Αρχειοθήκη ιστολογίου

Για την υπόθεση των «Barchem 4»

Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου 2012

Η πληροφόρηση σχετικά με την υπόθεση προέρχεται κυρίως από την σελίδα υποστήριξης των κατηγορούμενων, η οποία έχει δημιουργηθεί από την ομάδα στήριξης φυλακισμένων βίγκαν ακτιβιστών στην Ολλανδία, Steungroep Veganisten Achter Tralies ή SVAT, καθώς και από το Animal Liberation Front Supporters Group.

Με αφορμή τη διεξαγωγή των δικών την περασμένη εβδομάδα και εν αναμονή της απόφασης του δικαστηρίου, θα επιχειρήσουμε μια ανασκόπηση της υπόθεσης και των στοιχείων της. Και θα εκφράσουμε την αλληλεγγύη μας και την στήριξή μας στους κατηγορούμενους, γιατί όπως λένε και στην δήλωσή τους, «η αλληλεγγύη είναι το κλειδί για να κρατήσουμε κάθε αγώνα ζωντανό και για να δημιουργήσουμε ένα κίνημα το οποίο δε θα μπορέσουν ποτέ να διαλύσουν».


Η υπόθεση

Μια νύχτα στα τέλη του Οκτώβρη του 2009, συνέβη ένα περιστατικό σε μια φάρμα εκτροφής μινκ στο Barchem, στην ανατολική Ολλανδία, που είχε ως αποτέλεσμα την απελευθέρωση 5.000 μινκ, τα περισσότερα από τα οποία δεν επαναιχμαλωτίστηκαν ποτέ.

Έπειτα από αυτό η ολλανδική αστυνομία συνέλαβε τέσσερα άτομα με την κατηγορία της απελευθέρωσης των μινκ από τη φάρμα. Η αστυνομία εισέβαλε στη συνέχεια σε τρία διαμερίσματα και κατέσχεσε όλους τους υπολογιστές, ψηφιακές συσκευές, παπούτσια, και διάφορα άλλα αντικείμενα.

Οι τρεις από τους τέσσερις συλληφθέντες (και πλέον κατηγορούμενοι) τελούσαν υπό κράτηση στη φυλακή (για διάστημα από ένα μέχρι τρεις μήνες), με αυστηρούς περιορισμούς και ανεπαρκές φαγητό. Αφέθηκαν μετέπειτα ελεύθεροι με εγγύηση και με εκκρεμή δίκη, προγραμματισμένη για τα τέλη του φετινού Σεπτέμβρη. Ο τέταρτος αφέθηκε μετά από τρεις μέρες κράτησης.


Λίγα στοιχεία για τους κατηγορούμενους

Κατηγορόυμενη Α
Η κατηγορούμενη Α συνελήφθη στο Barchem, στην περιοχή όπου έγινε η εν λόγω απελευθέρωση των μινκ. Τέθηκε αμέσως υπό κράτηση στη φυλακή για περίπου δύο μήνες, με τον περισσότερο καιρό να βρίσκεται σε απόλυτη απομόνωση. Της στερούσαν το δικαίωμα για τηλεφωνήματα, γράμματα, ή για συνομιλία με οποιονδήποτε άλλον πέραν του δικηγόρου της. Τώρα έχει αφεθεί ελεύθερη με εγγύηση χωρίς περιορισμούς.

Κατηγορούμενη Β
Η κατηγορούμενη Β (24 χρονών την στιγμή της σύλληψης) συνελήφθη δύο εβδομάδες έπειτα από το εν λόγω περιστατικό και κρατήθηκε στη φυλακή για τέσσερις εβδομάδες μέχρι να αφεθεί ελεύθερη με εγγύηση χωρίς περιορισμούς. Δεν της παρείχαν βίγκαν φαγητό, ούτε το δικαίωμα για τηλεφωνήματα, γράμματα ή την δυνατότητα να μιλάει με άλλον πέραν του δικηγόρου της για τρεις εβδομάδες.

Κατηγορούμενος Γ
Ο κατηγορούμενος Γ (24 χρονών την ημέρα της σύλληψης) συνελήφθη περίπου τρεις εβδομάδες μετά το περιστατικό. Κρατήθηκε υπό αστυνομική επιτήρηση για τρεις μέρες και αφέθηκε ελεύθερος ξανά χωρίς περιορισμούς.

Κατηγορούμενος Δ
Ο κατηγορούμενος Δ (24 χρονών τη στιγμή της σύλληψης) συνελήφθη περίπου δύο μήνες μετά το εν λόγω περιστατικό. Αρχικά ήταν υπό κράτηση εκτός Ολλανδίας για ένα μήνα, ενώ έπειτα μεταφέρθηκε πίσω στην Ολλανδία για άλλους δύο μήνες. Αφέθηκε τελικά ελεύθερος με εγγύηση με αυστηρού περιορισμούς.

Αξίζει να σημειώθει ότι όλοι οι κατηγορούμενοι είναι βίγκαν, ενώ ακολούθησαν τις νομικές συμβουλές των δικηγόρων τους και δεν μίλησαν καθόλου κατά την ανάκρισή τους από την αστυνομία [στα αγγλικά ο όρος είναι no-comment interview].


Η εκδίκαση της υπόθεσης

Η δίκη για την υπόθεση έγινε στις 25 και στις 27 αυτού του Σεπτέμβρη, στο Rotterdam της Ολλανδίας. Για τώρα θα ακολουθήσει μια μικρή ενημέρωση σχετικά με τη δίκη, ενώ περισσότερες πληροφορίες και επίσημη ανακοίνωση από πλευράς των κατηγορούμενων και των υποστηρικτών τους μετά την ετυμηγορία στις 11 Οκτώβρη.

Υπήρχαν δύο κατηγορίες: α) η πρόκληση ζημιών σε έναν φράχτη και β) η απελευθέρωση 5.000 μινκ. Γι' αυτές τις κατηγορίες, οι κατήγοροι έχουν ζητήσει φυλάκιση 15 μηνών, από τους οποίους οι 5 μήνες θα αναστέλλονταν για τους 3 κατηγορούμενους (οπότε θα αντιμετώπιζαν φυλάκιση 10 μηνών συνολικά), ενώ για τον τέταρτο κατηγορούμενο να ισχύσει πλήρως. Σε αυτά ελπίζουν οι κατήγοροι, με την τελική απόφαση να εξαρτάται από τους δικαστές, οι οποίοι θα αποφασίσουν στις 11 Οκτώβρη. Υπάρχουν βέβαια πιθανότητες για άσκηση έφεσης και ενστάσεων σχετικά με την απόφαση αργότερα.

Οι δικηγόροι των κατηγορούμενων έχουν ζητήσει την πλήρη αθώωσή τους εξαιτίας της μη-νομιμότητας των τεχνικών της αστυνομίας, και της άρνησής τους να παραθέσουν πλήρως τα στοιχεία των ερευνών που αποτελούν κομμάτι αυτής της υπόθεσης. Η αστυνομία υπήρξε πολύ δόλια και απέκρυπτε το τι κάνει, κρύβοντας σκοπίμως σημαντικές πληροφορίες που ήταν απαραίτητες για μια δίκαιη δίκη. Χρησιμοποιούσαν υπερβολικά παρεμβατικές και βαριές τεχνικές (συμπεριλαμβανομένης της φυσικής παρακολούθησης, της παγίδευσης τηλεφώνων, της χρήσης συσκευών εντοπισμού, κτλ.), οι οποίες είναι ίδιου επιπέδου με τις λεγόμενες αντιτρομοκρατικές έρευνες, και καμία από αυτές τις τεχνικές δε μπόρεσαν να τις δικαιολογήσουν νομικά στο δικαστήριο. Στην πραγματικότητα, ολόκληρη η υπόθεση βασίζεται σε ανώνυμους μάρτυρες που δε θα μπορούσαν να ανακριθούν κανονικά και στην πραγματικότητα η ανωνυμία τους δεν έχει καμία υπόσταση.

Ο ιδιοκτήτης της φάρμας ισχυρίζεται πως οι ζημιές ανέρχονται στα 110.000 ευρώ, αλλά δεν έχει καταφέρει να δώσει αποδείξεις σχετικά και έτσι αυτός ο ισχυρισμός δε θα μπορούσε να γίνει επίσημα σε μια ακρόαση στο δικαστήριο. Αντ' αυτού μπορεί να κινηθεί εναντίον των κατηγορουμένων με μηνύσεις [civil case].

Δεν υπάρχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον από πλευράς τύπου και ΜΜΕ καθώς η υπόθεση είναι παλιά, αλλά υπάρχουν δημοσιευμένα κάποια μικρά άρθρα (π.χ. εδώ στα ολλανδικά). Η υπεύθυνη αστυνομική μονάδα παραμένει σιωπηλή, πιθανόν επειδή όλη η υπόθεση είναι αρκετά ντροπιαστική για αυτούς. Έχουν ξοδευτεί τεράστια ποσά χρημάτων, οι δραστηριότητές τους είναι σε μεγάλο βαθμό αμφισβητήσιμες (ενώ παραμένουν και αδικαιολόγητες), και παρά τον μεγάλο προϋπολογισμό της ομάδας και τους τόσους πόρους, αυτή η αστυνομική ομάδα απέτυχε.


Δήλωση κάποιων από τους «Barchem 4» πριν την δίκη

Πριν την δίκη την εβδομάδα που πέρασε, κάποιοι από τους κατηγορούμενους της υπόθεσης έκαναν την παρακάτω δήλωση για να πουν μερικά πράγματα σχετικά με την υπόθεση, τη δίκη αλλά και το ευρύτερο ζήτημα της καταστολής. Η δήλωσή τους αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα υποστήριξής τους.
Αυτά τα λόγια είναι για κάθε έναν από μας που έχει νιώσει αβοήθητος απέναντι σε έναν εχθρό χίλιες φορές μεγαλύτερο από τον εαυτό μας.

Τα τελευταία χρόνια η καταστολή κάθε αγώνα για την απελευθέρωση έχει αυξηθεί. Σε διάφορες χώρες η προσοχή των αρχών έχει επικεντρωθεί σε διάφορα κινήματα, αλλά η ουσία παραμένει ίδια: το κράτος και οι κυβερνήσεις προστατεύουν τους βασανιστές, όχι τους βασανιζόμενους. Προστατεύουν τους δράστες, όχι τα θύματα. Προστατεύουν αυτούς που βιάζουν, σκοτώνουν και υποδουλώνουν. Όχι εκείνους που αμφισβητούν την ίδια την ύπαρξη των κλουβιών. Για να το κάνουν αυτό, χρησιμοποιούν νέους νόμους, ειδικές αστυνομικές μονάδες, περισσότερες και καλύτερες τεχνικές επιτήρησης.

Σε αυτή την πρόσφατη υπόθεση του κινήματος για την απελευθέρωση των ζώων, οι γράφοντες κατηγορήθηκαν για ένα έγκλημα: ότι τάχα ελευθέρωσαν 5.000 μινκ από τα κλουβιά τους, όπου θα ζούσαν μια ζωή φόβου, δυστυχίας και εγκλεισμού πριν να θανατωθούν για να «γίνουν» γούνινα παλτά, σε μια «φάρμα γούνας» στο ολλανδικό χωριό του Barchem.

Γι' αυτό τον λόγο θα δικαστούμε στις 25 και 27 Σεπτεμβρίου στην Ολλανδία.

Δεν θα ξοδέψουμε κι άλλες λέξεις για το συγκεκριμένο γεγονός, λαμβάνοντας υπ' όψιν πως πλησιάζει η δίκη, αλλά θα θέλαμε να εκθέσουμε την οπτική μας στο κίνημα, για το τι πετυχαίνει η καταστολή, για το τι σημαίνει στ' αλήθεια η καταστολή για εμάς.

Η καταστολή πρέπει να αντιμετωπιστεί μετωπικά. Πρέπει να την περιμένουμε, πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι και έτοιμοι να αποδεχτούμε τις συνέπειες της αμφισβήτησης της αληθινής κατάστασης των πραγμάτων. Χωρίς αυτή την συνειδητοποίηση θα ζούμε τις ζωές μας με φόβο και δε θα παλεύουμε με κάποιον αποτελεσματικό τρόπο. Η καταστολή γεννιέται εξαιτίας της αποτελεσματικότητας. Κάθε δράση έχει και μια αντίδραση, γι' αυτό και οι κυβερνήσεις με την αστυνομία παρεμβαίνουν για να σταματήσουν τους αποτελεσματικούς τρόπους επίτευξης των στόχων μας. Αν ήμασταν αναποτελεσματικοί, τότε δε θα γινόταν τίποτα για να μας σταματήσουν επειδή οι αρχές δε θα νοιάζονταν καν.

Πρέπει να αποδεχτούμε την ιδέα της καταστολής, αν θέλουμε να ξεκινήσουμε έναν αγώνα που θα επιφέρει κάποια αλλαγή. Η καταστολή και η αποτελεσματική αλλαγή είναι βασικά δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Η χειρότερη αντίδραση [που θα μπορούσαμε να έχουμε απέναντι] στην καταστολή είναι το να τρέξουμε φοβισμένοι. Αυτό δίνει στην καταστολή την δύναμή της. Εμείς ως κίνημα επιλέγουμε το πώς αντιδρούμε στην καταστολή, και μπορούμε να την αφήσουμε είτε να μας επηρεάσει, είτε όχι. Η συνέχιση των εκστρατειών που προσπαθούν να σταματήσουν είναι ο καλύτερος τρόπος για να αμφισβητήσουμε και να πολεμήσουμε την καταστολή. Το να επιστρέψουμε πιο δυναμικά, καλύτερα, πιο οργανωμένα, δυνατότεροι, και πιο προετοιμασμένοι. Να περιμένουμε και να αντιμετωπίζουμε την καταστολή έτσι ώστε να μικραίνει το μέγεθος των επιπτώσεων όταν την υφιστάμεθα. Να μάθουμε από τα λάθη ο ένας του άλλου και να ενδυναμώσουμε τη στρατηγική μας. Αλλιώς, αφήνουμε στις αρχές ένα προσχέδιο [blueprint] που μπορούν να χρησιμοποιήσουν για να εξαφανίσουν κάθε είδους διαφωνίας, σε οποιοδήποτε άλλο είδος κινήματος.

