες την επιστολή που στάλθηκε από άτομα που συμμετείχαν στην 1η Αντισπισιστική Συνάντηση ως ένδειξη αλληλεγγύης στον Walter Bond, ανήμερα της δίκης του, και ήμασταν σε φάση αναμονής σχετικά με την έκβαση της.

Σύμφωνα, λοιπόν, με το newsletter που στάλθηκε σήμερα νωρίς το πρωί από τη σελίδα υποστήριξης του Walter, supportwalter.org, η ποινή που του επιβλήθηκε για τους εμπρησμούς εκ μέρους του ALF στη Utah ήταν 87 μήνες, οι οποίοι θα προστεθούν στην ήδη επιβεβλημένη ποινή του και στο χρόνο που είναι φυλακισμένος. Αυτό σημαίνει πως συνολικά ο Walter έχει καταδικαστεί σε 12 χρόνια φυλάκισης για τις δράσεις του ως ο «Lone Wolf» του ALF.

Ακολουθεί η μετάφραση της τελικής του τοποθέτησης στο δικαστήριο, μιας τοποθέτησης σύντομης, άμεσης και ειλικρινής, όπως άλλωστε και τα περισσότερα κείμενα του Walter:

«Είμαι σήμερα εδώ εξαιτίας των εμπρησμών που διέπραξα στην Tandy Leather Factory στο Salt Lake City και στο εστιατόριο Tiburon στη Utah, το οποίο πουλάει το απίστευτα βάναυσο προϊόν φουά γκρα. Ο κατήγορος δικηγόρος θέλει να μου δώσει την μέγιστη ποινή και ακόμα περισσότερη όχι λόγω των «εγκλημάτων» μου, αλλά επειδή είμαι αμετανόητος και ντόμπρος. Η διαίσθησή μου μου λέει πως αυτό το δικαστήριο δεν πρόκειται να μου δείξει έλεος επειδή ξαφνικά θα λυπηθώ. Οπότε αντί να πω ψέμματα στο δικαστήριο σε μια αδύνατη προσπάθεια να σώσω τον εαυτό μου, όπως είμαι σίγουρος ότι κάνουν πολλοί όταν αντιμετωπίζουν την μέρα απόδοσης των ποινών τους, επιτρέψτε μου να σας πω γιατί λυπάμαι.

Λυπάμαι για το ότι όταν ήμουν 19 χρονών έχτισα δύο σφαγεία που μέχρι και σήμερα σκοτώνουν ζώα, ακόμα και τώρα καθώς μιλάω. Λυπάμαι που η Tandy Leather πουλάει δέρματα που έχουν αποσχιστεί από νεκρούς, και συχνά από ζωντανά σώματα ζώων όπως αγελάδες, στρουθοκάμηλοι, λαγοί, φίδια και γουρούνια. Λυπάμαι που οι επιχειρήσεις βυρσοδεψίας που προμηθεύουν την Tandy Leather Factory μολύνουν τη Γη με επικίνδυνα χημικά. Λυπάμαι που το εστιατόριο Tiburon βγάζει κέρδος από το εξαναγκαστικό τάισμα χηνών και παπιών μέχρι να εκραγούν τα συκώτια τους, ώστε οι πλούσιοι άνθρωποι να μπορέσουν να τα χρησιμοποιήσουν ως πατέ για τα κράκερ και το ψωμί τους. Λυπάμαι που κερδίζουν τα προς το ζην από νεκρά σώματα άγριων και εξωτικών ζώων. Λυπάμαι που ζούμε σε μια εποχή όπου μπορείς να βιάσεις ένα παιδί ή να χτυπήσεις μια γυναίκα μέχρι να λιποθυμήσει και να σου επιβληθεί μικρότερη ποινή φυλάκισης από έναν ακτιβιστή για την απελευθέρωση των ζώων ο οποίος επιτέθηκε σε ιδιοκτησία και όχι σε ανθρώπους.

