Η κύρια ενημέρωση σχετικά με την υπόθεση προέρχεται από το newsletter της Sea Shepherd. Η εξέλιξη της υπόθεσης, με την απαγόρευση της εισαγωγής δελφινιών στην Ελβετία, είναι ένα σημαντικό πρώτο βήμα, το οποίο αναδεικνύει δύο σημεία.
Πρώτον, ότι μπορούν με νόμιμα μέσα (π.χ. πρόταση μέσα στη βουλή) να επιτευχθούν αρκετά υπέρ των υπό εκμετάλλευση ζώων, και γι' αυτό η χρήση κάθε δυνατού μέσου είναι αναγκαία. Ταυτόχρονα, όμως, ότι η κίνηση αυτή έχει συγκεκριμένα όρια, τα οποία και δεν πρέπει να αγνοηθούν αν θέλουμε να είμαστε συνεπείς ως προς την απελευθέρωση των ζώων, αλλά και αν δεν θέλουμε οι μικρές αυτές νικές να μας οδηγήσουν σε μια συνολική ήττα.
Π.χ. το γεγονός ότι η παρακάτω πρόταση έγινε από βουλευτή των Φιλελεύθερων Πρασίνων, ενός κεντροδεξιού κόμματος της Ελβετίας, ενέχει αρκετές προβληματικές. Από τη μία υπεράσπιση του καπιταλιστικού συστήματος, από την άλλη κινήσεις για την προστασία της φύσης, η οποία απειλείται ακριβώς από το σύστημα αυτό και το γενικότερο πολιτισμικό οικοδόμημα που έχει ως ρίζα του την ανθρωποκεντρική λογική. Δηλαδή, μια φαινομενική μεταρρύθμιση του συστήματος που προκαλεί το πρόβλημα, πιθανόν και στα πλαίσια του «πράσινου καπιταλισμού».
Σε ότι αφορά εμάς όμως και το κίνημα για την απελευθέρωση των ζώων, πρέπει να κατανοήσουμε τουλάχιστον πως όσο υπάρχει το σύγχρονο πολιτικό-οικονομικό-κοινωνικό σύστημα, δεν μπορεί να επιτευχθεί ουσιαστική απελευθέρωση, μιας και οι όποιες νίκες θα προκύπτουν απλά από αλλαγή των συμφερόντων των κρατών, των κυβερνήσεων, των επιχειρήσεων, δηλαδή αυτών που μας εξουσιάζουν.
Έτσι και στην προκειμένη περίπτωση, ναι μεν απαγορεύτηκε η εισαγωγή δελφινιών, μα η αιχμαλωσία τους όχι. Ναι μεν, αλλά. Όπως συμβαίνει και με την απαγόρευση του κυνηγιού φαλαινών, και τις αποφάσεις σε παγκόσμιο επίπεδο, αλλά και σε τόσες άλλες υποθέσεις.
Προκύπτει λοιπόν εκ των πραγμάτων η ανάγκη για ένα νέο επαναστατικό κύμα για την απελευθέρωση του ανθρώπου, των ζώων, και της γης. Για την ολική απελευθέρωση, με κάθε δυνατό μέσο.
Πρώτον, ότι μπορούν με νόμιμα μέσα (π.χ. πρόταση μέσα στη βουλή) να επιτευχθούν αρκετά υπέρ των υπό εκμετάλλευση ζώων, και γι' αυτό η χρήση κάθε δυνατού μέσου είναι αναγκαία. Ταυτόχρονα, όμως, ότι η κίνηση αυτή έχει συγκεκριμένα όρια, τα οποία και δεν πρέπει να αγνοηθούν αν θέλουμε να είμαστε συνεπείς ως προς την απελευθέρωση των ζώων, αλλά και αν δεν θέλουμε οι μικρές αυτές νικές να μας οδηγήσουν σε μια συνολική ήττα.