Αυτός είναι ο τρόπος που λειτουργούν: χτυπούν έναν από εμάς για να διδάξουν χιλιάδες. Αυτός είναι ο ιδιαίτερος σκοπός των συλλήψεων και των επιδρομών σε σπίτια, της απομόνωσης και της φυλάκισης. Είναι το καλύτερό τους όπλο: να ενσταλάζουν τον φόβο στα κεφάλια μας ώστε να μας κάνουν ακίνδυνους, να μας κάνουν να σιωπήσουμε.

Γι' αυτό το λόγο, ενώ θα είμαστε αντιμέτωποι με αυτή τη δίκη, θα θέλαμε να θυμάστε όλοι ότι κι εμείς, επίσης, έχουμε το όπλο μας. Είναι ένα όπλο δυνατότερο από το δικό τους γιατί είναι φτιαγμένο από συμπόνια και οργή, βασίζεται στην αφοσίωση και στην ειλικρίνεια μεταξύ ανθρώπων που μοιράζονται το ίδιο συναίσθημα του επείγοντος [urgency]: ονομάζεται αλληλεγγύη.

Η αλληλεγγύη σημαίνει το να υποστηρίζουμε ο ένας τον άλλο σε στιγμές ανάγκης, αλλά και να αντεπιτιθέμεθα, χωρίς να αφήνουμε τον φόβο να κυριαρχήσει στις ζωές μας ή να μας σταματήσει από το να είμαστε αποτελεσματικοί. Σημαίνει να είμαστε ένα ως κίνημα, με όλο μας το σθένος, τις δεξιότητες και τις ικανότητες. Και τελικά, να βρισκόμαστε μέσω του κοινού μας σκοπού: του τέλους της ανηλεούς εκμετάλλευσης των άλλων ζωντανών όντων και του πλανήτη που μας φιλοξενεί όλους.

Η αλληλεγγύη είναι το κλειδί για να κρατήσουμε κάθε αγώνα ζωντανό και για να δημιουργήσουμε ένα κίνημα το οποίο δε θα μπορέσουν ποτέ να διαλύσουν.

Γιατί κανείς δεν είναι ελεύθερος, αν δεν είναι ΌΛΟΙ ελεύθεροι.

-Κάποιοι κατηγορούμενοι της υπόθεσης «Barchem 4»

, • 0 σχόλια edit post

1/10: Vegan καφενείο στην κατάληψη Σκαραμαγκά


• 0 σχόλια edit post

Απελευθέρωση των Ζώων, Ολική Απελευθέρωση

Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου 2012

Το ακόλουθο κείμενο αποτελεί μετάφραση από άρθρο του τεύχους #27 του περιοδικού No Compromise, που κυκλοφόρησε την άνοιξη του 2005. Μιλάει σύντομα και με ελαφρώς καυστικό τρόπο για την διασυνεκτικότητα μεταξύ των διαφόρων εκφάνσεων εκμετάλλευσης και διαχωρισμών, τη σχέση τους με το κίνημα της απελευθέρωσης των ζώων και το τι θα 'πρεπε να γίνει ώστε να μπορέσουμε να τους αντιπαλέψουμε μέσα μας και έξω μας.


Κανείς δεν είναι ελεύθερος όταν άλλοι καταπιέζονται

Ρητορικά μιλώντας, είναι ξεκάθαρο ότι οι υποστηρικτές της απελευθέρωσης των ζώων [animal liberationists] αναγνωρίζουν την διασύνδεση όλων των μορφών καταπίεσης: του σπισισμού, του σεξισμού, του ρατσισμού, του ταξισμού [classism], της ομοφοβίας, των «σωματότυπων» [body-typeism], κτλ. Πολλές ομάδες φλυαρούν σχετικά στις δηλώσεις των σκοπών τους, επισημαίνοντας (όπως κάνει μια συγκεκριμένη ομάδα) ότι αναγνωρίζουν «τη σχέση μεταξύ όλων των μορφών καταπίεσης και βλέπουν τον αγώνα για τα δικαιώματα των ζώων ως μέρος ενός μεγαλύτερου πολιτικού αγώνα για το τέλος όλων των μορφών καταπίεσης».

Παρόμοιες θεματικές σχετικά με την «ολική απελευθέρωση» ήταν το επικέντρο σε πρόσφατα συνέδρια και σε συνεχιζόμενες εσωτερικές συζητήσεις.

Για όλους εμάς που αναγνωρίζουμε την σχέση της εκμετάλλευσης των ζώων με άλλες μορφές καταπίεσης (πέρα από όποιες αντιρρήσεις και αμφιβολίες υπάρχουν έτσι κι αλλιώς σε κάθε φιλοσοφική στάση), η συνταγή είναι προφανής. Η καταπίεση όλων των φαινομενικά «ασθενέστερων» ομάδων -των ζώων, των γυναικών, των έγχρωμων ανθρώπων [people of color], των ανθρώπων ποικίλων φύλων και σεξουαλικών προτιμήσεων, των φτωχών, των «τριτοκοσμικών», της γης, κτλ.- βασίζεται στον ίδιο κοινωνικοπολιτικό/οικονομικό βάλτο. Η αποκήρυξη αυτής της διαπίστωσης περιορίζει τρομακτικά την ικανότητά μας να στοχεύσουμε τη ρίζα της καταπίεσης των ζώων και μας κάνει να χάνουμε μεγάλες ευκαιρίες για χτίσιμο ισχυρών συμμαχιών.

Παρόλο που αρκετοί ακτιβιστές συμφωνούν ότι η απελευθέρωση των ζώων είναι κομμάτι ενός ευρύτερου αγώνα, η δράση προς την αμφισβήτηση της θεμελιώδους εξουσίας σπάνια συμπεριλαμβάνεται στην ακτιβιστική μας ατζέντα. Πρόκειται για ένα σημαντικό ατόπημα, επειδή είναι αυτή ακριβώς η θεμελιώδης δομή ισχύος που δεν επιτρέπει, μα σε μεγάλο βαθμό απαιτεί, την καταπίεση των ζώων και άλλων ομάδων.

Συχνά φωνάζουμε για τους λόγους που οι φεμινίστριες πρέπει να γίνουν υποστηρικτές της απελευθέρωσης των ζώων (ή τουλάχιστον να γίνουν βίγκαν). Παρόλα αυτά, ως επί το πλείστον αποτυγχάνουμε να αναγνωρίσουμε τη σπουδαιότητα της καταπολέμησης του ασυγκράτητου και ύπουλου σεξισμού που ακόμα και τώρα βρίσκει στέγη μέσα στο κίνημά μας. Ενώ φωνάζουμε τη φράση πως «κανείς δεν είναι ελεύθερος όταν άλλοι καταπιέζονται», η καταπιεστική γλώσσα, σκέψη και δράση παραμένει κοινός τόπος μέσα στις τάξεις μας.

Αυτά τα δύο μέτρα και δύο σταθμά υπάρχουν επειδή, παρόλο που πολλές από εμάς αναγνωρίζουν την διασυνεκτικότητα ανάμεσα σε όλες τις μορφές καταπίεσης, λίγες την καταλαβαίνουμε και αφιερώνουμε χρόνο στο να καταπολεμήσουμε τους «-ισμούς» μέσα μας. Εξαιτίας της μακροχρόνιας και ύπουλης φύσης της καταπίεσης, όλοι μας υποκείμεθα σε κάποιο βαθμό εσωτερικευμένου ρατσισμού, σεξισμού, ομοφοβίας, σπισισμού, σωματοφασισμού, ταξισμού, κτλ., είτε το αντιλαμβανόμαστε είτε όχι.

Όταν ερχόμαστε αντιμέτωποι με αυτή την διαπίστωση, προκειμένου να αποφύγουμε να ρωτήσουμε τους εαυτούς μας τις πραγματικά σκληρές ερωτήσεις, βρίσκουμε δικαιολογίες και περήφανα δηλώνουμε τους λόγους για τους οποιους οι υποστηρικτές της απελευθέρωσης των ζώων εξαιρούνται από την ίδια τους τη ρητορική. Μερικά από τα μαγικά μαργαριτάρια «εξαίρεσής» μας: 
«Με τόσα πολλά σημαντικά ζητήματα που αφορούν τα ζώα, δεν υπάρχει χρόνος για να εστιάσουμε στη δική μας προσωπική δυσλειτουργία.»

«Αν είμαστε πολύ ορθοί-πολιτικά [politically-correct], θα χάσουμε την ικανότητά μας να έχουμε απήχηση στον κόσμο.»

 «Τα δικαιώματα του ανθρώπου είναι απάτη, μόλις ελευθερωθούν οι καταπιεσμένοι, γίνονται με τη σειρά τους οι καταπιεστές.»

“Με όλη την κυβερνητική καταστολή που υφίστανται οι ακτιβιστές, δεν είναι τώρα η κατάλληλη ώρα για να εξετάζουμε τέτοια ευαίσθητα ζητήματα.»
Ωστόσο, αν πραγματικά καταλαβαίναμε την σύνδεση μεταξύ της εκμετάλλευσης των ζώων και των άλλων μορφών καταπίεσης, θα καταλαβαίναμε ότι η απελευθέρωση των ζώων απαιτεί την απελευθέρωση του ανθρώπου και το να βρίσκουμε δικαιολογίες βοηθά μόνο στην ισχυροποίηση των δεσμών των καταπιεστών πάνω στους ζωικούς μας φίλους.

Το να συμπεριλάβουμε πραγματικά την «ολική απελευθέρωση» στην πολυδιάστατη επίθεσή μας ενάντια στην καταπίεση των ζώων είναι εύκολο στα λόγια, και σε κάποιο βαθμό, εκπληκτικά εύκολο στην πράξη. Το πρώτο και πιο σημαντικό μέρος από όπου πρέπει να αρχίσεις είναι το ίδιο σου το κεφάλι.

Το κίνημά μας αποτελείται από άτομα, όχι από ρευστές ρητορικές ή τοίχους υποτιθέμενης ηθικής ανωτερότητας. Κάθε πράξη που κάνουμε και κάθε λέξη που λέμε είναι στιγματισμένη από τους προσωπικούς μας, εσωτερικευμένους «-ισμούς». Γι' αυτό, πρέπει να παλέψουμε αυτή την βαθιά ριζωμένη καταπίεση σε ατομικό επίπεδο, με την υποστήριξη των φίλων μας, της οικογένειάς μας και των συντρόφων μας.

Όταν αντιδρούμε με μίσος ή φόβο στη διαφορετικότητα κάποιου άλλου, πρέπει να προκαλούμε τον εαυτό μας ώστε να εξερευνήσουμε και να αντιμετωπίσουμε τα δικά μας παραδείγματα αρνητικής σκέψης. Πρέπει να ανοίξουμε το μυαλό μας και να εκτιμήσουμε τις καθημερινές μας επιλογές και δράσεις μέσα από τα μάτια των καταπιεσμένων. Πρέπει να εστιάσουμε στα ζητήματα και να αφήσουμε την βλαβερή και καταπιεστική υβρεολογία [name-calling].

Πρέπει να συλλογιστούμε πως θα ήταν ένας κόσμος χωρίς καταπίεση και τι θεμελιώδεις αλλαγές είναι αναγκαίες ώστε να φτάσουμε εκεί. Η καθυστέρησή του θα βοηθήσει μονάχα στο να εμποδίσει την ικανότητά μας να χτυπήσουμε τις βάσεις της εκμετάλλευσης των ζώων και θα παρατείνει τα δεινά για τα ζώα.

Κανείς δεν είναι ελεύθερος όταν άλλοι καταπιέζονται. Συνεχίστε τον αγώνα για την ολική απελευθέρωση!

, • 0 σχόλια edit post

Παρέμβαση στο ΕΜΠ ενάντια στην έκθεση κρέατος

Η ακόλουθη είδηση προέρχεται από το Athens Indymedia. Σύμφωνα με την ενημέρωση, την Παρασκευή που μας πέρασε, στις 21/9, έγινε παρέμβαση στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο κατά την διάρκεια εξέτασης μαθήματος του τμήματος των Χημικών Μηχανικών. Αφορμή ήταν η συμμετοχή του καθηγητή Πέτρου Ταούκη στην Έκθεση Κρέατος που γίνεται από τις 29/9 έως 1/10. Μοιράστηκε το ακόλουθο κείμενο στους φοιτητές και πετάχτηκε κόκκινη μπογιά στον καθηγητή. 

Δυναμική παρέμβαση, σίγουρα, και το κείμενο αγγίζει πολλές πτυχές του ζητήματος της εκμετάλλευσης των ζώων, θέτοντάς το όμως σε ένα ακόμα πιο ευρύ πλαίσιο, υπό το πρίσμα της ολικής απελευθέρωσης. Κι αυτό είναι θετικό, γιατί, μαζί με την πολιτική σημασία της υπογραφής του κειμένου, δείχνει ότι πληθαίνουν οι φωνές και η δυναμική του προτάγματος αυτού. 

Η εικόνα και η μορφοποίηση αναδημοσίευσης από εμάς.