Λυπάμαι που ο αδερφός μου ήταν τόσο απεγνωσμένος να ξεφύγει από τα χρέη που πέταξε από την Iowa στο Colorado απλά για να με παγιδεύσει σε μια μαγνητογραφούμενη και παρακολουθούμενη συζήτηση με ανταμοιβή λεφτά. Λυπάμαι που σχετίζομαι βιολογικά με έναν τέτοιο τιποτένιο ρουφιάνο. Λυπάμαι που περίμενα τόσο καιρό για να γίνω ενεργητικό μέλος του Μετώπου Απελευθέρωσης Ζώων (ALF). Για όλα αυτά τα πράγματα θα έχω πάντα κάποια λύπη. Αλλά όσον αφορά τους εμπρησμούς στην Leather Factory και στο Tiburon, δεν έχω καμία τύψη.

Συνειδητοποιώ ότι οι νόμοι αυτής της χώρας είναι υπέρ της δυνατότητας των επιχειρήσεων να βγάλουν κέρδος και όχι υπέρ του δικαιώματος των ζώων στη ζωή. Χρησιμοποιούνται [οι νόμοι] επίσης για να ευνοήσουν την ικανότητα των λευκών επιχειρηματιών να βγάλουν κέρδος από τη δουλεία μαύρων ατόμων. Χρησιμοποιούνται επίσης για να εξυπηρετήσουν την ικανότητα ενός συζύγου να επιτεθεί δόλια στη γυναίκα του και να της φερθεί λες και ήταν αντικείμενο. Εκείνοι που παραβιάζουν το νόμο και καταστρέφουν ιδιοκτησίες για να αντιταχθούν σε εκείνες τις καταπιέσεις αποκαλούνται επίσης «τρομοκράτες» και «φανατικοί» στην εποχή τους αλλά αυτό δεν άλλαξε το γεγονός ότι η κοινωνία προόδευσε και ακόμα προοδεύει σύμφωνα με εκείνες τις γραμμές.

Οπότε σήμερα είμαι ο κακός τύπος. Αυτό είναι απλά ζήτημα ιστορικής σύμπτωσης. Ποιος ξέρει, ίσως μια λιγότερο κτηνώδη και λιγότερο βίαιη κοινωνία να υπάρξει κάποια μέρα που θα κατανοεί πως η ζωή και η Γη είναι περισσότερο σημαντικές από τα προϊόντα θανάτου και βαναυσότητας. Και αν όχι, στο διάολο με όλους τέλος πάντων! Το αν οι υποστηρικτές μου ή αυτοί που με δυσφημούν πιστεύουν πως είμαι ένας αγωνιστής για την ελευθερία ή ένας φρενοβλαβής δεν κάνει καμία διαφορά για μένα. Έχω αφιερώσει χρόνια επιβεβαιωμένα προωθώντας, υποστηρίζοντας και παλεύοντας για την Απελευθέρωση των Ζώων. Έχω δει τα ζώα θύματα της της ανθρώπινης αδικίας, χιλιάδες από αυτά με τα ίδια μου τα μάτια, και αυτό που είδα ήταν αίμα, έντερα και σπλάχνα! Έδωσα μια υπόσχεση σε εκείνα τα ζώα και στον εαυτό μου, να αγωνιστώ για εκείνα με όποιον τρόπο μπορούσα. Δε μετανιώνω για τίποτα από αυτά, και δε θα μετανιώσω ποτέ!

Μπορείτε να μου στερήσετε την ελευθερία, αλλά δε μπορείτε να με υποτάξετε.

Θα ήθελα να πω πως, ως σύνολο, ολόκληρη η κοινότητα των βίγκαν δεν είχε απολύτως κανένα αντίκτυπο στο ολοκαύτωμα των μη ανθρώπων. Οποιαδήποτε μείωση της ζήτησης έχει/θα καλυφθεί από τις κυβερνητικές επιδοτήσεις που απορροφούν κάθε πλεόνασμα κρέατος/πουλερικών/γαλακτοκομικών και έτσι διασφαλίζουν ότι η οικονομία και τα κέρδη των προμηθευτών θα παραμείνουν άθικτα.

Στην πραγματικότητα, οι μόνες αυξήσεις στη ζήτηση που θα έχουν επίπτωση στην προμήθεια ζωικών προϊόντων είναι γενικά αυξήσεις που προκαλούνται από έναν όλο και αυξανόμενο πληθυσμό κρεατοφάγων.

