Πηγή: Συνέλευση για την Αντισπισιστική Δράση

Άλλη μια φορά
Απλώνω το χέρι στους συντρόφους
Σφίγγω τη γροθιά στον εχθρό

Συντρόφια της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς, σας γράφω λίγες ώρες πριν την έναρξη της εκδίκασης της «υπόθεσης βόμβες», ενός κακέκτυπου της «υπόθεσης Θερβάντες».

Η εξουσία και οι λακέδες της προσπαθούν να με καταδικάσουν για την τοποθέτηση ενός εμπρηστικού μηχανισμού σε μία εκκλησία, και γι’ αυτό το γεγονός κινδυνεύω με δραστική ποινή 5 έως 20 χρόνων, στο πλαίσιο του αντιτρομοκρατικού νόμου. Η πυρά για το κυνήγι μαγισσών ήδη ετοιμάζεται.

Μέχρι τη 14η Αυγούστου 2010 κατοικούσα στην κατάληψη Λα Κρότα, όπου υπήρχε μία αναρχική βιβλιοθήκη (την οποία γλέντησαν οι μπάτσοι την καταραμένη εκείνη μέρα), το όμορφο σπίτι μου μετατράπηκε σε ένα από τα «κέντρα εξουσίας» της εισαγγελίας, σε ένα από τα θεμέλια της αποτυχημένης θεωρίας της συμμετοχής σε παράνομη τρομοκρατική οργάνωση… τι προσβολή για όποιον φτύνει την επιβολή των εξουσιαστών. Οι κάτοικοι του σπιτιού αυτού σχεδιάζαμε ανοιχτά την προπαγάνδα αντεξουσιαστικών ιδεών, πράγμα που το κράτος τρέμει.

Η προφυλάκισή μου (που διάρκεσε 9 μήνες στη φυλακή και 3 μήνες σε κατ’ οίκον περιορισμό) δεν με εξέπληξε, αφού τα ΜΜΕ έχτιζαν τα θεμέλια μήνες πριν, μόνο ο απροκάλυπτος τρόπος που έγινε με καταπλήσσει, καθώς περίμενα περισσότερα από τις «αστυνομικές υπηρεσίες πληροφοριών»· εξάλλου, απέναντί μου δεν υπάρχει κανένα άμεσο αποδεικτικό στοιχείο συμμετοχής μου σε αυτήν ή οποιαδήποτε άλλη επίθεση, παρά μόνο η κατηγορία εναντίον των ιδεών, πράγμα που δεν αναφέρω για να πιαστώ στη νομιμότητα ή να υπερασπιστώ την αθωότητά μου, αφού ο αναρχικός αγώνας δεν μπορεί να είναι παρά παράνομος. Κάθε ώρα που κάθομαι στο εδώλιο της κατηγορημένης νιώθω βρόμικη που συμμετέχω σε αυτήν τη δημοκρατική διαδικασία, δεν έχω τίποτα να αποδείξω σε κανένα δικαστή, η μόνη άποψη που με ενδιαφέρει είναι αυτή των συνεργών μου στο έγκλημα του πολέμου για την ελευθερία και την αναρχία. Με θέλουν στη φυλακή επειδή δε φιλάω το σταυρό της μετάνοιας, επειδή δε σκύβω το κεφάλι. Η έκβαση είναι αβέβαιη, ίσως να καταφέρουν να φυλακίσουν το σώμα μου ή ίσως στο κοντινό μέλλον οι διαφωνούντες με το Κεφάλαιο να έχουν κλεισμένο εισιτήριο για τη φυλακή· αυτό είναι το κόστος της επιθυμίας να απαλλοτριώσουμε τις ζωές μας από όσους είναι δήμιοι στη δούλεψη των εραστών της τάξης.

Νιώθω αδερφή σας χωρίς να έχουμε ανταλλάξει ούτε λέξη, κάθε μέρα που σας στερεί το Κεφάλαιο δεν μου περνάει απαρατήρητη, γνωρίζω τη μοναξιά ενός κρύου κελιού, τη λύσσα που σου στεγνώνει το στόμα στη θέα της πόρτας που κλείνει και πώς είναι να μισείς το κάθε πρωινό που βλέπεις τον κλειδούχο, η αλληλεγγύη για μένα δεν είναι μια άσκηση οίκτου ή «ανθρωπισμού», είναι ένα εργαλείο του αντεξουσιαστικού αγώνα, δεν μπορώ πια να ζω στην κοινωνική ειρήνη του Κεφαλαίου, με πονάει και με ανησυχεί να βλέπω κι άλλους στα κλουβιά, είτε μιλούν την ίδια ή άλλη γλώσσα, είτε ανήκουν στο ίδιο ή σε άλλο είδος, είτε έχουν ουρά, πόδια ή φτερά.

Συντρόφια, έχετε συνεισφέρει με θαυμάσιο τρόπο στη διάδοση των επαναστατικών μηδενιστικών και αναρχικών ιδεών. Συνεχίστε έτσι, είναι για μένα πάντοτε ευχάριστο να διαβάζω τα γράμματά σας.

Σήμερα μπορώ κι απολαμβάνω έναν ουρανό χωρίς κάγκελα, την επαφή ενός συντρόφου, τον περίπατο στους δρόμους αυτής της άνευρης πόλης, σε μερικές εβδομάδες… ποιος ξέρει;

Και τέλος για εσάς, αγαπητοί διώκτες, που θα αναλύσετε κάθε κόμμα με αμέτρητους εμπειρογνώμονες για να οπλίσετε μια νέα διαδικασία, ελπίζω να σας βγει, οι αφέντες σας θα είναι περήφανοι.


Μόνικα Καμπαγιέρο
Αναρχική
Κατηγορούμενη για την «υπόθεση βόμβες»
Σαντιάγο, Χιλή
[Νοέμβρης 2011]

Πηγή: Culmine