Για τη συμμετοχή του Πέτρου Ταούκη στην Έκθεση Κρέατος

Στις 29-30/9 & 1/10 πραγματοποιείται στο εκθεσιακό κέντρο metropolitan expo το «πανελλήνιο συνέδριο meatdays2012-το κρέας στα καλύτερά του». Κτηνοτρόφοι, κρεατέμποροι όπως και διάφοροι σύνδεσμοι χασάπηδων απ' όλη την Ελλάδα θα μαζευτούν εκεί για να συζητήσουν πάνω στην ανάπτυξη του κλάδου τους και να προωθήσουν καινοτόμες μορφές παραγωγής. Ένας κλάδος δηλαδή που βασίζεται στη υποδούλωση μη ανθρώπινων ζώων, αυτό που πολύ κομψά αποκαλείται εκτροφή.

Κάθε χρόνο δισεκατομμύρια ζώα αναπαράγονται, εκτρέφονται, φυλακίζονται και τέλος δολοφονούνται στο βωμό του κέρδους και της ανθρώπινης κατανάλωσης μέσα σε σύγχρονα εργοστάσια-σφαγεία. Σε αυτή τη προσπάθεια συμμετέχουν ενεργά καθηγητές πανεπιστημίων εξειδικευμένοι στη βιομηχανική παραγωγή τροφίμων. Ένας εξ' αυτών είναι και ο καθηγητής του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου Πέτρος Ταούκης.

Η εντατική κτηνοτροφία όπως τη γνωρίζουμε σήμερα είναι και αυτή αποτέλεσμα της βιομηχανικής επανάστασης και της μηχανοποίησης της ζωής, αλλά κατά παράδοξο ιστορικά τρόπο πρώτα μπήκαν οι άνθρωποι στα εργοστάσια φυλακές ως εργάτες πριν 200 χρόνια και έπειτα τα ζώα ως αντικείμενα χωρίς ενδιαφέροντα και αισθήματα πριν από μόλις 90 χρόνια. Αυτό εξηγείται από την ανάγκη για τεράστιες ποσότητες τροφής που δημιούργησε η αστικοποίηση. Τα βιομηχανικά σφαγεία και εκτροφεία φτιάχτηκαν για να ταΐσουν τους βιομηχανικούς εργάτες φτηνό κρέας.

Η ανάγκη για μεγιστοποίηση του κέρδους ήταν αυτή που εξέλιξε τη βιομηχανία που στοιβάζει τα ζώα σε μεγάλα εργοστάσια χωρίς ποτέ να δουν το φως του ήλιου και δίνοντάς τους ουσίες και αντιβιοτικά για να κρατηθούν ζωντανά ως το σφαγείο. Στις βιομηχανικές φάρμες κρεοπαραγωγής τα ζώα στερούνται κάθε φυσικής συμπεριφοράς όντας είτε φυλακισμένα σε μικρά ατομικά κελιά είτε το ένα πάνω στο άλλο σε ασφυκτικά κλουβιά. Σε αυτή τη κατάσταση χάνουν κάθε ευκαιρία κοινωνικοποίησης με τα άλλα ζώα και παρουσιάζουν ψυχογενή προβλήματα όπως ο αυτοακρωτηριασμός, η έντονη επιθετικότητα ακόμη και ο κανιβαλισμός.

Πολλά ζώα στερούνται τη δυνατότητα φυσικής αναπαραγωγής και μητρότητας αφού τα θηλυκά γονιμοποιούνται δια της βίας, συνήθως από το χέρι ειδικού επιστήμονα και όταν γεννήσουν τους αποσπώνται τα μικρά τους σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Η σύντομη ζωή των ζώων αυτών τελειώνει με ένα μακρύ συνήθως ταξίδι από το εκτροφείο στο σφαγείο, όπου εκατοντάδες ζώα στοιβαγμένα σε φορτηγά μεταφέρονται χωρίς νερό και φαγητό ακόμα και για μέρες. Στο σφαγείο τα ζώα αντιμετωπίζουν το θάνατο με τρομερό στρες έχοντας πλήρη συναίσθηση της θέσης στην οποία έχουν βρεθεί.

Η βιομηχανία κρέατος είναι το πιο απτό παράδειγμα της λεηλασίας των ζώων και της φύσης. Οι επιπτώσεις της στα οικοσυστήματα είναι ανυπολόγιστες και παρόλα αυτά σήμερα μας μιλούν για περαιτέρω ανάπτυξη της. Το ένα τρίτο της καλλιεργήσιμης γης χρησιμοποιείται για να παραχθούν ζωοτροφές (άλλο 1/3 για βιοκαύσιμα) καθιστώντας την κρεοπαραγωγή ενεργοβόρα, Ολόκληρα δάση αποψιλώνονται για να δημιουργηθούν καλλιέργειες για ζωοτροφές όπου και καταναλώνονται τεράστιες ποσότητες νερού. Επιπλέον οι βιομηχανικές φάρμες και τα σφαγεία εναποθέτουν τεράστιες ποσότητες χημικών και τοξικών αποβλήτων στις γύρω περιοχές καθιστώντας τες μη κατοικήσιμες.

Αυτή η εξουσιαστική συμπεριφορά απέναντι στα μη ανθρώπινα ζώα και τη φύση πηγάζει από τον ανθρωποκεντρισμό, την αυθαίρετη αντίληψη της σύγχρονης κοινωνίας πως ό,τι μας περιβάλλει υπάρχει για να ικανοποιεί τις δικές μας επίπλαστα ακόρεστες ανάγκες .Στο σήμερα εδραιώνεται ολοένα μέσα από την αντίληψη ότι τα οικοσυστήματα δεν είναι παρά παραγωγικός πόρος που η κυριαρχία μπορεί να χρησιμοποιεί κατά το δοκούν με μόνο σκοπό τη μεγιστοποίηση του κέρδους. Οι επιπτώσεις σε όλες τις μορφές ζωής είναι μη αναστρέψιμες.

Σε ότι αφορά τα μη ανθρώπινα ζώα, ο άνθρωπος τα χρησιμοποιεί τα τελευταία περίπου 10.000 χρόνια, από την απαρχή του πολιτισμού, έχοντας εξημερώσει-υποδουλώσει μια σειρά από είδη για τις δικές του ανάγκες. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι η εξημέρωση των ζώων έγινε ταυτόχρονα με την εμφάνιση της ατομικής ιδιοκτησίας, της ιεραρχίας και της υποδούλωσης των γυναικών, δημιουργώντας τις βάσεις για την ανάπτυξη του κράτους και της οργανωμένης εξουσίας. Σε αυτό το κόσμο που μόνο το κέρδος και η αύξηση της παραγωγικότητας μετράει ανάγκες όπως η αυτοδιάθεση και η ελευθερία δεν χωράνε και καταστέλλονται. Κάθε πτυχή της ζωής μας υπάρχει για να ικανοποιεί τη μεγιστοποίηση του κέρδους και μέσω αυτού εξασφαλίζει τη διαιώνιση της κυριαρχίας. Έτσι λοιπόν και η εκπαίδευση και η επιστήμη παράγουν καθοδηγούμενη γνώση με σκοπό το κέρδος ανεξάρτητα από τις επιπτώσεις στο φυσικό κόσμο. Ως εκ τούτου μια σειρά από επιστήμονες βασανίζουν ζώα μέσα σε εργαστήρια πειραμάτων και γενετικής, σχεδιάζουν σφαγεία και κλουβιά αδιαφορώντας για τις συνέπειες πάνω στα ίδια τα ζώα.

Η συμμετοχή του Ταούκη δε πρόκειται για κάποιου είδους εξαίρεση. Η αναπαραγωγή της γνώσης των πανεπιστημίων καθώς και οι μελέτες που διεξάγονται από φοιτητές και καθηγητές χρησιμοποιούνται για την ενίσχυση μεθόδων ελέγχου και ανάπτυξης σε όλες τις πλευρές τις ζωής μας όπου και έχει επιβληθεί η εξουσία. Οι σχολές δεν αποτελούν σημεία «καλλιέργειας» και «μόρφωσης» των νέων αλλά παράγουν ανταγωνιστικές κοινωνικές σχέσεις και εργαλεία προς όφελος των καπιταλιστών. Ο κάθε Ταούκης είναι και ένα εμπόδιο που θα ποδοπατηθεί στο δρόμο των εξεγερμένων προς την καταστροφή της υπάρχουσας κοινωνίας και την ολική απελευθέρωση. Ο ανθρωποκεντρισμός, ο σπισισμός ως έκφανση αυτού, η μηχανοποίηση του κόσμου και η εκτεταμένη αστικοποίηση αποτελούν εξίσου κομμάτια του βιομηχανικού καπιταλιστικού κόσμου στον οποίο ζούμε. Η εναντίωση σε όλες αυτές τις εκφάνσεις της εξουσίας είναι είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την επίτευξη της ελευθερίας.

ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΤΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΚΡΕΑΤΟΣ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΥΠΗΡΕΤΕΣ ΤΗΣ
ΑΡΝΗΣΗ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗΣ ΚΑΙ ΧΡΗΣΗΣ ΚΑΘΕ ΖΩΙΚΟΥ ΠΡΟΙΝΤΟΣ
ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΛΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ

Αναρχικές-οι για την Ολική Απελευθέρωση

, • 0 σχόλια edit post

Αδάμαστο - Μάρτιος 2012

Σάββατο 22 Σεπτεμβρίου 2012


, • 0 σχόλια edit post

Αδάμαστο - Φεβρουάριος 2012


, • 0 σχόλια edit post

2/10: Εκδήλωση-συζήτηση «Από την μαζική κοινωνία και το κράτος στη κοινότητα και την αναρχία»

Την Τρίτη στις 2 Οκτωβρίου 2012 και ώρα 18:00, στο κτήριο Γκίνη στο Πολυτεχνείο, θα γίνει μια εκδήλωση-συζήτηση από τον αναρχικό πυρήνα «Σύμπραξη για την Αναρχία» με θέμα «Από την μαζική κοινωνία και το κράτος στη κοινότητα και την αναρχία».

Στις πρώτες παραγράφους του παρακάτω κειμένου γίνεται μια γενικότερη τοποθέτηση, ενώ μετέπειτα γίνεται μια μικρή εισαγωγή πάνω στο θέμα της συζήτησης και στο ομώνυμο κείμενο: «Από την μαζική κοινωνία και το κράτος, στην κοινότητα και την αναρχία».


Δυο λόγια με αφορμή το κάλεσμα για συζήτηση…

Ένα από τα προτάγματα των αναρχικών εδώ και πολλά χρόνια είναι αυτό της «κοινωνικής απελευθέρωσης». Ένα πρόταγμα που όμως μπορεί κανείς να το συναντήσει και σε βιβλία του Μαρξ, σε αριστερά κείμενα ή σε αφίσες αριστερών, όπως του ΠΑΣΟΚ στις αρχές της δεκαετίας του 1980 ή του ΣΥΡΙΖΑ το 2012. Σύγκλιση απόψεων θα μπορούσε να πει κάποιος μεταξύ αναρχικών και αριστερών και συνεχίζοντας θα μπορούσε να προσθέσει ότι «κομμουνισμός, αριστερά και αναρχία έχουν κοινή ιστορία και κοινή στόχευση, μόνο που επιλέγουν διαφορετικούς τρόπους για να φτάσουν στον κοινό τους στόχο».

Βέβαια η αντίληψη αυτή είναι ανεδαφική, επειδή η αναρχία δεν μπορεί να ταυτιστεί με καμιά εξουσιαστική ιδεολογία και θεσμό. Ολόκληρος ο 20ος αιώνας βρίθει από τις φρικαλεότητες και την εξουσιομανία των κομμουνιστικών καθεστώτων, που απέδειξαν στην πράξη ότι είναι εχθροί μιας ζωής ελεύθερης δίχως καταπίεση. Η αναρχία δεν είναι θεωρία όπως ο μαρξισμός, ούτε ένα κλειστό επιστημονικό σόφισμα του διαφωτισμού, αλλά ούτε μια τάση του συστήματος, κομμάτι του έθνους-κράτους και της βιομηχανικής εποχής, όπως είναι η αριστερά και η δεξιά. Αντίθετα, η αναρχία έχει τις ρίζες της ως υπαρκτή κατάσταση και θεώρηση πολύ πίσω στον χρόνο, στην ίδια τη φύση του ανθρώπου και στην συνύπαρξη του με το φυσικό κόσμο.

Η εποχή που ζούμε χαρακτηρίζεται έντονα από τις ραγδαίες αλλαγές και τον μετασχηματισμό της κυριαρχίας και συνεπακόλουθα του τρόπου ζωής των ανθρώπων. Όλες αυτές οι αλλαγές ασφαλώς δεν στηρίζονται σε μια φυσική εξελικτική διαδικασία, ούτε οφείλονται ειδικά στις οικονομικές ανακατατάξεις, αλλά σε ένα σύνολο αρκετών παραγόντων και κυρίως στην εφαρμογή νέων τεχνολογιών από τα κέντρα εξουσίας σε όλους τους τομείς του παγκόσμιου συστήματος. Σ’ αυτές τις συνθήκες είναι ουσιαστική η ανάγκη να είναι όσο το δυνατό πιο ξεκάθαρο το που στοχεύει ο αναρχικός αγώνας. Είναι σημαντικό να βρίσκεται υπό διαρκή διάλογο και να παραμένει ανοιχτό ένα τέτοιο ζήτημα, επειδή είναι πολύ εύκολο έτσι όπως απλώνει τα πλοκάμια του το σύμπλεγμα εξουσίας να μετατρέψει την όποια απελευθερωτική απόπειρα σε μέρος της διαδικασίας μετασχηματισμού της εξουσίας.