Π.χ. το γεγονός ότι η παρακάτω πρόταση έγινε από βουλευτή των Φιλελεύθερων Πρασίνων, ενός κεντροδεξιού κόμματος της Ελβετίας, ενέχει αρκετές προβληματικές. Από τη μία υπεράσπιση του καπιταλιστικού συστήματος, από την άλλη κινήσεις για την προστασία της φύσης, η οποία απειλείται ακριβώς από το σύστημα αυτό και το γενικότερο πολιτισμικό οικοδόμημα που έχει ως ρίζα του την ανθρωποκεντρική λογική. Δηλαδή, μια φαινομενική μεταρρύθμιση του συστήματος που προκαλεί το πρόβλημα, πιθανόν και στα πλαίσια του «πράσινου καπιταλισμού».
Σε ότι αφορά εμάς όμως και το κίνημα για την απελευθέρωση των ζώων, πρέπει να κατανοήσουμε τουλάχιστον πως όσο υπάρχει το σύγχρονο πολιτικό-οικονομικό-κοινωνικό σύστημα, δεν μπορεί να επιτευχθεί ουσιαστική απελευθέρωση, μιας και οι όποιες νίκες θα προκύπτουν απλά από αλλαγή των συμφερόντων των κρατών, των κυβερνήσεων, των επιχειρήσεων, δηλαδή αυτών που μας εξουσιάζουν.
Έτσι και στην προκειμένη περίπτωση, ναι μεν απαγορεύτηκε η εισαγωγή δελφινιών, μα η αιχμαλωσία τους όχι. Ναι μεν, αλλά. Όπως συμβαίνει και με την απαγόρευση του κυνηγιού φαλαινών, και τις αποφάσεις σε παγκόσμιο επίπεδο, αλλά και σε τόσες άλλες υποθέσεις.
Προκύπτει λοιπόν εκ των πραγμάτων η ανάγκη για ένα νέο επαναστατικό κύμα για την απελευθέρωση του ανθρώπου, των ζώων, και της γης. Για την ολική απελευθέρωση, με κάθε δυνατό μέσο.
Η βουλευτής του κόμματος των Φιλελεύθερων Πρασίνων Isabelle Chevalley κατάφερε να απαγορεύσει την εισαγωγή δελφινιών στην Ελβετία με τη βοήθεια της Sea Shepherd Ελβετίας και την Swiss Cetacean Society-SCS.
Οι δύο τελευταίες υποστήριξαν με επιτυχία την βουλευτή στην πρότασή της μέσα στο ελβετικό κοινοβούλιο, που καλούσε σε απαγόρευση της εισαγωγής δελφινιών στην Ελβετία. Στις 12 Μαρτίου, η βουλευτής κατέθεσε στα μέλη της βουλής ένα ενημερωτικό έγγραφο που συντάχθηκε από κοινού με τις δύο οργανώσεις.
Στις 13 Μαρτίου, έπειτα από πιστική δημόσια συζήτηση, η βουλευτής κατάφερε να περάσει την πρόταση για την απαγόρευση με 112 ψήφους υπέρ και 60 κατά.
Το Συμβούλιο των Κρατών [Council of States] τότε επέβαλε την απαγόρευση της εισαγωγής δελφινιών στην Ελβετία, αλλά απέρριψε ωστόσο την απαγόρευση της αιχμαλωσίας τους.
Οι δύο οργανώσεις ανησυχούν για την τύχη τριών δελφινιών, μιας μητέρας και των δύο παιδιών της που κρατούνται ακόμα υπό αιχμαλωσία στο μοναδικό δελφινάριο της Ελβετίας, το Connyland. Το πάρκο αυτό οργάνωσε ένα rave πάρτυ τον περασμένο Νοέμβριο, που είχε ως επακόλουθο να πεθάνουν δύο δελφίνια, αυξάνοντας έτσι τον αριθμό θανάτων στην Ελβετία σε 8 δελφίνια μέσα σε μόλις τρία χρόνια. Το Connyland ξανάνοιξε στις 31 Μαρτίου και το σχετικό σόου με τα αιχμάλωτα δελφίνια θα συνεχιστεί.
Κανένα σχόλιο