Επομένως, η επικέντρωση στο βιγκανισμό, τη βίγκαν καθαρότητα, τη βίγκαν γατοτροφή, και ούτω καθεξής, δεν κάνει απολύτως τίποτα πέρα από το να διασφαλίζει πως εμείς δεν πρόκειται ποτέ να επηρεάσουμε την εκμετάλλευση των ζώων με κάποιον ουσιώδη τρόπο. Η απελευθέρωση των ζώων απαιτεί την μετακίνηση της προσοχής μας και γι' αυτό υποστηρίζω πως χρειάζεται να επαναπλαισιώσουμε το όλο ζήτημα.

Η βίγκαν καθαρότητα είναι ένας ανέφικτος και μάταιος στόχος οπότε δεν τον αναφέρω καν. Αλλά, δεδομένου ότι ο τρόπος ζωής μας δεν έχει καμία συνέπεια για τον εκθετικά αυξανόμενο αριθμό των θυμάτων του ολοκαυτώματος, χρειάζεται να αναγνωρίσουμε πως οι επιλογές μας είναι αυτό και μόνο – επιλογές. Προσωπικά, είμαι βίγκαν επειδή δεν υπάρχει καμία άλλη επιλογή. Η ίδια μου η δεοντολογία και ηθική μου υπαγορεύουν ότι δεν πρέπει να είμαι συνένοχος στην εκμετάλλευση των ζώων. Αλλά δεν είμαι πλέον μία βίγκαν ευαγγελίστρια.

Γιατί σπαταλάμε τόσο πολύ χρόνο με το να «αστυνομεύουμε» άλλους βίγκαν, να «εκπαιδεύουμε» και/ή να προσηλυτίζουμε άτομα που δεν είναι; Είτε ο καθένας από μας κάνει 10 άτομα βίγκαν αυτό το χρόνο είτε όχι, το καθαρό αποτέλεσμα για τα ζώα είναι ακόμα μηδενικό.

Με τη γνώση έρχεται η ευθύνη. Προτείνω πως, από τη στιγμή που οι βίγκαν κατέχουν τη γνώση του αιματηρού πολέμου που έχει κηρυχθεί ενάντια στα ζώα, έχουμε μεγαλύτερη και αδιαπραγμάτευτη ευθύνη να αγωνιστούμε εκ μέρους των φυλακισμένων. Και, επί τη ευκαιρία, η λέξη «πόλεμος» είναι η μόνο ακριβής περιγραφή για τις συνθήκες που επικρατούν και υπό τις οποίες τα ζώα είναι υποδουλωμένα, κατακρεουργημένα, ακρωτηριασμένα και δολοφονημένα με αμέτρητους τρόπους και σε άνευ προηγουμένου νούμερα.

Έχουμε μετατρέψει το βιγκανισμό σε θρησκεία και, ως άθεη, το αντιλαμβάνομαι αυτό ως τον τελειωτικό θανάσιμο χτύπημα που έχει ολοκληρωτικά αποδυναμώσει την κοινότητά μας.

Όταν επικεντρωνόμαστε στο βιγκανισμό, στο βίγκαν φονταμενταλισμό, στη βίγκαν προβολή, στις βίγκαν γατοτροφές, στη βίγκαν καθαρότητα, κτλ., έχουμε παραιτηθεί εξ ολοκλήρου από τις ευθύνες μας να κηρύξουμε πόλεμο εκ μέρους των ζώων.

Έχω ένα τεράστιο σύνολο από ιδέες και στρατηγικές σχετικά με το πως να απευθυνθούμε, να επιτεθούμε και να διαλύσουμε κομμάτια του συστήματος, ένα κάθε φορά.

Αλλά, ως μια ακτιβίστρια που συμμετέχει σε έναν πόλεμο ενώ, μονομερώς, η υπόλοιπη από την άμεση και την τοπική μου κοινότητα έχει επικεντρωθεί στο βιγκανισμό, η δημιουργικότητα και η αποφασιστικότητα δε μπορούν να πάνε πολύ μακριά. Και, σε γενικές γραμμές, η πλειονότητα των αγωνιστών για την απελευθέρωση των ζώων βρίσκονται στην ίδια κατάσταση με μένα.