Ο συνεχής και βίαιος εκσυγχρονισμός συνολικά του συστήματος και της μαζικής κοινωνίας έτσι όπως προωθείται από τους μηχανισμούς της κυριαρχίας δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν με θεωρίες-ευαγγέλια που αποδέχονται ως δεδομένο το μεγαλύτερο μέρος του συστήματος και απορρίπτουν μόνο ένα μέρος του. Έτσι όπως έχει διαμορφωθεί η κυριαρχία, το σύγχρονο κράτος και το βιομηχανικό-τεχνολογικό σύστημα μόνο με μια συνολική κριτική και αντιμετώπιση τους θα δεχθούν πλήγματα με σκοπό την καταστροφή τους. Μόνο έτσι θα ανοιχτεί ο δρόμος για την ταυτόχρονη απελευθέρωση των ανθρώπων και του φυσικού κόσμου. Μια τέτοια συνολική αντιμετώπιση είναι αδύνατο να προσφέρει ο άκαμπτος μαρξισμός καθώς κι η μετάλλαξη του, ο αναρχισμός.

Είναι ανάγκη να συζητήσουμε πιο ξεκάθαρα πως θα μπορούσε να υπάρξει ένας ελεύθερος κόσμος απαλλαγμένος από την τυραννία της κυριαρχίας. Όχι σε μια προσπάθεια να ορίσουμε τι είναι η αναρχία, αλλά σε μια διαδικασία κατανόησης του τι θέλει να πετύχει ο αναρχικός αγώνας. Επειδή μάλλον, είναι μάταιο να αγωνίζεται κάποιος για ένα θολό σκοπό ή χωρίς σκοπό προσπαθώντας να απαντήσει αποσπασματικά στις κινήσεις της κυριαρχίας. Μάλιστα σε μία τέτοια περίπτωση όχι μόνο θα ήταν δύσκολο να αναγνωρίσουμε ποια είναι τα ιδανικότερα μέσα αγώνα, αλλά πολύ εύκολα θα μπαίναμε υπό τον έλεγχο μηχανισμών είτε λέγονται αριστερά κόμματα, είτε δημοκρατικοί θεσμοί ή μαζικές δομές.

Σε αυτό το κάλεσμα για συζήτηση θα θέλαμε να θίξουμε κυρίως τα εξής ζητήματα: την αδιαχώριστη σχέση της μαζικής κοινωνίας με το κράτος, καθώς και την αδιαχώριστη σχέση της κοινότητας με την αναρχία.

Η μαζική κοινωνία, έτσι όπως την ξέρουμε σήμερα, δεν είναι αποτέλεσμα φυσικής εξέλιξης μέσα από ένα βάθος πολλών χρόνων, όπως είναι το κάθε τι φυσικό που υπάρχει πάνω στη γη, αλλά είναι ένα κατασκεύασμα εξουσιαστικής επιβολής και μεθόδευσης. Η μαζική κοινωνία δεν ήταν ένα ελεύθερο μόρφωμα που σκλαβώθηκε κάποια στιγμή της ανθρώπινης ιστορίας από το κράτος. Αυτό που υπήρχε ήταν ελεύθερες κοινότητες και ομαδοποιήσεις ανθρώπων που μαζοποιήθηκαν με τη βία από άλλους ανθρώπους (ασφαλώς έπρεπε να συντρέχουν και μια σειρά από προϋποθέσεις). Είναι εσφαλμένη η αντίληψη η οποία βλέπει το κράτος σαν ένα τσιμπούρι στο σώμα της κοινωνίας που της ρουφάει το αίμα. Με αυτή την αντίληψη καταλήγουμε σε πιο εσφαλμένες σκέψεις, όπως το να θεωρούμε ότι αυτό που πρέπει να κάνει η μαζική κοινωνία είναι να αφαιρέσει το ξένο σώμα του κράτους προκειμένου να απελευθερωθεί.

Ο σχηματισμός του κράτους ήταν συνυφασμένος με τον σχηματισμό των πόλεων και της μαζικής κοινωνίας. Χωρίς την μαζοποίηση ανθρώπων στις πόλεις δεν υπήρξε ποτέ μέχρι σήμερα στην ιστορία κρατική δομή. Κράτος-πόλη και μαζική κοινωνία συνυπάρχουν, ήταν και είναι αλληλεξαρτώμενα και αδιάσπαστα μορφώματα. Η έντονη αστικοποίηση που ακολούθησε την βιομηχανική επανάσταση και που παρατηρείται μέχρι σήμερα όπου απλώνεται το βιομηχανικό σύστημα, έπαιξε καθοριστικό ρόλο για την μορφοποίηση και διόγκωση της σύγχρονης μαζικής κοινωνίας.

Η κοινωνία ως έννοια έχει αποδοθεί και χρησιμοποιηθεί με διάφορους τρόπους. Δεν έχουμε σκοπό να ορίσουμε τι σημαίνει κοινωνία. Αυτό που μας ενδιαφέρει στο σημείο αυτό είναι η διαδικασία της μαζοποίησης και οι διάχυτες εξουσιαστικές κοινωνικές σχέσεις που είναι αποτέλεσμα της επιβολής του κράτους. Σε καμιά περίπτωση δεν προσπαθούμε να ταυτίσουμε την μαζική κοινωνία (της οποίας είμαστε όλοι μέρος της) με το κράτος, όμως δεν μπορούμε να αγνοήσουμε την έντονη αλληλεξάρτηση τους. Από την στιγμή που υπάρχει κράτος το οποίο διαμεσολαβεί και καθορίζει τις σχέσεις των ανθρώπων, αλλά παίζει και μεγάλο ρόλο για την διαμόρφωση της προσωπικότητας τους, συνεπώς και η μαζική κοινωνία στο σύνολο της δομείται με βάση την επιβολή και τον εξαναγκασμό και όχι με βάση την ελευθερία. Εναντιωνόμαστε στη μαζική κοινωνία ως θεσμό και ως μόρφωμα, στις εξουσιαστικές διαδικασίες και σχέσεις που την αναπαραγάγουν και όχι γενικά και αόριστα στο σύνολο των ανθρώπων που την αποτελούν.

Η αναρχική προοπτική είναι ασυμβίβαστη με το κράτος και συνεπώς αντίθετη με την διατήρηση της μαζικής κοινωνίας. Επειδή με την καταστροφή του κράτους θα διαλυθούν και όλοι οι θεσμοί και μηχανισμοί με τους οποίους δομείται η μαζική κοινωνία. Είναι ευνόητο ότι αν αλλάξουν είτε με νόμιμο είτε με μη νόμιμο (πχ. επανάσταση) τρόπο οι διαχειριστές των μηχανισμών του κράτους (ή ονομαστεί ο μηχανισμός του κράτους με άλλη λέξη) τότε δεν θα μιλάμε για την καταστροφή του αλλά για μια μεταρρύθμιση της κυριαρχίας και την επιμήκυνση των συνθηκών εκμετάλλευσης και επιβολής.

Με βάση την αναρχική προοπτική, με την καταστροφή του κράτους οι άνθρωποι που θέλουν να ζήσουν ελεύθεροι θα είναι αντιφατικό να προστρέξουν να ανοικοδομήσουν την μαζική κοινωνία και τις πόλεις. Αντίθετα, με την καταστροφή του κράτους οι άνθρωποι θα αναζητήσουν τη γη, θα φτιάξουν ελεύθερες κοινότητες με αυτάρκεια όπως έζησαν άνθρωποι για χιλιάδες χρόνια σε αρμονία με τον φυσικό κόσμο.

Το κράτος, η μαζική κοινωνία και ο πολιτισμός πάνε μαζί και δεν μπορούν να μεταρρυθμιστούν προς μια απελευθερωτική κατεύθυνση, επειδή είναι κατ’ ουσία εξουσιαστικά κατασκευάσματα. Από την άλλη, δεν εξιδανικεύουμε την έννοια της κοινότητας. Μια κοινότητα μπορεί να αναπτύξει εξουσιαστικές σχέσεις και δομές. Τα παραδείγματα κοινοτήτων με εξουσιαστικές σχέσεις είναι πάρα πολλά. Η ουσιαστική διαφορά όμως της κοινότητας από την μαζική κοινωνία είναι ότι η κοινότητα μπορεί να υπάρξει και χωρίς κράτος, ενώ η μαζική κοινωνία δεν μπορεί. Το ίδιο ισχύει και για τις μικρές ομαδοποιήσεις (όπως των αναρχικών) σε αντίθεση με τις μαζικές δομές. Οι μικρές ομαδοποιήσεις μπορούν να υπάρξουν και χωρίς εξουσία, οι μαζικές δομές όμως, όπως τα κόμματα και οι ομοσπονδίες εργατών, δεν μπορούν.

Η μαζική κοινωνία αν και έχει έντονη αλληλεξάρτηση με το κράτος, δεν αποτελείται από ένα ομοιογενές σύνολο ανθρώπων με κοινές βλέψεις και αντιλήψεις. Δίπλα στην υποταγή υπάρχει ταυτόχρονα ακόμα ζωντανή και η αρχέγονη θέληση για εξέγερση και ελευθερία. Η μαζοποίηση, η τυποποίηση και η ομογενοποίηση (που έγινε πολύ πιο έντονη με την επιβολή της βιομηχανικής παραγωγής) έχει να κάνει με την ισοπεδωτική επιβολή ενός τρόπου ζωής ενάντια στην ελεύθερη ανάπτυξη της μοναδικότητας του κάθε ανθρώπου, της κάθε ελεύθερης συνύπαρξης και δραστηριότητας, αλλά και με την συνολική επίθεση στα άλλα ζωντανά πλάσματα του πλανήτη και της φύσης γενικότερα.

Αγωνιζόμενοι για ένα ελεύθερο κόσμο στοχεύουμε ξεκάθαρα στην διάλυση του κράτους, του παγκοσμιοποιημένου βιομηχανικού-τεχνολογικού συστήματος και συνεπώς στην αποδιοργάνωση της μαζικής κοινωνίας. Μόνο έτσι κάθε πλάσμα του πλανήτη θα έχει την δυνατότητα να χαίρεται και να απολαμβάνει τη ζωή του χωρίς νόμους και θεσμούς που θα του «κρύβουν τον ήλιο».

Σύμπραξη για την αναρχία

, • 0 σχόλια edit post

29/9: Εκδήλωση-συζήτηση στο Βόλο για τον αγώνα ενάντια στα μεταλλεία χρυσού στη Χαλκιδική

Τετάρτη 19 Σεπτεμβρίου 2012


Το Σάββατο 29 Σεπτέμβρη στις 7μμ θα πραγματοποιηθεί στο Φουαγιέ της Αρχιτεκτονικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας (Βόλος) εκδήλωση-συζήτηση με θέμα «Ο αγώνας ενάντια στα μεταλλεία χρυσού στη Χαλκιδική» και εισήγηση του Ανοιχτού Συντονιστικού Θεσσαλονίκης ενάντια στα μεταλλεία χρυσού.

, • 0 σχόλια edit post

Δε μας τρομοκρατούν...

Ένα κείμενο για τους συλληφθέντες της Κυριακής 9 Σεπτέμβρη στις Σκουριές. Από το Ανοιχτό Συντονιστικό Θεσσαλονίκης ενάντια στα μεταλλεία χρυσού. Η προσθήκη της εικόνας από εμάς.


Στις 9/9/2012 περίπου χίλιοι κάτοικοι της Χαλκιδικής, μαζί με αλληλέγγυες/ους από Θεσσαλονίκη, Κιλκίς, Αθήνα ανέβηκαν στον Κάκαβο για να διαδηλώσουν την αντίθεσή τους στα μεταλλεία χρυσού της Eldorado. Η κινητοποίηση της αστυνομίας ξεπέρασε κάθε όριο, με 13 κλούβες να κλείνουν την είσοδο στο Χοντρό Δέντρο και ένα ελικόπτερο να συντονίζει τις κινήσεις. Έλεγχοι και εξακριβώσεις πραγματοποιήθηκαν επίσης σε λεωφορεία και αυτοκίνητα που κατευθύνονταν στην κινητοποίηση στο ύψος των Πλανών. Οι δυνάμεις καταστολής, συνεπείς στο δόγμα της μηδενικής ανοχής, έπνιξαν τους διαδηλωτές με τη ρίψη εκατοντάδων χημικών και τραυμάτισαν πολλούς από αυτούς με ευθείες ρίψεις δακρυγόνων, στοχεύοντας στα κεφάλια τους. Αποτέλεσμα της μανίας τους ήταν να τεθεί σε κίνδυνο η όραση και η ακοή διαδηλωτών, να προκληθούν πάμπολλα εγκαύματα και ένας σύντροφός μας να υποστεί θλάση στον πνεύμονα και ρήξη σπλήνας.

Στο τέλος της κινητοποίησης, κατά τη διάρκεια της συντεταγμένης αποχώρησης των διαδηλωτών, πραγματοποιήθηκαν προσαγωγές και συλλήψεις δέκα ατόμων, εκ των οποίων τρεις από τη Μ. Παναγία κατηγορούνται για “συμμετοχή σε συλλαλητήριο κατά των μεταλλείων”, χωρίς κανένα ενοχοποιητικό στοιχείο. Πρόκειται για την πρώτη φορά από την εποχή της χούντας που στοιχειοθετείται κατηγορία για συμμετοχή σε κινητοποίηση. Ένας ακόμα κάτοικος της Ιερισσού συνελήφθη καθώς κατά την επιστροφή από τη δουλειά του, συνάντησε τους διαδηλωτές στο σημείο όπου πραγματοποιούνταν οι εκδικητικές συλλήψεις. Ο τελευταίος βαρύνεται με τις κατηγορίες “διατάραξη κοινής ειρήνης” και “στάση και απόπειρα επικίνδυνης σωματικής βλάβης”.

Η αλληλεγγύη μας στους συλληφθέντες είναι αυτονόητη και αποτελεί μέρος του συνολικού αγώνα που δίνεται ενάντια στα μεταλλεία. Ενός αγώνα που πραγματώνεται από τις τοπικές κοινωνίες κάθε σημείου του πλανήτη, όπου αναπτύσσονται ή σχεδιάζονται εξορυκτικές δραστηριότητες, ενάντια στη λεηλασία και την εμπορευματοποίηση της φύσης που επιχειρείται από το κεφάλαιο και τους εκάστοτε κυβερνώντες. Εκμεταλλευόμενοι τις συνθήκες κρίσης που οι ίδιοι προκάλεσαν, καταργούν εργασιακά δικαιώματα που κατακτήθηκαν με αγώνες και υιοθετούν τακτικές μαστιγίου και καρότου για να παρουσιάσουν την καταστροφή ως ανάπτυξη, ενώ στην πραγματικότητα διαρρηγνύουν περαιτέρω την κοινωνική συνοχή δημιουργώντας εμφυλιοπολεμικές καταστάσεις.

Δεν στεκόμαστε απλά αλληλέγγυες/οι στους αγωνιζόμενους και διωκόμενους κάτοικους της ΒΑ Χαλκιδικής, αλλά ως Ανοιχτό Συντονιστικό Θεσσαλονίκης ενάντια στα μεταλλεία χρυσού θεωρούμε ότι το ζήτημα των μεταλλείων καθώς και οι αγώνες ενάντια σε αυτά δεν αφορούν μόνο τους κάτοικους των άμεσα θιγόμενων περιοχών (Κιλκίς, Χαλκιδική, Έβρο), αλλά όλες και όλους μας. Μιλάμε σε πρώτο πρόσωπο, γιατί η ρύπανση του περιβάλλοντος από τις μεταλλευτικές δραστηριότητες, δεν γνωρίζει τοπικά και εθνικά όρια.

Ο αγώνας αυτός δεν θα είναι εύκολος αλλά γνωρίζουμε πως δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Μπάτσοι και δικαστές, προστατεύοντας και αυτοί τα συμφέροντα των αφεντικών τους, θα προσπαθήσουν να κάμψουν τις αντιστάσεις με ευρεία καταστολή και ποινικές διώξεις, αλλά θα μας βρίσκουν πάντα μπροστά τους. Την Πέμπτη 20/09/2012 στο δικαστήριο Πολυγύρου δικάζονται οι συλληφθέντες της πορείας. Θα είμαστε εκεί υπερασπιζόμενες/οι τους κοινούς μας αγώνες. Ξεκαθαρίζουμε πως δεν θα κάνουμε ούτε ένα βήμα πίσω, αδιαφορώντας για το αν ο αγώνας μας κριθεί από τη δικαστική μαφία παράνομος ή νόμιμος, γιατί μας αρκεί ότι είναι δίκαιος.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ
ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
ΚΑΤΩ Η ΜΑΦΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΩΝ

Ανοιχτό Συντονιστικό Θεσσαλονίκης ενάντια στα μεταλλεία χρυσού

, • 0 σχόλια edit post

14/9: Συναυλία αλληλεγγύης στην κατάληψη Villa Vegan Squat στην Ιταλία

Πέμπτη 13 Σεπτεμβρίου 2012


, • 0 σχόλια edit post

14/9: Εκδήλωση «Βιβλία για την σχέση μας με τα ζώα» στη Θεσσαλονίκη

Η εκδήλωση αυτή θα πραγματοποιηθεί στα πλαίσια του Greenwave Festival, που θα γίνει στη Θεσσαλονίκη από αύριο Πέμπτη 13 Σεπτεμβρίου μέχρι και τις 16. Από τη μια πλευρά είναι αρκετά ενδιαφέρον, καθώς τέτοιες εκδηλώσεις σπανίζουν εδώ, και τα προς συζήτηση βιβλία είναι κι αυτά άξια προσοχής, με αξιόλογους εισηγητές σαν τον Σ. Καραγεωργάκη. Από την άλλη πλευρά, όμως, οφείλουμε να λάβουμε υπ' όψιν ποιοι συμμετέχουν στη διοργάνωση του συγκεκριμένου φεστιβάλ και κατ' επέκταση σε τι πλαίσιο γίνεται η εκδήλωση και το άνοιγμα του ζητήματος.

Γιατί, για παράδειγμα, η στάση της Greenpeace απέναντι στην εκμετάλλευση των ζώων είναι τουλάχιστον υποκριτική, με αισχρές καμπάνιες όπως «Εσύ πόσο τον έχεις;» και προτάσεις για επιλεκτική κατανάλωση ζώων. Ή η AIESEC, που δρα στα εκπαιδευτικά ιδρύματα και μαθαίνει στις νέες και τους νέους πώς να γίνουν πετυχημένοι διαχειριστές του συστήματος από διευθυντικές θέσεις. Ποια θα είναι η οπτική που θα προωθεί, αν όχι αυτή μέσα στα πλαίσια του συστήματος που είναι υπεύθυνο για την εκμετάλλευση και την καταπίεση;

Δεν είναι η εκδήλωση αυτή καθαυτή αρνητική, ίσα-ίσα που πιθανόν να αγγίξει κάποια άτομα και να οδηγήσει τη σκέψη τους ένα βήμα παραπέρα. Όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε πως υπάρχει ο κίνδυνος αφομοίωσης και κατάληξης σε δράσεις και πράξεις που κάθε άλλο παρά στον αγώνα της ολικής απελευθέρωσης συντελούν. Ας μην ξεχνάμε επίσης το παράδειγμα του οικολογικού κινήματος από το '70 και μετά, πώς ξεκίνησε και πού κατέληξε. Δε θα 'θελε, νομίζω, κανείς να γίνει το ίδιο και για ένα (εν δυνάμει) κίνημα για τα δικαιώματα και την απελευθέρωση των ζώων.

• 0 σχόλια edit post

Επιστήμονες συμπεραίνουν επιτέλους ότι τα μη ανθρώπινα ζώα είναι ενσυναίσθητα όντα

Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου 2012

Η ακόλουθη μετάφραση είναι ενός άρθρου του Marc Bekoff που δημοσίευσε στον ιστότοπο «Psychology Today» στις 10 Αυγούστου. Σε αυτό το άρθρο ο Bekoff σχολιάζει τη διαπίστωση κάποιων επιστημόνων σε ένα συνέδριο που έγινε στο Cambridge πως τα άλλα ζώα έχουν (και αυτά) συνείδηση. Πέρα από τις όποιες διαφωνίες μπορεί να έχει κανείς σχετικά με τα όσα λέγονται (όπως π.χ. για τη νομοθεσία και την αναφορά στη Συνθήκη της Λισαβόνας), ή για το ότι «περιμέναμε από επιστήμονες να μας το πουν», το γεγονός αυτό είναι πολύ σημαντικό, για τους λόγους που αναφέρονται και μέσα στο κείμενο. 

Αξίζει να σημειώσουμε πως η δουλειά του Bekoff στο θέμα αυτό είναι σταθερή και υποδειγματική, καθώς εδώ και πολύ καιρό είναι από τις λίγες σχετικά φωνές (του επιστημονικού χώρου θα λέγαμε) που υποστηρίζουν ότι τα άλλα ζώα έχουν συνείδηση. Μπορεί να ανατρέξει κανείς σε παλιότερα δοκίμιά του που έχουν μεταφραστεί στα ελληνικά, για να διαβάσει περισσότερα πάνω στο ζήτημα. Ενδεικτικά κείμενα είναι «Η Νόηση των Ζώων και η Ιδιορρυθμία του Ανθρώπινου Εξαιρετισμού», «Ευημερία των Ζώων και Ατομικά Χαρακτηριστικά: Ένας Διάλογος Εναντίον του Σπισισμού» και «Τα Άτομα Είναι Αυτά που Μετράνε: Ο Σπισισμός Δεν Λειτουργεί». 

Όπως κλείνει χαρακτηριστικά και ο ίδιος, ας αξιοποιήσουμε και αυτό το γεγονός ώστε να μπορέσουμε να παλέψουμε αποτελεσματικότερα για το τέλος της εκμετάλλευσης των αδελφών μας, για το τέλος του πόνου και της δυστυχίας τους, για την ελευθερία τους.


Μα αυτό δεν το γνωρίζαμε ήδη; Ναι, το γνωρίζαμε.


Αρκετά συχνά μου έρχεται κάποιο email το οποίο αγνοώ μόλις διαβάσω το θέμα του. Το ξέρω πως δεν είμαι ο μόνος που εφαρμόζει αυτόν τον κανόνα επιλογής, αλλά σήμερα «λύγισα» και άνοιξα ένα μήνυμα με θέμα «Επιστήμονες ανακοινώνουν: τα μη ανθρώπινα ζώα έχουν συνείδηση». Ειλικρινά σκέφτηκα πως ήταν πλάκα, όπως αυτές που κάνει μια από τις αγαπημένες μου εφημερίδες, η «The Onion». Ωστόσο, δεν ήταν.

Ο συνάδελφός μου Michael Mountain δημοσίευσε μια περίληψη μιας πρόσφατης συνεδρίασης που έγινε στο Cambridge της Αγγλίας, στην οποία «ηγέτες της επιστήμης κατέληξαν σε ένα σημαντικό κοινό συμπέρασμα: οι άνθρωποι δεν είναι τα μοναδικά ενσυναίσθητα όντα [concious beings]. Άλλα ζώα, και ιδιαίτερα τα θηλαστικά και τα πτηνά, είναι πράγματι ενσυναίσθητα, επίσης». Σε αυτή τη συγκέντρωση, που λεγόταν «The Francis Crick Memorial Conference», ένα σύνολο από επιστήμονες παρουσίασε στοιχεία που οδηγούσαν στο προφανές συμπέρασμα. Είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι εκείνοι που έχουν μοιραστεί τα σπίτια τους με ζώα συντροφιάς δεν το γνώριζαν ήδη αυτό. Και, φυσικά, πολλοί ονομαστοί και βραβευμένοι ερευνητές διαφόρων τομέων είχαν φτάσει στο ίδιο συμπέρασμα χρόνια πριν. (βλ. τα βιβλία «The Smile of a Dolphin: Remarkable Accounts of Animal Emotions» και «The Emotional Lives of Animals: A Leading Scientist Explores Animal Joy, Sorrow, and Empathy - and Why They Matter»)

Ο Michael Mountain ήταν δύσπιστος όπως και εγώ και τόσοι άλλοι για κάτι που ήδη ξέραμε. Έχει ενδιαφέρον να σημειώσουμε ότι από τους 15 διακεκριμένους ομιλητές σε αυτό το συνέδριο, μόνο ένας είχε κάνει πραγματικά μελέτες άγριων ζώων. Θα ήταν ωραίο να ακούγαμε από ερευνητές που έχουν διεξάγει μακροχρόνιες έρευνες πάνω σε άγρια ζώα, συμπεριλαμβανομένων και μεγάλων πιθήκων [great apes], άλλων μη ανθρώπινων πρωτευόντων, κοινωνικών σαρκοφάγων [social carnivores], κητοειδών, τρωκτικών και πτηνών, π.χ., για να διευρυνθεί η βάση δεδομένων. Αν όντως έτσι έχουν τα πράγματα, τότε επικροτώ το όχι και τόσο αναπάντεχο συμπέρασμά τους και ελπίζω τώρα ότι θα χρησιμοποιηθεί για να προστατέψει τα ζώα από καταχρηστική και απάνθρωπη μεταχείριση.

Κάποιοι μπορεί να πουν πως δεν ξέραμε σίγουρα ότι τα άλλα ζώα είχαν συνείδηση, μα αυτή είναι στην ουσία μια απίστευτα αφελής άποψη, αν λάβουμε υπ' όψιν τα όσα γνωρίζουμε για τη νευροβιολογία και τις γνωστικές και συναισθηματικές ζωές των άλλων ζώων. Πράγματι, ήταν προσφυγές σε αυτά τα δεδομένα που οδήγησαν στα συμπεράσματα αυτής της ομάδας επιστημόνων. Αλλά χρειαζόμαστε όντως μια ομάδα διεθνώς αναγνωρισμένων επιστημόνων για να μας πουν ότι τα δεδομένα αυτά είναι πραγματικά εντάξει; Και ναι, και όχι, αλλά όπως και να 'χει, ας τους ευχαριστήσουμε που το έπραξαν αυτό.

Συμφωνώ με τον Michael Mountain ότι «πρόκειται για ένα αληθινά σημαντική δήλωση που θα χρησιμοποιηθεί ως στοιχείο για όσους πιέζουν τους επιστήμονες να αναπτύξουν μια πιο ανθρώπινη σχέση με τα ζώα. Είναι πιο δύσκολο, για παράδειγμα, να δικαιολογήσεις τα πειράματα σε μη ανθρώπους όταν γνωρίζεις ότι είναι ενσυναίσθητα όντα και όχι απλώς βιολογικές μηχανές. Κάποια από τα συμπεράσματα που περιλαμβάνονται στην διακήρυξη αυτή είναι προϊόντα επιστημόνων, που, ακόμα και σήμερα, διεξάγουν πειράματα σε ζώα υπό αιχμαλωσία, συμπεριλαμβανομένων των δελφινιών, τα οποία ανήκουν στα πιο ευφυή είδη στη Γη. Η ίδια τους η διακήρυξη τώρα θα χρησιμοποιείται ως στοιχείο πως είναι πλέον καιρός να σταματήσει η χρήση αυτών των ζώων σε αιχμαλωσία και να βρεθούν νέοι τρόποι για να εξασφαλίζονται τα προς το ζην».