Για παράδειγμα, φανταστείτε αν παίρναμε το 90+ τοις εκατό της βίγκαν κοινότητας που είναι επικεντρωμένο στην προβολή μακριά από τα τραπέζια και τις κουζίνες και τα κινητοποιούσαμε ως τις πόρτες των εκμεταλλευτών. Έχουμε ανθρώπινους πόρους. Αλλά η κοινότητά μας είναι εξαιρετικά ανίκανη να τους χρησιμοποιήσει και να τους βελτιώσει.

Μπορώ να συνοψίσω ολόκληρη την προσέγγισή μου για την απελευθέρωση των ζώων αρκετά λακωνικά. Χωρίς βιβλία. Χωρίς podcasts. Πρέπει να κάνουμε τα μειονεκτήματα της εκμετάλλευσης των ζώων να υπερτερήσουν των πλεονεκτημάτων. Πρέπει να καταστήσουμε το βασανισμό και τη δολοφονία των ζώων πολύ στενόχωρο και ασύμφορο. Πρέπει να εκθέσουμε τους εγκληματίες και να είμαστε αδυσώπητοι στην διατάραξη των κερδών τους και της ησυχίας τους.

Πρέπει να βρούμε τους αδύναμους κρίκους στην αλυσίδα και να αρχίσουμε να τους αφαιρούμε κομμάτι κομμάτι. Και κάποιες από τις προσεγγίσεις μου είναι ομολογουμένως αμφιλεγόμενες και επιθετικές.

Αλλά δεν υπάρχει τίποτα πιο αμφιλεγόμενο, επιθετικό, ή κατάφωρο από τη μοίρα στην οποία αφήνουμε να υποκύψουν τα ζώα εξαιτίας της δικιάς μας συλλογικής αδράνειας.

Ο Walter ήταν, είναι και θα είναι ένας από εμάς. Ήταν ένας από εμάς όταν επιτέθηκε στη βιομηχανία θανάτου Sheepskin Factory στο Glendale, στο Tandy Leather Factory στο Σολτ Λέικ Σίτι και στο εστιατόριο Tiburon που εμπορεύεται επιβολή, εξουσία και θάνατο στο Sandy.

Μέσα από αυτές τις δράσεις ο Walter ανέδειξε πόσο δυναμικές και γεμάτες πάθος δράσεις μπορούν να γίνουν για την υπόθεση των μη ανθρωπίνων ζώων, σήμερα,τώρα. Υπογράμμισε όπως και πολλοί άλλοι αγωνιστές για την απελευθέρωση των ζώων, πως αυτό που έχει ανάγκη το κίνημα για την απελευθέρωση τους δεν είναι περισσότερες υπογραφές «μείωσης της βαρβαρότητας», κλάματα και παρακάλια απέναντι στους εξουσιαστές και βιαστές της ζωής. Δεν είναι οι περισσότερες φιλοσοφικές συζητήσεις για το «εάν» και «πώς» και «με βάση ποια ψευδό-ηθικίστικη θεωρία» υποστηρίζουμε την «τάδε» ή την «δείνα» υποταγμένη στάση για το ζήτημα των τσακισμένων από την ανθρώπινη κυριαρχία αδελφών μας. Αλλά ο δρόμος της σύγκρουσης, της αμετανόητης μαχητικότητας, της λυσσασμένης αντεπίθεσης.

Ο Walter ήταν ένας από εμάς όταν συνελήφθη από τα ένστολα τσιράκια της κυριαρχίας, τους πράκτορες της ATF. Όταν δέχθηκε το ρουφιάνικο «δόσιμο» του από τον ίδιο του τον αδερφό Trapper Zuehlke. Όπως είναι γνωστό, η ρουφιανιά όπως και η καταπίεση δεν έχουν σύνορα. Αυτό όμως που είναι επίσης γνωστό είναι πως οι ρουφιάνοι πολιτικών ακτιβιστών δεν ξεχνιούνται εύκολα.