Η Διακήρυξη του Cambridge για την Συνείδηση

Οι επιστήμονες αυτοί έφτασαν στο σημείο να συντάξουν μια διακήρυξη, που ονομάζεται «Διακήρυξη του Cambridge για την Συνείδηση», και η οποία διακηρύττει κατά βάση ότι αυτή η επιφανής διεθνής ομάδα επιστημόνων συμφωνεί ότι «τα συγκεντρωμένα στοιχεία δείχνουν πως τα μη ανθρώπινα ζώα έχουν τα νευροανατομικά, νευροχημικά και νευροφυσιολογικά υποστρώματα συνειδητών καταστάσεων μαζί με την ικανότητα να παρουσιάζουν σκόπιμες συμπεριφορές. Συνεπώς, η βαρύτητα των στοιχείων υποδηλώνει ότι οι άνθρωποι δεν είναι οι μόνοι που κατέχουν νευρολογικά υποστρώματα που δημιουργούν τη συνείδηση. Τα μη ανθρώπινα ζώα, συμπεριλαμβανομένων όλων των θηλαστικών και των πτηνών, και πολλά άλλα πλάσματα, όπως τα χταπόδια, επίσης κατέχουν αυτά τα νευρολογικά υποστρώματα». Θα μπορούσαν να έχουν συμπεριλάβει επίσης και τα ψάρια, για τα οποία τα στοιχεία που υποστηρίζουν την αισθαντικότητα [sentience] και τη συνείδησή [conciousness] τους είναι τρανταχτά. (βλ. άρθρα «Fish do feel pain: Yes they do, science tells us» και «Do fish feel pain?" redux: An interview with the author who shows of course they do»)


Οπότε, τι πρόκειται να κάνουμε με αυτά που ξέρουμε (και ξέραμε);

Είναι λογικό να ρωτήσει κανείς τι πρόκειται να κάνουν αυτοί οι επιστήμονες και οι υπόλοιποι τώρα που συμφωνούν ότι η συνείδηση είναι διάσπαρτη στο ζωικό βασίλειο. Ξέρουμε, για παράδειγμα, ότι τα ποντίκια, οι αρουραίοι και οι κότες εκφράζουν συμπόνια αλλά αυτή η γνώση δεν έχει συνυπολογιστεί στην Ομοσπονδιακή Πράξη για την Ευημερία των Ζώων [Federal Animal Welfare Act] των ΗΠΑ.

Είμαι ειλικρινά έκπληκτος για το πως αυτά τα δεδομένα και τόσες άλλες ανακαλύψεις σχετικά με τη νόηση και τα συναισθήματα των ζώων έχουν αγνοηθεί από εκείνους που αποφασίζουν σχετικά με τους κανονισμούς για τη χρήση και την κατάχρηση άλλων ζώων. Ωστόσο, η Συνθήκη της Λισαβόνας, που εγκρίθηκε από τα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ισχύει από την 1η Δεκέμβρη του 2009, αναγνωρίζει πως «σχετικά με την διαμόρφωση και την εφαρμογή της γεωργίας της Ένωσης, της αλιείας, της εσωτερικής αγοράς, της έρευνας και των πολιτικών της τεχνολογικής ανάπτυξης και διαστήματος, η Ένωση και τα κράτη-μέλη της πρέπει, εφόσον τα ζώα είναι ενσυναίσθητα όντα, να λαμβάνουν πλήρως υπ' όψιν τους τις απαιτήσεις των ζώων ως προς την ευημερία τους, σεβόμενα τις νομοθετικές ή διοικητικές προβλέψεις και έθιμα των κρατών-μελών όσον αφορά θρησκευτικές τελετές, πολιτισμικές παραδόσεις και τοπικές κληρονομιές».

Ας χειροκροτήσουμε τη Διακήρυξη του Cambridge και τη Συνθήκη της Λισαβόνας, και ας δουλέψουμε σκληρά ώστε να εξασφαλίσουμε στα ζώα την προστασία που τους αξίζει από την επιδρομική έρευνα [invasive research] και άλλες μορφές κακομεταχείρισης, σε πολλές περιπτώσεις τρομακτικά απάνθρωπες.

Κάποια πρόσφατα δοκίμια που έγραψα επισημαίνουν πως υπάρχουν ακόμα μερικοί άνθρωποι που νιώθουν άνετα με το να σκοτώνουν άτομα, τα οποία αποκαλούν «αχρείαστα» ή «πλεονασματικά» ζώα, και πως τουλάχιστον μια υπέρμαχος της ευημερίας των ζώων, η Marian Dawkins του πανεπιστήμιου της Οξφόρδης, συνέχιζε έως και κάποιους μήνες πριν να ισχυρίζεται ότι ακόμα δεν γνωρίζουμε αν τα άλλα ζώα έχουν συνείδηση και ότι πρέπει «να παραμείνουμε σκεπτικοί και αγνωστικιστές [ως προς τη συνείδηση]... Μαχητικά αγνωστικιστές αν χρειαστεί, επειδή αυτό διατηρεί ζωντανή την πιθανότητα ένας μεγάλος αριθμός ειδών να έχουν κάποιου είδους συνειδητές εμπειρίες... Απ' όσο ξέρουμε, πολλά ζώα, όχι μόνο τα έξυπνα ή και τα απροκάλυπτα συναισθηματικά, έχουν επίσης συνειδητές εμπειρίες».

Ίσως αυτό που αποκαλώ ως «επικίνδυνη ιδέα της Dawkins» να πάει επιτέλους στο ράφι, δεδομένων των συμπερασμάτων του συνεδρίου στο Cambridge. Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω πως κάποιος που έχει δουλέψει τόσο κοντά με ένα τόσο μεγάλο εύρος ζώων ή που ζει με ένα ζώο συντροφιάς μπορεί να παραμένει αβέβαιος και αγνωστικιστής σχετικά με το αν αυτά έχουν συνείδηση.

Λένε πως η επανάληψη είναι μια βαρετή συζήτηση, αλλά τώρα υπάρχει ένα πλήθος επιστημονικών δεδομένων που καθιστούν τον σκεπτικισμό, και σίγουρα τον αγνωστικισμό, αντιεπιστημονικό και επιβλαβή για τα ζώα. Τώρα, επιτέλους, η διεθνούς κύρους ομάδα του Cambridge δείχνει πως έτσι έχουν τα πράγματα. Μπράβο τους! Γι' αυτό ας εργαστούμε όλοι μαζί έτσι ώστε να χρησιμοποιήσουμε αυτές τις πληροφορίες για να σταματήσουμε την κακομεταχείριση εκατομμυρίων ενσυναίσθητων ζώων στο όνομα της επιστήμης, της εκπαίδευσης, της τροφής, της διασκέδασης και της ψυχαγωγίας, και της ένδυσης. Πραγματικά τους το οφείλουμε να χρησιμοποιήσουμε ότι γνωρίζουμε εκ μέρους τους και να συμπεριλάβουμε την συμπόνια και την ευαισθησία στον τρόπο με τον οποίο μεταχειριζόμαστε αυτά τα εκπληκτικά όντα.

, , , • 0 σχόλια edit post

Heaven Shall Burn

Τρίτη 11 Σεπτεμβρίου 2012



Οι Heaven Shall Burn είναι ένα από τα πιο παλιά και γνωστά συγκροτήματα στο χώρο του metalcore. Ξεκίνησαν το 1996 από την περιοχή της Θουριγγίας στη Γερμανία, έχοντας ως κοινή βάση την αγάπη τους για το metal, το hardcore και το punk, καθώς και την θέληση να εκφραστούν μέσα από το όλο εγχείρημα. Προέρχονται από την εκεί vegan straight edge σκηνή (αν και τώρα πλέον δε δηλώνουν -ως συγκρότημα- straight edge).

Το όνομά τους υποδηλώνει μεταφορικά τον ψεύτικο κόσμο [παράδεισο] στον οποίο ζούμε οι περισσότεροι, κλείνοντας τα μάτια μας και αγνοώντας την αλήθεια. Και αυτή είναι η πλάνη που πρέπει να καταστραφεί, να καεί, ώστε να μπορέσουμε να δούμε την πραγματικότητα. Τα θέματα που κυριαρχούν στα κομμάτια τους έχουν να κάνουν με κοινωνικά ζητήματα, με τον φασισμό και τον αντιφασισμό, με τα δικαιώματα των ζώων, τη θρησκεία, κτλ.

Χαρακτηριστικά είναι κομμάτια όπως το «The Weapon They Fear», στο οποίο αναφέρονται στη δολοφονία του Victor Jara στη Χιλή, το «Voice of the Voiceless», που αφορά τα δεινά όλων των ζώων, ανθρώπινων και μη, το «Combat», που έχει να κάνει με τον πόλεμο γενικά και τη συμμετοχή παιδιών σε αυτόν ειδικότερα, καθώς και η διασκευή «Destroy Fascism», με προφανές αντιφασιστικό μήνυμα.

Ζώντας στη Γερμανία, με το παρελθόν της και το παρόν της, είναι λογικό οι HSB να έχουν ξεκάθαρα εχθρική στάση απέναντι στο φασισμό και το ναζισμό. Κάπου το 2003, σε μια συνέντευξή τους σε ένα underground περιοδικό, αναφέρεται σχετικά ο ντράμερ:
Tο πρώτο κομμάτι στο album «Asunder» ονομάζεται «To Inherit the Guilt» [στα ελληνικά σημαίνει «κληρονομώντας την ενοχή»]. Έχει στίχους όπως οι εξής: «Ο αφανισμός τριών γενιών/ Η σφαγή εκατομμυρίων ονείρων/… Πόσοι ποιητές πέθαναν, πόσα βιβλία δε γράφτηκαν ποτέ/ Πόσα τραγούδια δε θα ακούσουμε ποτέ/ Πόσους φίλους δεν θα συναντήσουμε ποτέ/… Δεν υπάρχουν πια δολοφόνοι για να καταδικαστούν/… το έγκλημά μας είναι η λήθη… η ντροπή μας αιώνια». Έχω δίκιο ότι αναφέρεστε στην ενοχή που έχει η σύγχρονη Γερμανία για τις δράσεις της ναζιστικής Γερμανίας κατά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο; Πιστεύεις ότι είναι δικιά σας ευθύνη το να νιώθετε ενοχή για κάτι που δε μπορείτε να επηρεάσετε πλέον;

Βασικά ο Maik [ένας από τους κιθαρίστες] γράφει όλους τους στίχους. Αλλά γι' αυτήν την περίπτωση, μπορώ να πω και εγώ κάτι σχετικά. Φυσικά και οι στίχοι έχουν να κάνουν με τα συναισθήματά μας για όλα όσα έγινα στη Γερμανία μεταξύ του 1933 και 1945. Θέλω να πω, δηλαδή, ότι δεν υπάρχει κανείς πλέον που να μπορείς να δικάσεις για τα εγκλήματά του ενάντια στην ανθρωπότητα κατά τις πιο σκοτεινές μέρες της Ευρώπης, αλλά πολλοί άνθρωποι σκέφτονται ακόμα το ναζισμό, το φασισμό και το ρατσισμό όταν σκέφτονται τη Γερμανία. Οι παππούδες μου μού έχουν πει τόσα πολλά για όσα υπέφεραν κατά τη διάρκεια εκείνων των ημερών. Η γιαγιά μου έχασε τον αδερφό της και τον πατέρα της εξαιτίας αυτού. Άλλες οικογένειες ξεκληρίστηκαν εντελώς. Το ίδιο ήταν σε όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες. Σχεδόν όλοι οι γερμανοί στήριζαν τον Χίτλερ και την πολιτική του. Ήταν τυφλοί! Χωρίς αυτούς ο 2ος Π.Π. δε θα είχε συμβεί ποτέ. Αλλά συνέβη. Και σήμερα γνωρίζουμε όλοι για την ιστορία. Ξέρουμε όλοι τι συνέβη εκείνα τα χρόνια. Έτσι πρέπει να κάνουμε τα πάντα ώστε να μην αφήσουμε να συμβεί ξανά κάτι τέτοιο. Φυσικά, δεν είναι μονάχα ο πόλεμος. Υπήρχαν και οι εκτελέσεις ομοφυλόφιλων, εβραίων, γύφτων, κομμουνιστών, ανθρώπων με ειδικές ανάγκες, που δεν χωρούσαν στο κλισέ της «κυρίαρχης άριας φυλής». Τα χειρότερα πράγματα που μπορεί να φανταστεί κανείς συνέβησαν εκείνα τα 12 χρόνια. Θα ήταν έγκλημα να τα ξεχάσουμε αυτά. Πρέπει να αντιπαλέψουμε τις ρίζες του φασισμού, το ρατσισμού και κάθε άλλου είδους καταπίεσης, με κάθε δυνατό μέσο. Δεν είμαι υπεύθυνος για τα πράγματα που έκανε η γενιά των παππούδων μου, αλλά θα ήμουν υπεύθυνος αν συνέβαινε ξανά κάτι τέτοιο. Αυτό θα ήταν το έγκλημα της γενιάς μας... να αγνοήσουμε τον κίνδυνο ενός 4ου Ράιχ. Γι' αυτό μιλάει, λοιπόν, το κομμάτι «To Inherit the Guilt».
Από το 1996 έχουν κυκλοφορήσει αρκετό υλικό από EP και album, ενώ έχουν συμμετάσχει και σε συλλογές π.χ. ενίσχυσης για τα θύματα του τσουνάμι του 2004. Σίγουρα αξίζει να τους ακούσει κανείς, και πολύ περισσότερο να διαβάσει τους στίχους τους. Προσφέρουν αρκετή τροφή για σκέψη αλλά και δύναμη για να συνεχίσει κανείς να παλεύει στους δύσκολους καιρούς που ζούμε.