Η καταστολή μαχητικών συντρόφων και συντροφισσών που παλεύουν για την απελευθέρωση των ζώων και της γης, και εν τέλει για την Ολική Απελευθέρωση από τα ανθρώπινα δεσμά, όχι μόνο δεν μας φοβίζει αλλά μας εξοργίζει. Είναι γνωστή η πάγια τακτική πολιτικής απομόνωσης που ακολουθείται μέσα από τέτοιου είδους κατασταλτικές διαδικασίες ώστε να τσακιστούν πολιτικά και ηθικά οι ακτιβιστές. Αλλά για άλλη μια φορά η κυριαρχία τα έκανε μαντάρα. Όχι μονάχα δεν κατάφερε να απομονώσει πολιτικά και ως φυσική παρουσία τον Walter αλλά κατάφερε να δημιουργήσει ένα από τα πιο ισχυρά διεθνή κινήματα αλληλεγγύης που έχει λάβει χώρα τα τελευταία χρόνια. Αυτού του είδους η αλληλεγγύη δεν αναπτύχθηκε πάνω στην βάση της προσωπολατρίας αλλά στην βάση της πολιτικής στάσης και δράσης, υποκείμενα μιας συνολικότερης θεώρησης για το υπάρχον.

Ο Walter ήταν ένας από εμάς όταν γνώρισε για πρώτη φορά τα «κελιά της ελευθερίας» στην Αμερική για τον εμπρησμό μιας αποθήκης μεθαμφεταμινών ενός από τους μεγαλύτερους βαρόνους ναρκωτικών της Αϊόβα που διοχέτευε ναρκωτικά και στον ρουφιάνο αδελφό του, τον Steve Gomez.

Ήταν ένας από εμάς όταν έφαγε την «ποινή» του για τον εμπρησμό του Sheepskin Factory. Είναι ένας από εμάς στο σήμερα που οι συνθήκες εγκλεισμού του αναδεικνύουν και την εκδικητικότητα του υπάρχοντος συστήματος όταν για δύο 15λεπτες κλήσεις στην οικογένεια του και απλά την ημερήσια διατροφή του είναι αναγκασμένος να πληρώνει σχεδόν 50 δολάρια. Ο Walter υποχρεώνεται στην ουσία να «αγοράζει» την διατροφή του καθώς του παρέχεται εκδικητικά vegetarian και όχι vegan διατροφή. Όπως ενημερωνόμαστε ακόμα, θα πρέπει να παρθεί ιδιαίτερη «δικαστική απόφαση» μόνο και μόνο για να επιλέξει ο ίδιος τι θα βάλει στο στόμα του και όχι η κυριαρχία...

Για μας η «σωφρονιστική» διαδικασία δεν είναι τίποτε παραπάνω από την άλλη όψη του ίδιου ακριβώς νομίσματος. Ονειρευόμαστε και ετοιμαζόμαστε πιο μαχητικά από ποτέ για την δημιουργία μιας κοινωνίας που θα ανθίσει στις στάχτες της τελευταίας φυλακής, μιας κοινωνίας που προάγει τον βιοκεντρισμό και τον συμβιοτισμό έναντι στο εμετικό καρτεσιανό κατασκεύασμα του ανθρωποκεντρισμού, μιας κοινωνίας που η λέξη σπισισμός θα είναι ξεχασμένη μια και καλή και η αυτοδιάθεση κάθε ζώου δεν θα είναι πια ένα μακρινό παραμύθι.

Γι' αυτό λοιπόν και ακονίζουμε τα δόντια και τα νύχια μας σαν λυσσασμένα αγρίμια στο άκουσμα μιας ακόμα «ποινής» που είναι αναγκασμένος να δεχθεί ο Walter στις 13 Οκτωβρίου στο δικαστήριο του Σολτ Λέικ Σίτι, στις 3 το μεσημέρι, και κραυγάζουμε επιθετικά πάνω από το κεφάλι του εκάστοτε εντεταλμένου δικαστή:

Άμεση Απελευθέρωση του Walter ΤΩΡΑ!

Κανένας αγωνιστής για την Ολική Απελευθέρωση
στα κελιά των εξουσιαστών

Μέχρι την καταστροφή και της τελευταίας φυλακής...