"In Battle There Is No Law"

1. Partisan-2. Forthcoming Fire-3. Thoughts of Superiority-4. Mandatory Slaughtery-5. Remember the Fallen




"Asunder"

1. To Inherit the Guilt-2. Cold-3. Betrayed Again-4. Deification-5. Pass Away-6. Open Arms to the Future-7. The Drowned and the Save-8. Where Is the Light-9. Asunder-10. The Fourth Crusade (Bolt Thrower cover)-11. Battlecries (Liar cover)



"Whatever It May Take"

1. Intro-2. Behind a Wall of Silence-3. The Worlds in Me-4. The Martyrs' Blood-5. It Burns Within-6. Implore the Darken Sky-7. The Few Upright-8. Whatever It May Take-9. Ecowar-10. Naked Among Wolves-11. The Fir-12. Casa de Caboclo (Point of No Return cover)-13. Implore the Darken Sky (Classic Version)



"Antigone"
1. Echoes (Intro)-2. The Weapon They Fear-3. The Only Truth-4. Architects of the Apocalypse-5. Voice of the Voiceless-6. Numbing the Pain-7. To Harvest the Storm-8. Rìsandi Von (Outro)-9. Bleeding to Death-10. Tree of Freedom-11. The Dream Is Dea-12.  Deyjandi Von (Outro)



"Deaf To Our Prayers"

1. Counterweight-2. Trespassing the Shores of Your World-3. Profane Believers-4. Stay the Course-5. The Final March-6. Of No Avail-7. Armia-8. MyBestFriends.com-9.  Biogenesis (Undo Creation)-10. Dying in Silence-11. The Greatest Gift of God



"Iconoclast"

1. Awoken-2. Endzeit-3. Like a Thousand Suns-4. Murderers of All Murderers-5. Forlorn Skies-6. A Dying Ember-7. Joel-8. Quest for Resistance-9. Black Tears (Edge of Sanity cover)-10. The Bombs of My Saviours-11. Against All Lies-12.  The Disease-13. Equino-14. Atonement



"Invictus"

1. Intro-2. The Omen-3. Combat-4. I Was I Am I Shall Be-5. Buried in Forgotten Grounds-6. Sevastopoll-7. The Lie You Bleed For-8. Return to Sanity-9.  Against Bridge Burners-10. Of Forsaken Poets-11. Given in Death-12. Outro


DISCLAIMER

By uploading the above albums we would want to make the music and the bands that were and are vegan straight edge more accessible in Greece.

That's because the vegan straight edge, being a trend in the hardcore/punk scene, influenced many individuals and shaped concience, due to its explosive mixture of hard music and radical and passionate lyrics.

Of course we would be more than willing to remove this content, if a featured band had any issues or disagreed with that kind of distribution. Please let us know if so by sending us an email to ferae.naturae.xvx[at]gmail.com.

• 0 σχόλια edit post

Εντάθηκε η επίθεση στα δάση και από το ΣτΕ

Δευτέρα 10 Σεπτεμβρίου 2012

Στο τελευταίο φύλλο της εφημερίδας «Κόντρα» υπάρχουν δύο άρθρα που αφορούν στο ζήτημα των δασικών εκτάσεων, της προστασίας τους και της λεηλασίας τους. Το ένα από αυτά είναι το παρακάτω, που περιγράφει με ποιον τρόπο μια προς αναδάσωση περιοχή μετατρέπεται σε περιοχή για κατασκευή αιολικού πάρκου, δηλαδή πώς λεηλατείται από τους καπιταλιστές. Το άλλο, με τίτλο «Πλήρης αποδιοργάνωση των δασικών υπηρεσιών», λέει πώς το κράτος μεθοδεύει την αποδιοργάνωση και την εξάλειψη οποιουδήποτε ελέγχου, που μπορεί να μπει εμπόδιο στις επενδύσεις και στα σχέδια των καταπατητών.

Αν έχουν αξία αυτά τα δύο άρθρα, είναι γιατί δείχνουν με απλό τρόπο (μέσω παραδείγματος) πώς ο καπιταλισμός ποτέ δεν πρόκειται να γίνει φιλικός προς την υπόλοιπη φύση, είτε βαφτιστεί «πράσινος», είτε «βιώσιμος», είτε, είτε. Και δείχνουν, επίσης, πως η προστασία της φύσης περνάει μέσα από την πάλη ενάντια στην καπιταλιστική εκμετάλλευση, ενάντια στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, στοιχείο το οποίο θα προσπαθήσουμε να αναλύσουμε περισσότερο σε μελλοντική ανάρτηση.

Εδώ και χρόνια οι πράσινες και μπλε κυβερνήσεις διεύρυναν με νομοθετικές παρεμβάσεις τις επιτρεπόμενες παρεμβάσεις που προβλέπονταν από το Ν. 998/79 στα δάση και τις δασικές εκτάσεις. Για αρκετά χρόνια και ιδιαί-τερα τη δεκαετία του 90, το ΣτΕ (ολομέλεια) και ιδιαίτερα το Ε’ Τμήμα του είχαν δημιουργήσει, με πολλές αποφάσεις, μια παράδοση υπεράσπισης των δασών και των δασικών εκτάσεων και κατά κάποιο τρόπο δημιουργούσαν προβλήματα στις κυβερνήσεις με τις αποφάσεις τους. Αυτή η τάση άρχισε να υποχωρεί και φτάσαμε στο 2012 που κατακαλόκαιρα το ΣτΕ (ολομέλεια) εξέδωσε την απόφαση 2499 (δημοσιεύτηκε στις 10 Ιούλη), νομιμοποιώντας τις αποφάσεις των κυβερνήσεων, με τις οποίες επιτρεπόταν η κατασκευή αιολικών πάρκων σε εκτάσεις που έχουν κηρυχτεί αναδασωτέες.

Ως παράδειγμα παραθέτουμε απόσπασμα από μια τέτοια απόφαση: «4. Με την επιφύλαξη των περιπτώσεων β’, γ’ και δ’ της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου, επιτρέπεται η χωροθέτηση αιολικών εγκαταστάσεων εντός δασών, δασικών και αναδασωτέων εκτάσεων». (Εγκριση ειδικού πλαισίου χωροταξικού σχεδιασμού, ΦΕΚ 2464Β/2008, η επισήμανση δική μας).

Πριν συνεχίσουμε, θεωρούμε απαραίτητο να επισημάνουμε, ότι και στο νόμο 998/79 (στο κεφάλαιο ΣΤ’ για τις επιτρεπόμενες παρεμβάσεις στα δάση και τις δασικές εκτάσεις) υπήρχαν πολλές αντισυνταγματικές διατάξεις που ήταν καταστροφικές για τα δάση. Οταν ο νόμος 998/79 συζητιόταν στη βουλή, αρκετοί δασολόγοι είχαν δώσει μάχη για να καταργηθούν ή να ελαχιστοποιηθούν αυτές που θα παρέμεναν στον ψηφισμένο νόμο. Αυτά προς το παρόν. Θα επανέλθουμε μιλώντας πιο συγκεκριμένα για τις αντισυνταγματικές διατάξεις του νόμου 998/79, ειδικά γι’ αυτές που πρωτοεισήχθησαν το 1979.

Με βάση το άρθρο 117 παρ. 3 του συντάγματος, που τυπικά εξακολουθεί να ισχύει και τώρα, απαγορεύεται απόλυτα οποιαδήποτε αλλαγή στη χρήση εκτάσεων που έχουν κηρυχτεί αναδασωτέες. Αναφέρει συγκεκριμένα το σύνταγμα: «Δημόσια ή ιδιωτικά δάση και δασικές εκτάσεις που καταστράφηκαν ή καταστρέφονται από πυρκαγιά ή που με άλλο τρόπο αποψιλώθηκαν ή αποψιλώνονται δεν αποβάλλουν για το λόγο αυτό το χαρακτήρα που είχαν πριν καταστραφούν, κηρύσσονται υποχρεωτικά αναδασωτέες και αποκλείεται να διατεθούν για άλλο προορισμό» (η επισήμανση δική μας).

Αυτή η απόλυτη συνταγματική απαγόρευση έγινε διάτρητη, αρχικά από τις κυβερνήσεις και στη συνέχεια από το ΣτΕ με τις αποφάσεις που κατά καιρούς εξέδιδε. Η απόλυτη απαγόρευση αλλαγής χρήσης των εκτάσεων που έχουν κηρυχτεί αναδασωτέες δεν είναι προϊόν «επιστημονικής διαστροφής» ή «διαστροφής των νομικών». Ακόμη και σήμερα εξακολουθούν να εμφανίζονται μειοψηφίες στο ΣτΕ (Ολομέλεια και Ε’ Τμήμα), που υπερασπίζονται με πάθος τη συνταγματική απαγόρευση της αλλαγής χρήσης εκτάσεων που έχουν κηρυχτεί αναδασωτέες.

Η συνταγματική αυτή «εκτροπή» από το ΣτΕ, που υποτίθεται ότι είναι ο θεματοφύλακας του συντάγματος και που για πολλούς οι προηγούμενες αποφάσεις του είχαν γίνει φετίχ, σε βάρος και των εκτάσεων που είχαν κηρυχτεί αναδασωτέες πλέον, έχει μια ιστορία. Ξεκίνησε με την απόφαση 68/2011 της Επιτροπής Αναστολών, συνεχίστηκε με την απόφαση 2474/2011 του Ε’ Τμήματος (που ήταν σε επταμελή σύνθεση) και ολοκληρώθηκε με την απόφαση 2499/2012 της Ολομέλειας του ΣτΕ. Και στις δύο συνθέσεις του ΣτΕ πρόεδρος ήταν ο αντιπρόεδρός του Κ. Μενουδάκος.

Οι δύο τελευταίες αποφάσεις δεν ήταν ομόφωνες. Υπήρξαν ισχυρές μειοψηφίες που ανάμεσα στ’ άλλα διαφώνησαν για την εγκατάσταση αιολικών πάρκων σε εκτάσεις που είχαν κηρυχτεί αναδασωτέες. Με βασικό επιχείρημα την απόλυτη απαγόρευση που προβλέπει το άρθρο 117 παρ. 3 του συντάγματος για την αλλαγή χρήσης των εκτάσεων που έχουν κηρυχτεί αναδασωτέες, στο Ε’ Τμήμα οι μειοψηφούντες ήταν δύο στους επτά συμβούλους και στην ολομέλεια εννιά στους είκοσι πέντε. Τα περί μειοψηφιών δεν τα αναφέρουμε για να ισχυριστούμε ότι υπάρχουν προοπτικές αλλαγής των συσχετισμών στο ΣτΕ. Μακριά από εμάς τέτοιες αντιλήψεις, γιατί απλούστατα είναι άλλος ο ρόλος των αστών δικαστών, είναι άλλες οι ιστορικές και πολιτικές συγκυρίες και έχει κλείσει ο κύκλος του ΣτΕ που εξέδιδε και αποφάσεις υπέρ των δασών και των δασικών εκτάσεων. Η πλάστιγγα έγειρε οριστικά υπέρ των λεγόμενων αναπτυξιολόγων δικαστών.

Η Επιτροπή Αναστολών του ΣτΕ που εξέδωσε την απόφαση 68/2011, προκειμένου να δικαιολογήσει τη στροφή της υπέρ της εγκατάστασης αιολικών πάρκων σε εκτάσεις κηρυγμένες αναδασωτέες βάφτισε το κρέας ψάρι. Παραθέτουμε ένα απόσπασμα από την αρχική εισήγηση αυτής της κατάπτυστης απόφασης: «Λόγος ακυρώσεως, κατ’ επίκληση νομολογίας του δικαστηρίου, κατά την οποία επέμβαση σε αναδασωτέες εκτάσεις επιτρέπεται μόνο μετά την πραγματοποίησή της… δεν είναι προδήλως βάσιμος. Η νομολογία αυτή διαμορφώθηκε υπό την ισχύ διαφορετικού νομικού καθεστώτος και για υποθέσεις με διαφορετικά πραγματικά δεδομένα, αφού δεν αφορούσαν σταθμό ανανεώσιμων πηγών ενέργειας αλλά διαφορετικά έργα» (οι επισημάνσεις δικές μας).

Πρόκειται για ψευδείς ισχυρισμούς που επιστρατεύτηκαν προκειμένου να δικαιολογήσουν την εκ διαμέτρου αντίθετη, σε σχέση με το παρελθόν, προσέγγισή τους για την εγκατάσταση ή μη αιολικών πάρκων σε εκτάσεις κηρυγμένες ως αναδασωτέες. Το επόμενο διάστημα, μετά από αίτημα των καπιταλιστών που ασχολούνται με τα φωτοβολταϊκά, το ΣτΕ (είτε στο Ε’ Τμήμα είτε σε Ολομέλεια) θα εκδώσει άλλη απόφαση με την οποία θα επιτρέπει την εγκατάσταση και φωτοβολταϊκών σε εκτάσεις που έχουν κηρυχτεί αναδασωτέες.

Είναι φανερό, ότι έκλεισε οριστικά ο κύκλος του ΣτΕ και ότι πλέον αυτό θα βαδίζει χέρι-χέρι με τις κυβερνήσεις στο ξεπάτωμα δασών και δασικών εκτάσεων, στο όνομα της ανάπτυξης του καπιταλισμού στην Ελλάδα.

• 0 σχόλια edit post

Μπουένος Άιρες: Εμπρηστική αλληλεγγύη από τους Φίλους της Γης/Άτυπη Αναρχική Ομοσπονδία

Κυριακή 9 Σεπτεμβρίου 2012

Πηγή: Athens Indymedia


Σήμερα, πιο πολύ από ποτέ άλλοτε, νιώθουμε την ανάγκη να δείξουμε την αλληλεγγύη μας με τους φυλακισμένους στην Ιταλία λόγω της «επιχείρησης ευτολμία», με τον Γκαμπριέλ Πόμπο ντα Σίλβα στη Γερμανία (δύναμη, αδερφέ), με τον Μάρκο Καμένις στην Ελβετία (από τις 20 Αυγούστου έως τις 10 Σεπτέμβρη σε απεργία πείνας), και με τα συντρόφια της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς/FAI-IRF στην Ελλάδα. Στέλνουμε τη συμπαράστασή μας επίσης στους/στις κρατούμενους/ες ανά τον κόσμο: στους Χένρυ Σεγαρρούντο στη Βολιβία, Μάριο Λόπες στο Μεξικό, Λουσιάνο Πιτρονέγιο, Μαρσέλο Βιγιαροέλ, Φρέντυ Φουεντεβίγια, Χουάν Αλίστε, Κάρλα Αντρέα, και Ιβάν Νταρίο στη Χιλή. Ακλόνητοι αντάρτες

Σε συνενοχή με τον Πυρήνα Συνωμοτών για τη Διάδοση του Χάους, τον Πυρήνα Οργής, και με τη Διεθνή Συνωμοσία για την Εκδίκηση, ομάδες της Άτυπης Αναρχικής Ομοσπονδίας στην Αργεντινή, συνεχίζουμε τις δράσεις αντεπίθεσης ενάντια στο κράτος και στο Κεφάλαιο, πλησιάζοντας πιο κοντά και στοχεύοντας καλύτερα, εφορμώντας κάθε τόσο και βάζοντας μπροστά τα ιδανικά και τις αξίες της λευτεριάς.

Κατά τις 2 τη νύχτα της Κυριακής, 19 Αυγούστου, πραγματοποιήσαμε μια εμπρηστική επίθεση με δύο μηχανισμούς με βενζίνα εναντίον αντιπροσωπείας της FIAT, στη συμβολή των οδών Τριουνβιράτο και Ντονάδο, στη γειτονιά της Βίγια Ορτούσαρ. Με αυτόν τον τρόπο θέλαμε να γνωστοποιήσουμε στους δήμιους ότι ο καιρός της ειρήνης έχει τελειώσει, και ότι οι ιδιοκτησίες τους διατρέχουν κίνδυνο, μιας και εμείς θα φροντίσουμε ώστε να μην κοιμούνται ήσυχοι, αφού όσο υπάρχει καταπίεση θα υπάρχει εξέγερση. Όπως ακριβώς συνεχίζουν να καίγονται τα οχήματα πολυτελείας από τη συνοικία της Βίγια Ντεβότο ως αυτήν της Ρεκολέτα, μέρα με τη μέρα, νύχτα με τη νύχτα, η καθημερινή εξέγερση δεν μπορεί να περιμένει άλλο.

Δεν μπορούν να μας σταματήσουν!

Φίλοι της Γης/Άτυπη Αναρχική Ομοσπονδία

, , • 0 σχόλια edit post

Βιρτζίνια, ΗΠΑ: Το ALF απελευθέρωσε αλεπούδες από φάρμα γούνας στο Έλκτον

Πηγή: Athens Indymedia

Ανάληψη ευθύνης:

«Τη νύχτα της 5ης Αυγούστου το Μέτωπο Απελευθέρωσης Ζώων επισκέφτηκε τη μοναδική γνωστή φάρμα γούνας στην πολιτεία της Βιρτζίνια, την D&S του Scott Dean επί της οδού Φοξ Φαρμ στο Έλκτον. Ανοίξαμε καθένα απ’ τα λιγοστά κλουβιά της D&S, δίνοντας σε δεκατρείς όμορφες αλεπούδες την ευκαιρία για μια νέα ζωή στον κοντινό εθνικό δρυμό Σεναντόα. Αφού παρακολουθήσαμε μερικές απ’ αυτές να δραπετεύουν αμέσως ελεύθερες, καταστρέψαμε το μηχανικό εξοπλισμό που επιτρέπει στον Ντην να συνεχίζει μέρα τη μέρα τη λειτουργία της μπίζνας του, φυλακίζοντας και βασανίζοντας αυτά τα ευαίσθητα πλάσματα. Ντην, φαίνεται πως αυτό είναι ένα από τα χόμπι σου, που σου παρέχει απλώς συμπληρωματικό εισόδημα – δεσμευόμαστε ν’ απελευθερώνουμε τους έγκλειστους της φάρμας σου και να σου κοστίσουμε περισσότερο απ’ όσα βγάζεις, ώσπου να σου κλείσουμε το μαγαζί. Σε όσους κι όσες αναζητούν επίσης δικαιοσύνη για τις αθώες ζωές, σε όλη τη χώρα: η πλησιέστερη φάρμα γούνας απέχει το πολύ μία πολιτεία. Αναλάβετε δράση για τα ζώα. -ALF»


Με αυτή την προκήρυξη, το Μέτωπο Απελευθέρωσης Ζώων ανέλαβε την ευθύνη για την απελευθέρωση όλων των αλεπούδων που βρίσκονταν αιχμάλωτες σε αγρόκτημα εκτροφής ζώων για γούνες, στο Έλκτον της βόρειας Βιρτζίνια, τα ξημερώματα της Κυριακής, 5/8. Οι ακτιβιστές κατέστρεψαν επίσης τον εξοπλισμό που χρησιμοποιείται για την εκμετάλλευση αυτών των άγριων ζώων στη φάρμα του Σκοτ Ντην, αφεντικού της επιχείρησης με την επωνυμία D&S Nuisance Animal Control, επί της Φοξ Φαρμ Λέιν 16671 στην πόλη του Έλκτον – 120 μίλια δυτικά της πολιτείας της Ουάσινγκτον.

Για την ακρίβεια, ο Σκοτ Ντην της D&S δραστηριοποιείται ως «παγιδευτής άγριων ζώων που προκαλούν παντός είδους οχλήσεις» και αποκρύπτει επιμελώς πως στην πραγματικότητα αιχμαλωτίζει, εκτρέφει και γδέρνει ορισμένα από τα ζώα που πέφτουν στα χέρια του, συμμετέχοντας έτσι και στο κερδοφόρο εμπόριο γούνας στη ζούλα. Δηλαδή, όταν διάφοροι ιδιώτες θέλουν να ξεφορτωθούν κάποιους «εισβολείς της άγριας φύσης», καλούν την εν λόγω εταιρεία να επέμβει και να ξεπαστρέψει τα ζώα που θα εντοπίσει στην εκάστοτε ιδιοκτησία – με το αζημίωτο, φυσικά. Η D&S αιχμαλωτίζει κι απομακρύνει επί αδράς πληρωμής νυχτερίδες, φίδια, σκίουρους, πτηνά, κάστορες, κογιότ, οπόσουμ, ρακούν, ελάφια, αλεπούδες (κυρίως κόκκινες και γκρίζες) κ.ά., μέχρι και ήδη νεκρά ζώα. Στην ιστοσελίδα της η εταιρεία αναφέρει πως ο νόμος της Βιρτζίνια την υποχρεώνει σε ευθανασία των ζώων που αιχμαλωτίζει, στο πλαίσιο της συγκεκριμένης μπίζνας, και πως τα βάζει σε θάλαμο διοξειδίου του άνθρακα γιατί είναι ο πιο «ανθρώπινος» τρόπος θανάτωσής τους! Ωστόσο, η D&S δεν αρκείται μονάχα στις δολοφονίες που έχουν τη βούλα του νόμου, αλλά εμπλέκεται επίσης σε προσοδοφόρο γουνεμπόριο, διαπράττοντας αργές δολοφονίες ζώων τα οποία εκτρέφει για τη γούνα τους, αντί να τα… ξεπαστρέψει όπως ορίζει ο «αντιπαρασιτικός έλεγχος» που πλασάρει.

Τα γουνοφόρα ζώα φυλακίζονται ισοβίως σε κλουβιά, ώσπου να θανατωθούν για χάρη μιας αποτροπιαστικής μόδας. Αναγκάζονται να υπομείνουν τον εγκλεισμό τους σε στενά κλουβιά –αντί για τις μεγάλες εκτάσεις που διανύουν στη φυσική τους κατάσταση– και τα φυσικά τους ένστικτα πλήττονται ολότελα: αυτοακρωτηριασμοί, ασθένειες, μολύνσεις, κακή υγιεινή και το ίδιο το άγχος της αιχμαλωσίας επιφέρουν τον πρόωρο θάνατό τους. Αν παρ’ όλα αυτά επιβιώσουν της αιχμαλωσίας, τα ζώα επαρκούς μεγέθους θανατώνονται βίαια, με πρωκτική ηλεκτροπληξία ή με χρήση αερίων, και στη συνέχεια γδέρνονται για τη γούνα τους (συχνά όμως γδέρνονται ακόμα και ζωντανά). Εκτός από την απελευθέρωση των άγριων ζώων που προορίζονται για επώδυνη και βασανιστική θανάτωση, ένας άλλος στόχος των απελευθερωτών ακτιβιστών είναι να προξενήσουν οικονομική ζημία στους εμπόρους λιανικής πώλησης γουναρικών και στους εκτροφείς ζώων για γούνες. Δεκάδες καταστήματα και εκτροφεία γουνοφόρων ζώων έχουν καταστραφεί οικονομικά από τότε που ξεκίνησε η Operation Bite Back («Επιχείρηση Δαγκώστε Πίσω», αντεπίθεση στην παραγωγή και εκμετάλλευση γούνας) από το Μέτωπο Απελευθέρωσης Ζώων, στη δεκαετία του 1990.

Το Μέτωπο Απελευθέρωσης Ζώων χρησιμοποιεί το οικονομικό σαμποτάζ, εκτός από την άμεση απελευθέρωση των ζώων από τις συνθήκες της κακοποίησης και της φυλάκισης, προκειμένου να σταματήσει τον αναίτιο βασανισμό τους. Με αυτόν τον τρόπο, το Μέτωπο Απελευθέρωσης Ζώων καθιστά πιο δαπανηρή την εμπορία της ζωής αθώων κι αισθανόμενων όντων, θεωρώντας πως έτσι είναι εφικτό να μειωθούν δραστικά οι φρικαλεότητες ενάντια στ’ αδέλφια μας, και θέτει πάντοτε ως στόχο την κατάργηση κάθε εκμετάλλευσης, φυλάκισης, βασανιστηρίου και δολοφονίας αθώων, μη ανθρώπινων ζώων.

, • 0 σχόλια edit post

Σχετικά με το φράγμα του Μπέλο Μόντε στην Βραζιλία

Τρίτη 4 Σεπτεμβρίου 2012

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Το Ανώτατο Δικαστήριο της Βραζιλίας εξέδωσε την Δευτέρα μία απόφαση σύμφωνα με την οποία επιτρέπει την επανάληψη των εργασιών στο φράγμα του Μπέλο Μόντε, το τρίτο σε μέγεθος τέτοιο έργο που βρίσκεται υπό κατασκευή στον κόσμο, στην καρδιά της βραζιλιάνικης Αμαζονίας.

Με προκαταρκτική απόφαση ο πρόεδρος του Ανωτάτου Δικαστηρίου Κάρλος Άιρες Μπρίτο ακύρωσε την απόφαση τοπικού ομοσπονδιακού δικαστηρίου της 14ης Αυγούστου για τη διακοπή των εργασιών με την αιτιολογία ότι πριν από την έναρξη του έργου δεν ζητήθηκε η γνώμη των Ινδιάνων που κατοικούν στην περιοχή.

Ο πρόεδρος έκανε δεκτή τη θέση του εισαγγελλέα Λουίς Ινάσιο Ανταμς, που εκπροσωπούσε τα συμφέροντα του κράτους, και έκρινε ότι οι εργασίες θα πρέπει να επαναληφθούν για να μην υποστεί σημαντικές και ανεπανόρθωτες ζημίες η δημόσια περιουσία, η διοίκηση, η οικονομία και η ενεργειακή πολιτική της Βραζιλίας.

Το φράγμα του Μπέλο Μόντε κατασκευάζεται επί του ποταμού Σινγκού, με προϋπολογισμό 13 δισεκατομμυρίων δολαρίων και θα έχει δυναμικότητα 11.233 μεγαβάτ, που θα αντιστοιχεί στο 11% της παραγωγής ενέργειας της χώρας.

Κατά την κατασκευή του θα πλημμυρίσει έκταση 502 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Ακόμη και αν αυτό δεν σημαίνει ότι θα πλημμυρίσουν περιοχές που κατοικούνται από τοπικούς πληθυσμούς Ινδιάνων, απειλείται ο τρόπος ζωής τους, καθώς βασίζονται κυρίως στο ψάρεμα για την επιβίωσή τους.

Η κυβέρνηση θα διαθέσει 1,2 δισεκατομμύριο δολάρια μέχρι την ολοκλήρωση των εργασιών για την αντιμετώπιση των αρνητικών επιπτώσεων του έργου.

• 0 σχόλια edit post

3 μέρες δράσης ενάντια στα μεταλλεία χρυσού

Δευτέρα 3 Σεπτεμβρίου 2012




Παρασκευή 7 Σεπτέμβρη στις 6.30μμ

Συμμετοχή του Ανοιχτού Συντονιστικού Θεσσαλονίκης ενάντια στα μεταλλεία χρυσού σε εκδήλωση με θέμα «Ανάπτυξη και απομεγέθυνση: τα fast track και η άμεση δράση για το ζήτημα του χρυσού» που θα πραγματοποιηθεί στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Άμεσης Δημοκρατίας, στις 6.30μμ, στο ΑΠΘ.

Στην εκδήλωση θα συμμετέχουν επίσης:
-Μέτωπο αγώνα ενάντια στα μεταλλεία σε Κρούσια-Πάικο (Κιλκίς)
-Επιτροπές αγώνα κατοίκων ενάντια στα μεταλλεία στη Χαλκιδική
-Επιτροπή αλληλεγγύης στη Χαλκιδική (Αττική)
-Πρωτοβουλία για την Κοινωνική Διαχείριση Απορριμμάτων


Σάββατο 8 Σεπτέμβρη

Πανελλαδικό μπλοκ στην πορεία της ΔΕΘ ενάντια στα μεταλλεία
Προσυγκέντρωση στις 6μμ, στην Πλατεία Αγ.Σοφίας


Κυριακή 9 Σεπτέμβρη

Πορεία στις Σκουριές
Προσυγκέντρωση στις 11μμ, στην Ιερισσό

, • 0 σχόλια edit post